In Memoriam Dirk Van Dyck

In memoriam Dirk Van Dyck
°30-10-1959, † 28-05-2022

Na een lang ziekbed is Dirk Van Dyck veel te jong gestorven. De “Kannibaal” maakte hem groot maar als mens was Dirk nog veel groter.

Dirk werd geboren in een gelukkige Kempische familie. Samen met vader, moeder en twee zusters kende hij een onbekommerde jeugd. Dirk was altijd buiten. Als het ware één met de natuur. De liefde voor duiven kreeg hij van nonkel Jos. Uren heeft Dirk stil op het bankje gezeten, naar nonkel geluisterd en naar de duiven gekeken. Hij amuseerde zich, en niet alleen met de duiven. Quievrain was zijn spel. Iedere dag nam Dirk de duiven mee naar het werk bij Van Hool (15 km). De duiven stormden naar huis en werd thuis opgewacht door vader Louis. Zoals de duiven toen gedresseerd waren was ongekend.

Het geluk lachte Dirk van alle kanten toe. Dirk was lang jonkman en moest naar niks zien. Op het duivenhok was het kwaliteit troef met duiven als de “Rambo” en zijn illustere zonen “Bourges” en “Kannibaal”. Toen deze laatste met grote overmacht 1^e nationale asduif halve fond werd wilde heel de duivenwereld hem kopen. Maar Dirk wilde niet. Ons aller Jan Hermans vertelde Dirk dat hij er heel zijn leven plezier van zou hebben.

Voor de Gouden Duif schonk hij een dochter van de “Kannibaal”. Deze werd gekocht en groeide uit tot een “Golden Lady” bij Cornelis en Gerard Koopman. Haar kweekwaarde was onbegrensd. Zij ligt aan de basis van “Kleine Dirk” bij Koopman en “Dirkje” en “Harry” bij Hooymans. Een zoon van de “Kannibaal” (volle broer “Golden Lady”) werd de stamvader van Miel Van den Branden-Rik Hermans, en “Anna” (dochter “Kannibaal”) groeide uit tot stammoeder bij Eddy Janssens.

De Driehoekstraat in Zandhoven werd een bedevaartsoord voor duivenmelkers. Grote en kleine liefhebbers uit alle werelddelen kwamen op bezoek. Ze werden door Dirk, Anna en Natalia altijd even vriendelijk ontvangen.

Dirk heeft alles gewonnen met de duiven. Mijlpalen waren twee keer 1^e nationale asduif halve fond met “Kannibaal” en “Queen” en 1^e nat. Bourges (“Natalia”) en 2^e nat. Bourges (de “Bourges”). Toen hij in 2011 de Gouden Duif veroverde kwam een droom uit. Eén van de duiven die de Gouden Duif mee veroverde was “Olympic Niels”. Een rechtstreekse zoon van “Di Caprio” die door Dirk werd aangekocht op de historische veiling van Heremans-Ceusters. Het ringnummer van “Olympic Niels” eindigt net als bij de “Kannibaal” op 005. Een goede duif werd door Dirk gekoesterd. De goede familie is alles zei Dirk. Ook met duiven. Als dank voor het insturen van de uitslagen van “Niels” voor de Olympiade inviteerde Dirk onze Rik Hermans voor een wederdienst. In het mandje zaten twee kinderen van de kersverse Olympiadeduif. Het ene was voor de Gouden Duif en het tweede werd bij Rik moeder van “Friendship” (1^e nat. Chateauroux) en “Friendly” (2^e nat. asduif fond jong). Zo zijn er honderden voorbeelden, of misschien wel duizenden. Dirk was dan wel een wereldvedette maar hij bleef vooral een goede mens. Hoeveel bonnen Dirk schonk in binnen- en buitenland is ontelbaar.

Helaas liet zijn gezondheid hem meer dan eens in de steek. Op de ochtend van zijn lievelingsvlucht Bourges is Dirk overleden. Sportblad De Duif biedt haar innige deelneming aan aan echtgenote Anna, dochters Natalia en Karolina, boezemvriend Eddy en familie en vrienden.
Rust zacht Dirk.