Liefhebber:
Moorslede – België kleurt deze dagen geel. Een hommage aan de carrière van Eddy Merckx en zijn prestaties in de Ronde van Frankrijk. Maar het was ook het belangrijkste duivenweekend van het jaar met een nieuwe superstunt van Luc en Hilde Sioen. Hun wonderduivin “Cameron” wint afgelopen vrijdag 1e Nat. Limoges 9.578 oude en twee weken geleden 1e Nat. Argenton 15.235 oude.
Hilde: “Argenton was de uitslag van ons leven... 1e, 2e, en 3e Nat. Maar we voelden geen euforie.
Onze vorige zes nationale winnaars werden als speelduif gestopt. Maar “Cameron” bleef gewoon zitten. En als ze op het vlieghok zit dan gaat ze mee. Zij was in superconditie na Argenton. Totaal niet afgezien en kogelrond. In ons systeem wachten duivers halfbak op hun duivinnen die thuis komen. Voor we het koppel samen laten krijgt de duivin recuperatietijd. Bij “Cameron” was dit na Argenton helemaal niet nodig. Het weekend na Argenton bracht ik de volledige ploeg naar Arras. Dit was de zondag van het Belgisch kampioenschap wielrennen. Na de middag werden de duiven gelost en de koppeltjes bleven samen tot de wielrenners binnen waren. De volgende dagen stonden we op een kruispunt... inkorven op Limoges of Montlucon. Limoges is buiten het halve fondprogramma en Montlucon is vaak moeilijk voor West Vlaanderen.”
Luc: “Het werd uiteindelijk Limoges (door onweersdreiging verschoven naar vrijdag). Het werd een vlucht rechtdoor met dezelfde eerlijke vliegomstandigheden als Argenton. Dan zie je je beste duif thuis komen en helemaal bovenaan de aanmeldingen verschijnen. Limoges is een absolute hoofdvlucht met machtige concurrenten als Platteeuw, Clicque en Vandenheede. Deze mannen maakten hun favorietenrol waar maar “Cameron” bleef op kop in de aanmeldingen. Dan weet je dat een groot deel van de concurrentie is geklopt. De tijd tikt verder. Een half uur. Drie kwartier. Uiteindelijk bleef “Cameron” op kop en komt nu in het rijtje van extreme duiven. Meer dan dertig jaar geleden won Tuurke Laflere in hetzelfde jaar met dezelfde duif 1e Nat. Brive en 1e Nat. Limoges maar op de tussenliggende vlucht (Beker van de Koning Prov. Limoges) ruimschoots gemist.”
Argenton
Zij persten er alles uit. “Cameron”, “Irma” en “Rihanna”. Dit waren de namen van de toverfeeën die een historische prestatie realiseerden met 1e, 2e en 3e nationaal Argenton tegen 15.235 oude duiven. Maar ook een jaars duivinnetje (kleindochter “Anouk”) liet zich van haar allerbeste zijde bewonderen met 7e Nat. Argenton tegen 22.835 jaarse. Belgenland volledig platgeslagen door vier blauwe duivinnen. Het was niet voor het eerst en zeker niet voor het laatst.
Luc: “Bij duiven mag het ook niet te veel tegen zitten. Wij wonen in Moorslede op een kwetsbare plaats om nationaal de kop te spelen. Westenwind is zonder meer de grootste vijand. Maar op Argenton viel alles in de plooi. De zon was aan de hemel en de wind noordoost. Duivenweer zeggen wij in de Vlaanders. Eindelijk was het daar.”
Hilde: “Voor het seizoen waren de verwachtingen realistisch. Vijf van onze beste duivinnen waren naar het kweekhok waaronder “Gabo” (Olympiadeduif fond Poznan) “Axana” (5e Nat. Asduif) en “Jessie” (8e Nat. Asduif). Het waren onze leading ladies in 2018. Zulke duiven kan je niet zomaar vervangen. Maar het ergst van al: onze jaarlingen misten ervaring. Vorig jaar na het oude duivenseizoen vertrokken we liever op reis. Er is immers meer in het leven dan duiven. De lichting 2018 werd geleerd tot Pontoise maar dat is uiteraard niet hetzelfde als een nationaal.”
“Dit voorjaar werd de vliegploeg een week later dan anders gekoppeld. De invliegvluchten waren lastig. De eerste Chateaudun werd teruggebracht en de twee volgende waren twee slechte vluchten. Toen voelden we ons een beetje als een gevallen coureur. De grote koersen staan voor de deur... en je voelt dat de voorbereiding niet volledig is. Toen de duivinnen hun jong kwijt waren vlogen ze Vierzon en Bourges. Nationaal kwam West Vlaanderen er twee keer niet aan te pas maar we konden ons troosten met 1e en 4e Nat. Zone Vierzon (1.160 oude) en 1e Prov. Bourges (3.344 oude). Toen kwam Chateauroux met snelheden van 2000 meter. Blijkbaar geen spek voor de bek van onze duiven. Veel van onze besten zaten er volledig langs. En nu dit uitzonderlijk succes op Argenton. Volgens mij is de voornaamste reden dat goede duiven zich willen herpakken na een moeilijke koers.”
Blauw bloed
Hilde: “De eerste twee aankomsten op Argenton zijn twee zussen van “Willemina”, 1e Nat. Poitiers in 2014 tegen 14.109 d. (snelste van 26.486 duiven). Het zijn “Cameron” 3070024-17 en “Irma” 3103741-16. “Cameron” is er eentje van de lichting 2017. Als jaarling was ze paarziek en moest plaats ruimen op mijn hok van duivinnen. We voelden wel dat de zus van “Willemina” een goede duif kon zijn. Daarom kreeg “Cameron” een kans op het hok van de jonge duiven. Zij beloonde het – voor onze begrippen buitensporige – geduld met 28e Nat. Chateauroux tegen 13.098 jaarse. Dit jaar is “Cameron” terug op het duivinnenhok. Ze is goed vertrokken en niet meer paarziek. Haar zus “Irma” is één van de beste. Als jaarling 2e beste jaarling van Belgie (3 vluchten). Vervolgens pakken we twee duivinnen met twee seconden verschil. Het is een jaarling (kleindochter “Anouk”) en tenslotte “Rihanna”. Haar palmares vermeldt nu 3e Nat. Argenton 15.235 oude en in 2018 o.a. 5e Nat. Bourges 20.284 oude en 8e Nat. Gueret 5.331 oude. In haar beste dagen kan ze stampvroeg vliegen.”
Luc: “Wat hebben al deze duivinnen nu gemeen? Het zijn vooral vier hele sjieke duivinnen. Ik denk dat dit nodig is om op zulke lastige vluchten uit te blinken. En de afstamming uiteraard. Willem de Bruijn en Rik Hermans. Dat zijn hier twee kanonschoten in de roos.”
Coaching
Luc: “Heel speciale dingen zijn er niet gebeurd. Chateauroux was een koers met koude, regen en wind. Maar de conditie was niet gekelderd. Het was vooral een kwestie van vertrouwen terug krijgen. Het weekend na Chateauroux hebben we niet gespeeld. Geen provinciale Poitiers en ook geen snelheidsvlucht. Zondag werden de duiven opgelaten. De volledige groep werd samen gelost op 60 km en kort bij de duiver gelaten bij thuiskomst. De maandag na Chateauroux werd behandeld met sliepzand en de maandag voor de inkorving van Argenton opnieuw. De training was goed maar niet super. Daarom woensdag (dag voor inkorving) opnieuw gesliepzand. Donderdag trainden de duiven zodanig dat we hoopten op een mooie uitslag.”
Hilde: “Veel liefhebbers zitten van ’s morgens op het hok. Ik weet niet of dit nodig is. Bij ons vertrekt Cedric eerst naar school. Ik veeg ook graag het huis uit voor ik naar de duiven ga. We hebben geen massa duiven dus het is geen immens werk. De duivinnen trainen rond negen uur. Niet a la minute maar wel regelmaat. Wij zijn fervente fietsers. Na het duivenhok lonkt de fiets. Maar om vier uur zijn we weer thuis. Cedric komt van school en de duivinnen trainen opnieuw. En als de kans komt moeten duiven die grijpen. Natuurlijk verwacht je nooit zo’n fantastische uitslag maar onze duiven vliegen graag met zo’n weer.”
Het is goed geweest
Luc: “Na Limoges (vrijdag) en Montlucon (zaterdag) bleven de koppeltjes samen. Pas gisteren (zondag) werd gescheiden. Ons oude duivenseizoen is voorbij. Het is goed geweest. Onze groep is nu ook zeer klein. De rest van het seizoen gaan we de jonge duiven goed opleren. In 2018 waren de oude tot het laatste moment in de running voor de nationale asduiven. Hierdoor verloren we aandacht voor de jonge. Dit is bij ons van een heel ander niveau. Bij de oude is alles stipt op uur en tijd.”
Auteur:
