VIC DE WILDER - 1e Nat. Asduif Grote halve fond oude 2019

Berlaar – Berlaar staat in de geschiedenisboeken genoteerd als een centrum van de diamantnijverheid en als een duivennest zonder weerga. Heel wat mensen verdienden in het verleden hun boterham in de diamantnijverheid maar die ligt nu ook in Berlaar op apegapen. Busbouwer Van Hool zorgde voor vervangende werkgelegenheid en heel wat mensen uit Berlaar werken nu in Koningshooikt.

Berlaar was bekend om zijn goede duiven en goede duivenmelkers en mag tot het kruim van de Antwerpse duivensport gerekend worden. Nog ongeveer 30 duivenmelkers maken er de dienst uit en het zijn voornamelijk Quiévrainisten en hafospelers die er de plak zwaaien.
Vic De Wilder (72), een telg van een bekende duivenfamilie, schoot afgelopen seizoen de hoofdvogel af met het behalen van de titel van 1e Nationale Asduif Grote Halve Fond oude duiven.

De familie De Wilder

De familie De Wilder woonde aanvankelijk in bij grootvader Jef die duivenmelker was. En Jef (86), de oudste van de drie broers, werd door grootvader met de duivenmicrobe besmet. Na het overlijden van grootvader is Jef daar blijven wonen en heeft daar verder met de duiven gespeeld. Jef is zijn hele leven lang met duiven en toebehoren bezig geweest. Hij is fervent duivenmelker en in zijn beroepsleven was hij vertegenwoordiger van duivenvoeders Mariman. Hij speelde voornamelijk halve fond en fond maar het gewicht van de jaren begint zijn tol te eisen en het gaat wat minder met de gezondheid. Hij heeft nog 10 koppeltjes, omdat hij niet zonder duiven kan, en de jongen die gefokt worden gaan naar broer Vic.
Henri (79) heeft zijn hele leven op de drukkerij van het Staatsblad gewerkt. Hij was ook van jongsaf aan duivenmelker en heeft zeer goed gespeeld op de halve fond.
Vic (72) is zelfstandig uitbater geweest van een warenhuis en onder de vleugels van broer Jef werd hij een volwaardige duivenmelker. Hij speelde bij hem thuis vanaf zijn zestiende zelfstandig met vooral duiven van zijn broer Jef. Trofeeën die uit de kelder opgediept worden refereren naar een aantal hoogtepunten uit zijn carrière. Hij werd 1e Kampioen jonge duiven Antwerp Flying Club 2007, 3e Asduif jonge Antwerp Flying Club 2008, 3e Kampioen jonge duiven Antwerp Flying Club 2012, 1e Kampioen jonge duiven Antwerp Flying Club 2013, 1e Asduif jonge duiven Cureghem Centre 2014. Maar uiteraard kunnen deze niet tippen aan de titel van 1e Nationale Asduif Grote Halve Fond Oude 2019.

Voor 70% duiven van broer Jef

In 1969 trouwde Vic en achter de winkel werd een hok gebouwd en hij is daar blijven spelen tot 1990. In zijn duivenmelkerloopbaan was er een onderbreking van 5 jaar toen zijn zoon Kurt een gepassioneerde voetballer werd.
Vanaf 1996 is Vic aan de Legrellestraat in Berlaar met duiven begonnen en dit steeds voor 70% met duiven van zijn broer Jef. In 2011 kwamen daar duiven (15) bij van L-B-J Geerinckx, Wommelgem waaronder duiven uit de lijn van de “Gladiator” waarmee hij zeer succesvol was. Verder werd er versterking (6) gehaald bij Willy Daniels, Kessel en die duiven werden ook een meevaller. Er kwamen ook nog afstammelingen bij van de “Kaasboer” (2006) van Gaston Van de Wouwer, Berlaar. Bij Danny Van Dyck, Pulle (2014) werd Vic heel goed bediend want de moeder van de 1e Nat. Asduif Grote Halve Fond Oude komt rechtstreeks van de kampioen uit Pulle. Meer recent werden er ook nog enkele duiven aangekocht van Gert Heylen, Berlaar.

24 Weduwnaars

Vic De Wilder kwam aan de start van het seizoen 2019 met een ploeg van 24 weduwnaars, 150 jonge duiven en 27 koppels kwekers.
De eerste koppeling van de weduwnaars vond plaats begin april en toen werd er ook tien dagen gebroed. Na de broedperiode werd er tweemaal daags getraind. De training van de weduwnaars wordt heel nauwlettend in de gaten gehouden. Vic houdt van een ploeg duiven die door elkaar duikt beter dan in een groepje rond het hok toeren. Ze mogen even neerstrijken op het dak om dan met veel gedruis opnieuw weg te stuiven.
Via drie tripjes van zo’n 25 km werden de oude en jaarse opgeleerd. Nadien werden de weduwnaars niet meer tussendoor weggevoerd.
De weduwnaars werden ondergebracht op 2 hokken van 12 woonbakken en 1 hok van 16 woonbakken. Er zijn twee hokken met de voorzijde in windbreekgaas en dat betekent in de eerste plaats veel zuurstof en een luchtig verblijf tijdens de warme zomerdagen. Het derde hok werd op de klassieke manier gebouwd. De nationale asduif zat op een van de hokken met windbreekgaas, helemaal bovenaan in de rechter bovenhoek van het hok.
Bij de inkorving komen doffers en duivinnen niet samen. 

Iedereen krijgt de nestschotel in zijn woonbak en wanneer de laatste bediend is worden de eerste al meteen in de mand gezet. Bij aankomst van een wedstrijd blijven doffers en duivinnen samen tot de volgende morgen.

Nationale Asduif “Arnaud”

De nationale asduif grote halve fond luistert naar de naam “Arnaud” B17/6038324. Het is een donker geschelpte doffer met toch een paar eigenaardigheidjes. Het is een speciale zegt Vic. Hij is een baasmaker op de bodem van het hok en in de spoetnik. Boven de nok van het dak van het duivenhok zijn er draden gespannen in een kruisvorm. Wanneer “Arnaud” zich een plaatsje zocht op het kruis waar de draden aan vastgemaakt waren dan was het in het weekend doorgaans bingo.
Vic De Wilder : “ Het is een zeer goed gespierde duif en wanneer je hem in de hand neemt voel je hem opzwellen in je handen. Het is een duif met een perfecte vleugel, een zachte pluim en een wringer in de hand. Het is vooral een alerte duif en hij houdt van een robbertje vuist vechten. Hij valt op tussen de bende en heeft een hevige passie voor zijn duivin. Wanneer hij koerend in de schotel ligt is dat het moment om hem in de mand te zetten.”
“Arnaud” vleugelde een mooi palmares bij elkaar met 12e nat. Montlucon 9.857 d, 33e nat. Bourges 24.055 d, 48e nat. Argenton 15.235 d en 28e Issoudun 8.248 d. Dit leverde hem een prachtig coëfficiënt op van 0,9135% !

150 jonge duiven

De 150 jonge duiven worden gekweekt uit de kwekers en 30 à 40 piepers komen van broer Jef. De jongen worden ondergebracht op 3 hokken. Ze worden verduisterd vanaf begin maart tot 21 juni. Daarna worden ze bijgelicht tot op heden van 6 u ‘s morgens tot 10.30 u ‘s avonds.
In 4 à 5 etappes worden de jongen opgeleerd tot 25 km en gaan daarna de mand in voor Quiévrain. Tussendoor worden de jongen nog sporadisch weggevoerd en dit seizoen ook eens een volledige week iedere dag.
De jongen worden gespeend aan de leeftijd van 25 dagen en de geslachten worden bij het spenen gescheiden. Er wordt tweemaal daags getraind en met de vlag wanneer de lust tot trainen te wensen overlaat.
Bij de snelheidswedstrijden komen jonge doffers en duivinnen niet bij elkaar. Vanaf de halve fond komen doffers en duivinnen een half uur samen voor ze de mand ingaan. De jongen worden gans het seizoen op de schuifdeur gespeeld.
Terloops nog vermelden dat Vic nog maar twee jaar met de oude duiven speelt. Vroeger speelde hij alleen met jonge duiven. Dit jaar waren de jongen iets minder wegens problemen met de ogen. “One eye cold” speelde de jongen parten en er moest behandeld worden en de jongen bleven ook een paar weken thuis.

Voedermethode

De oude en jaarse duiven worden iedere week gespeeld en wanneer er hard moet gewerkt worden dan moet er ook goed gevoederd worden. Bij aankomst van een wedstrijd vinden de weduwnaars zuivering in hun voederbakje en elektrolyten in het drinkwater.
Op zondag en maandag wordt er overgeschakeld op 50% zuivering + 50% sportmengeling. Op dinsdag, woensdag en donderdag (inkorvingsdag) wordt het 100% sportmengeling. De laatste dag wordt er ook Turbo gevoederd. Er gaat ook biergist over het voeder en vitamines in het drinken. Eén dag per week gaat er Avidress in het drinkwater.

Medisch met mate

De medische begeleiding wordt heel beperkt gehouden. In het stille seizoen werd er 7 dagen behandeld met Parastop.
Voor aanvang van het vliegseizoen werden de duiven zuiver gezet van trichomonas (5 dagen B.S.). Deze behandeling werd in de loop van het seizoen niet meer herhaald.
Tegen de luchtweginfecties werd er 5 dagen behandeld met “Witte Neuzen” van Belgica de Weerd. Tegen “one eye cold” kregen de jongen oogdruppels van Belgica de Weerd toegediend.

Strenge selectie

Vic De Wilder past zowel bij jong als oud een strenge selectie toe. Op het einde van het seizoen 2019 zitten er geen 10 weduwnaars meer op het hok. De open gekomen plaatsen worden ingenomen door jaarlingen. Ze moeten meermaals per tiental vliegen en liefst met enkele kopprijzen. De gewone prijsvliegers mogen vertrekken. Er gebeurt ook een selectie op het model en duiven met een slechte rug worden niet geduld. Ook wordt er met de afstamming rekening gehouden. Bijgehaalde duiven krijgen de tijd om zich te ontplooien maar het duurt niet eeuwig.
Bij de jonge duiven is de mand de enige keurmeester en er wordt bijzonder gelet op de natuurlijke gezondheid van de jonge duiven. Alleen met gezonde jonge duiven win je prijs.

Hokken met windbreekgaas

De oude duiven zitten op een hok van 6 m (3 afdelingen) en de jonge duiven op een hok van 8 m met 4 afdelingen. De kwekers zitten op zolderhokken.
Boven en voor de duiven is er een verluchtingstrook in het plafond van 1 m die regelbaar is met schuiven. Dit is op alle hokken zo behalve op de twee hokken van de weduwnaars die een front hebben in windbreekgaas.
De duiven op de twee hokken met windbreekgaas zitten op roosters met onderaan schuiven, de andere hokken hebben een plankenvloer.
De drinkpot wordt winter en zomer uitgewassen vooraleer hij opnieuw gevuld wordt. Er staat ook ieder jaar een grote kuis gepland. De hokken worden dan gereinigd, afgeschuurd en daarna met de schroeivlam onder handen genomen.

Eenvoudige kweekmethode

Vic De Wilder: “Op het kweekhok wordt er hier niet aan inteelt gedaan. Ook het koppelen wordt hier zeer eenvoudig gehouden. Het ene jaar gaan duivinnen van hok 1 bij de doffers van hok 1. Het volgende jaar gaan de duivinnen van hok 1 bij de doffers van hok 2... en zo verder. Zelf koppelen doe ik niet behalve enkele uitzonderingen. Kweekduiven moeten na twee jaar resultaat geven anders moeten ze vertrekken.”