Liefhebber:
Onderwerp:
Avelgem – Een, notabene rasechte Limburgse, vrouw die meer dan haar mannetje staat in de duivenwereld, dit geflankeerd door partner Bruno Messiaen. Maak kennis met Ingrid Huygens, afkomstig uit de groene long van ons klein landje. De eerste voorzichtige duivenstapjes werden gezet in 2017. Hoewel, als je in het eerste jaar dadelijk kampioen Snelheid wordt in het Scheldeverbond, dan wil dit zeggen dat er goede duiven én meer dan degelijke duivenliefhebbers aan zet zijn.
Ingrid en Bruno zijn een complementair team. “Als je als koppel samen in de duivensport stapt, dan leer je elkaar snel door-en-door kennen”, knipoogt Ingrid naar Bruno. Geloof ons, beste lezer, deze dame heeft PIT: Passie, Inzet en Toewijding. Karaktereigenschappen die ze afstraalt op de duivenkolonie. “Ik leerde Bruno kennen dankzij onze andere passie: bordercollies”, speelt Huygens de film af. Na enkele jaren daten volgde ik hem naar West-Vlaanderen en begonnen we aan ‘ons’ duivenavontuur.” Met de nadruk op ‘ons’, want van begin tot einde gebeurt alles in samenspraak.
De mooie loften – gebaseerd op de onovertroffen kunde van Martin van Zon uit Rotterdam – zijn een streling voor het oog en passen perfect in de prachtige omgeving. “We vinden hygiëne op en rond de hokken essentieel”, zegt Ingrid. Zo leren we dat de hokken dagelijks, van bodem tot nok, onder handen genomen worden. “Onder de roosters zijn schuiven die we dagelijks uittrekken om te krabben, ik zou verlegen worden moesten de roosters omhoog geduwd worden door de uitwerpselen.” Je merkt aan de bewoners dat ze zich goed voelen. Ze blinken als een spiegel, zijdezacht gepluimd en harde felle spieren. “Vanaf dag één zijn we gestart met de mengelingen van onze goede vriend Eddy Noël van AIDI. Naast het voeder en AIDI-schema zijn onze duiven goed met de bijproducten.”
De eerste jaren werd de kaart getrokken van het snelheidsspel. “Kwestie om voeling te krijgen met heel het duivensportgebeuren, nogmaals, ik was een complete leek”, zegt de voormalige tuinarchitecte. Dankzij de eerste successen van weleer, werden de motivatie en het geloof groter in Avelgem. Er werd gericht gezocht naar nog betere duiven, het nauwgezet afstellen van o.a. voeders, methodes, verzorging... kortom: met grote zorg en dito hart langzaam maar zeker verder timmeren aan de kolonie. Zo evolueerde het snelheidsspel naar de hafo. Ook in deze discipline boekten ze successen en kwam de bevestiging dat dit duo een certitude is.
“Vorig jaar ontstond de spreekwoordelijke liefde voor de fond én de overnachting. Dit nadat we onze duiven eens naar Agen en Narbonne stuurden.” Voor deze categorie, waar de duiven mogen (of moeten) uitgroeien tot het volwassendom, gingen ze aankloppen bij Youri Deblanc (Ronse), Noël Peiren (Zedelgem) en Pierre Ameye zaliger (Deerlijk). Stuk voor stuk kleppers en ware virtuozen wier duiven beschikken over uithouding, fitheid en grinta!
Dat ze ‘goe bezig’ zijn in Avelgem staat buiten kijf. Zo werd in 2021 hun eerste provinciale winst genoteerd uit Limoges en op Argenton IV van jongstleden lukten ze provinciale winst tegen meer dan vierduizend West-Vlaamse jonge duiven. De jonge duivin, gemotiveerd op schuifdeur en Thea gedoopt naar Ingrid’s moeder, werd uiteindelijk ook afgevlagd als eerste nationaal zone A3 2676 j.d.. “Thea stamt voor 75% uit ‘de Vooruit’ van Pierre Ameye gekruist met ‘Eagle Eye Julien’ van Youri Deblanc”, leest Ingrid uit haar nauwgezette kweekboek voor. “We zijn ervan overtuigd dat er ‘muziek’ in onze stam zit”, zingt ze met een extra Limburgse tongval.
Naast de puike hygiëne beschikken de duiven, er worden zo’n 100 jongen geringd en er klepperen zo’n 65 jaarse en oude doffers rond, meermaals per dag – zelfs tot driemaal – over vers water. “Wat zou je zelf willen: de hele dag hetzelfde lauw water, of regelmatig een vers koel glas”, klinkt het overtuigend.
Er huizen niet enkel steengoede duiven onder de pannen bij Ingrid en Bruno, de ambities om te groeien stralen af zodra je met ze kennismaakt. “Hoewel het een fulltime inzet vraagt, krijgen we zoveel terug van onze duiven. We willen rustig, niet te overhaast, verder bouwen. Kweken, selecteren, uitproberen, testen... We zullen misschien links of rechts eens een steekje laten vallen, maar dat is eigen aan iedere sport, ook in de duivensport.”
Auteur:
