Liefhebber:
Onderwerp:
Het was een lastig weekend voor de lossingsverantwoordelijken. Ondanks talloze weersatellieten die rondom onze planeet zweven, honderden weerapps op onze computers en telefoons en tientallen meteodiensten, zou al wie van ver of kortbij bij de duivensport betrokken is een arm en een been veil hebben voor een goeie ouderwetse glazen bol.
Rekening houdend met de weersverwachtingen en een grote kans op mist in Pau werd er besloten voor de eerste internationale race van de kalender 2021 uit te wijken naar een andere lossingsplaats. Uiteindelijk werden de duiven vroeg in de ochtend gelost op vrijdag om 7:15u aan de paardenrenbaan Hippodrome des Grands Pins in Mont-de-Marsan, een kleine 60 km noordelijk van Pau.
België telde 3514 deelnemende duiven, Nederland 4584, Duitsland 1148 en in Frankrijk ten slotte werden er 5000 ingekorfd. Leuk om vast te stellen dat alle vier deelnemende landen vertegenwoordigd zijn in de top vijf van de uitslag. Het Verenigd Koninkrijk had als onrechtstreeks gevolg van Brexit dit jaar geen deelnemers.
De Internationale winnaar was dit jaar Jean-Jacques Dimanche (57) uit Cormontreuil (FR), een charmant klein stadje in het Franse departement Marne dat deel uitmaakt van het arrondissement Reims, het hart van de champagnestreek dus. Knallen kon die champagne vrijdag alvast, Dimanche pakte zijn “Peggy Sue” FR-19-139876 als eerste van 14.246 duiven Dit donker geschelpt duivinnetje werd geconstateerd op vrijdag om 15:44 u, ze behaalde een gemiddelde snelheid van 1345,92 m/m over een afstand van 685,37 km. Ze was – en dat komt niet vaak voor – ook de eerste aangemelde!
Jean-Jacques is gek op Harleys, duiven en rock-’n-roll. “Pessy Sue” werd niet toevallig genoemd naar een hit van de gebrilde rocker Buddy Holly. Hij leerde de kneepjes van de duivensport, hoe kan het ook anders, in België toen hij enkele jaren bij zijn neef Désiré Dimanche in het Naamse Oret verbleef. De vader van Jean-Jacques was ook aangestoken door het duivenvirus en begon in 1980 met de duiven te spelen tot in 1993.
Na zijn pensionering als succesvol ondernemer begon J.J., ondertussen vader en grootvader van twee kleindochters, dan ook zelf met de duiven te spelen in 2018. Hij had nu tijd, en vooral tijd om het goed te doen, want hij houdt niet van half werk. Als hij iets doet, doet hij het goed. Er werden hypermoderne hokken gebouwd voorzien van alle moderne snufjes. Verder is Dimanche zeer actief binnen de verenigingen en o.a. daardoor graag gezien bij de collega’s.
De hokken van Dimanche bieden ruimte aan 50 kwekers en hij vliegt met een 200-tal duiven, jonge, jaarse en tweejaarse. De oude duiven worden op het nest gespeeld en de jongen op het schapje. J.J. laat niets aan het toeval over. Hij koopt goeie duiven en vraagt raad aan ervaren spelers. Zijn hok bestaat hoofdzakelijk uit duiven van de eigen soort aangevuld met aankopen bij Hok Hetru (Pommeroeul), allemaal duiven afkomstig uit de beste Belgische en Nederlandse bloedlijnen.
Voor wie zijn passie zo ernstig neemt kan succes niet lang uitblijven. Eerder dit jaar won hij met een jaarse duivin een federale Aurillac tegen 6235 duiven en nu wint hij bij zijn allereerste deelname aan Pau de eerste Internationaal. Wie doet het hem na?
Goede vriend Richard Roge, zelf duivenmelker sinds 1971, staat J.J. bij met raad en daad. Roge heeft ook het hele trainingsschema opgesteld. J.J.: “Zonder Richard had ik nooit deze overwinning kunnen behalen.” De duiven van Dimanche vliegen in het vluchtprogramma van de Aisne (Frans departement).
Wat de voeding betreft vertrouwt Jean-Jacques op de voedermengelingen van “Ledoux Père et Fils” en de voedingssupplementen van Dr. Leyens. Tweemaal per jaar brengt hij een bezoek aan de dierenarts, op het einde van het jaar en aan het begin vlak voor de internationale vluchten gaan beginnen (PAU, Saint-Vincent en Perpignan).
J.J.: “Ik hoopte om ’s avonds toch minstens één duif thuis te hebben en was dan ook dolgelukkig toen “Peggy Sue” het hok indook. Ze was in topvorm bij het inkorven en ook na de vlucht zag ze er nog tiptop uit. ’s Avonds had ik er tien thuis en om 20:15u heb ik dan de automatische constateur uitgetrokken. Ik had toch al zeker de eerste nationaal in Frankrijk. Ze gaven zware onweders en je weet maar nooit, ik ben daar voorzichtig mee. Toen ik ’s morgens om 6u op het hok kwam waren er nog drie gearriveerd en ondertussen zijn de meeste terug thuis.”
De winnares is ook van het vlieghok gehaald en zit nu geduldig te wachten op de fotograaf. Of ze naar het kweekhok verhuist of verkocht zal worden is nog niet uitgemaakt, maar ze zal zeker niet meer verder gespeeld worden.
Eén ding is zeker, Jean-Jacques Dimanche is een naam om in de gaten te houden. Internationaal Pau win je niet bij toeval.
Auteur:
