Adriaan Scheele overleden

In memoriam Adriaan Scheele.

Terneuzen. Op dinsdag vijf mei, Bevrijdingsdag, bereikte mij het droevige bericht dat Adriaan Scheele op 82-jarige leeftijd was overleden. Adriaan vormde samen met zoon Jaap de tot ver over de landsgrenzen bekende en virtuoos spelende vader-zooncombinatie , spelend onder de naam Gebr. Scheele.

Die naam, Gebr. Scheele, hebben ze zo gehouden als eerbetoon aan Adriaans overleden broer Piet waarmee hij eerder ook zeer vele jaren de duivensport heeft beoefend. In een telefoongesprek met Jaap vernam ik dat Adriaan zich sinds enkele dagen voor zijn overlijden wat benauwd voelde en wat moest hoesten. In dit tijdperk duikt dan al snel het woord corona op maar dat werd door de geraadpleegde arts uitgesloten. Medicijnen werden voorgeschreven maar helaas mocht dat niet baten en is Adriaan op dinsdagmorgen vijf mei plotseling en voor iedereen onverwacht overleden.

Adriaan en zijn broers Marien en Piet waren als kleine jongens al met duiven bezig op het adres waar Adriaan nu woonde, toen nog volledig in het buitengebied gelegen en nu ‘ingebouwd’ in een moderne nieuwe woonwijk. Adriaan speelde vanaf zijn prille jeugd tot 1961 vooral samen met broer Piet. Toen is hij op een ander adres gaan wonen, maar in 1978 is hij weer teruggekeerd naar de Ferlemanstraat en hij is vanaf omstreeks die tijd weer in combinatie gaan spelen met zijn broer Piet onder de naam “Gebr. Scheele”. Terwijl broer Marien, die op eigen kracht was verder gegaan, ook zeer verdienstelijk speelde, zijn het toch vooral Piet en Adriaan geweest die steeds aan de top van de Zeeuwse duivensport hebben gestaan. Helaas is Piet begin 2009 overleden. Een hard gelag voor Adriaan maar die tegenslag had amper een plaats gekregen of Adriaan moest andermaal een harde klap verwerken toen zijn vrouw Metje in februari 2012 ook, op veel te jonge leeftijd, kwam te overlijden. Een groot gemis voor Adriaan. Ze was zijn trouwste supporter en ging graag mee naar duivensportevenementen. Mede door de duivensport vond Adriaan de kracht om de verschillende tegenslagen in zijn gezin en familie te verwerken.

Gelukkig vond Adriaan in de duivensport een geweldige compagnon in zoon Jaap. Samen met hem kende hij zeer vele prachtige momenten en grote successen. Eén moment licht ik er even uit. In 2009 speelden ze vijf provinciale overwinningen, een unicum. Daarvoor werden ze op de kampioenendag van het Samenspel, in het bijzijn van heel de familie, blij verrast met de uitreiking van een ereprijs door de wethouder van sport namens de stad Terneuzen. Met de samenwerking met Jaap zag Adriaan dat zijn topkolonie duiven, met eigen handen gesmeed, zeg maar zijn levenswerk, voor de toekomst geborgd was. Het deed hem deugd.

Adriaan werd in 2016 benoemd tot lid van verdienste van de Afdeling Zeeland. Dit vanwege zijn lidmaatschap en bijdrage aan de Sponsorcommissie c.q. Evenementencommissie van de Afdeling. Vele tienduizenden euro’s werden door die commissie in de loop der jaren bijeengebracht door middel van verlotingen en duivenverkopingen ten bate van diverse goede doelen.

Kenmerkend voor Adriaan was ook de eenvoud en nuchterheid waarmee hij in het leven en in de duivensport stond. Nooit kon je hem op grootspraak betrappen. De vele bezoekers annex duivenliefhebbers werden altijd gastvrij en hartelijk ontvangen.

Heel zijn leven hard gewerkt voor zijn gezin, heel zijn leven top gespeeld in de duivensport.
Met het overlijden van Adriaan verliezen we een aimabel mens en een icoon in de duivensport.
Sterkte gewenst aan de familie.