ULRICH LEMMENS – 1e Nationaal Kampioen Grote halve fond oude

Balen – De “Bom van Balen”... wie kan dat anders zijn dan Tom Boonen, het wielerfenomeen dat de Belgische wielerliefhebber zo dikwijls liet juichen. Jong, groot, sterk en barstend van talent... zo ziet men ze bij ons graag.

Ulrich Lemmens (27) doet aan “Tommeke... Tommeke... Tommeke” denken ! Jong, ambitieus en zeker niet van talent gespeend. Hij pakte de duivensport op zijn eigen manier aan... een duivensport die voor hem het alfa en het omega zijn van zijn bestaan. Hij koos voor de professionele manier en wanneer we de laatste jaren bekijken dan heeft deze duivensport hem zeker geen windeieren gelegd !
De laatste twee jaar deed hij het gewoon schitterend ! In 2013 won hij de eerste nationaal Tulle bij de jaarduiven... in 2014 bekroonde hij een knap seizoen met de titel van 1e Nat. Kampioen Grote Halve Fond Oude Duiven !

Geschiedenis

Grootvader Gust Lemmens was een van de beste melkers op de vitesse. Vader Jef hielp zijn vader en deed er de duivenmicrobe op. Ulrich volgde in zijn “slipstream” maar zag het anders en groter en zorgde voor een totaal andere aanpak. Vader en zoon spelen nog altijd samen... zij het op een totaal andere manier.
Ulrich Lemmens begon in 2003 voor eigen rekening op de huidige locatie en zette meteen orde op zaken. Alle duiven werden opgeruimd en er werd van nul herbegonnen. Er werd een nieuw hok gebouwd van 11 meter waarop er in de periode 2003 - 2012 gespeeld werd. In 2012 werd dat hok afgebroken en vervangen door 30 m nieuw hok achter het ouderlijk huis waarop er meer dan behoorlijk succes behaald werd.
Vanaf 2008 is Ulrich Lemmens professionele duivenmelker. Direct na het verlaten van de school omgordde hij de duivenkiel en hij heeft zijn hele jonge leven al met duiven gespeeld. Datzelfde jaar werd er ook een ruim kweekhok gebouwd met 25 individuele boxen dit voor het gemak bij het herkoppelen en om zeker te zijn van het DNA.

Stamopbouw

Duiven van Rondags, Lafelt... Theo Yskout, Herselt en het oude soort van grootvader August Lemmens (lokale melkers) vormen de fundamenten van de “Gustlijn” waarvan de “Gust” de stamvader is. Alles wat vliegt komt uit de “Gustlijn” of is er aan verwant aldus Ulrich Lemmens.
Verder is hij geslaagd met duiven van Ivo Renders, Geel... Bart & Nance Van Oeckel, Oud - Turnhout (uit de “16 lijn”)... L-B-J Geerinckx, Wommelgem (“Gladiator” en “Witpen Wouters”)... en Dirk Van Dyck, Zandhoven (lijn “Kannibaal”).
Verder wordt er geprobeerd om asduiven... Olympiadeduiven... en nationale winnaars op de kop te tikken. Er zitten heel wat doffers op het kweekhok die zelf zo’n topper of vader van zo’n topper zijn.

Een nieuw project !

In het meer landelijke deel van Balen werd er 1 hectare grond aangekocht waarop een echt “duivendorp” zal gebouwd worden, of m.a.w. een kweekhok van 300 vierkante meter en 65 m vlieghok. Daarbij komen nog een bedrijfspand met burelen, gastenkamers en een magazijn. Op termijn zal de hele duivenliefhebberij, die nu op twee adressen ondergebracht is, naar daar verhuizen. Het is de bedoeling om volgend jaar daar te starten met duiven en de eerste optie is spelen op de grote fond of de internationale vluchten. De hoofdbetrachting van Ulrich is de “all round” duif te fokken die het op alle afstanden doet. Het zal voornamelijk gebeuren met vale en rode duiven... en dit om de eenvoudige reden dat meer vale en rode het tot asduif en nationale winnaar schoppen !

Full prof !

Als voetballer bij Anderlecht gaan sjotten, het moet ongeveer hetzelfde zijn als een jonge ambitieuze duivenmelker die van de duivensport zijn beroep maakt ! Maar met een zaak beginnen, geld lenen bij de bank voor hokken en duiven, het zullen zeker niet de gemakkelijkste zaken zijn in het leven van een professionele duivenmelker. Samengevat: als 21-jarige met een dergelijke zaak starten is niet eenvoudig.
Maar eens deze horde genomen, hoe ziet een dag van een profspeler er dan uit ?
Om 7 u kraait de haan en de weduwnaars en de duivinnen moeten trainen. De kwekers moeten verzorgd worden en gelukkig moeten de hokken niet gekrabd worden want alle duiven zitten op roosters en de mesttransportbanden doen het vuile werk. Alles gebeurt zoveel mogelijk automatisch wat meer tijd oplevert om met de belangrijke zaken in de duivensport bezig te zijn.
Om 10 u zit de job er op en er is tijd voor wat bureauwerk... de mailtjes moeten nagelezen worden... en een bezoek aan een andere melker wordt als zeer belangrijk beschouwd. Als jonge kerel heeft Ulrich veel hokken bezocht en ook veel geleerd. Vooral de vergelijking tussen je eigen hok en dat van een andere kampioen is zeer belangrijk.

Om 18u begint het tweede luik van de verzorging. Vader heeft de weduwnaars al laten trainen en alle duiven moeten nu gevoederd worden. Eens de vliegploeg op de rails voedert vader de duiven ook en moet Ulrich alleen nog wat bijsturen. Om 22 u zit de dagtaak er op.
Vooral de maanden april en mei zijn stresserende maanden. Dan moet de vliegploeg op punt gesteld worden.
En de vele avonden dat er in volle seizoen duiven moeten ingekorfd worden... brengt dat geen stress met zich mee ? Voor Ulrich zijn dat juist de ontspannende momenten. Bij het inkorven van de duiven worden er weinig tierlantijntjes verkocht... de duiven in de mand zetten en we zijn vertrokken.
De professionele duivensport is voor u een meevaller ?
“Het valt inderdaad geweldig mee. Zoals gezegd van je hobby je beroep maken en een flexibele agenda er op na houden... dan kan het niet beter. Ook het winterseizoen is plezant en een kampioenendag is ook leuk. De duivensport heeft er voor gezorgd dat ik al de halve wereld gezien heb en dat ik heel wat sociale contacten heb vergaard.”

Chaos als motivatie

Het seizoen 2014 werd aangevangen met 55 oude duivinnen en 35 oude doffers... 25 koppels kwekers en 25 voedsterkoppels... en 240 jonge duiven. Belangrijk om weten is ook dat er nooit uit vliegduiven gekweekt wordt.
Na Guéret gaan alle duiven (oud en jong) in de volières voor de hokken. Midden februari komen doffers en duivinnen los uit de volière maar komen nog niet op de hokken. Doffers en duivinnen komen een eerste keer samen 2 weken voor Bourges. Op die manier wordt de drang naar het hok aangewakkerd en de eerste keer dat de duiven op de hokken komen betekent dat een geweldige motivatie.
Op de vitesse worden de duiven nog altijd gescheiden gespeeld. Bij thuiskomst van de wedstrijd is het altijd chaos op de hokken, vooral door het groter aantal duivinnen dan doffers. Dit is toch een beetje een rem op het vlot binnenlopen van de duiven.
De halve fond start rond 1 mei en dan krijgen de doffers een nestvak op het hok van de doffers en de duivinnen een nestvak op het hok van de duivinnen. Twee weken voor Bourges I, na thuiskomst van de halve fond, gaan alle hokken open en doffers en duivinnen komen samen van zondag tot dinsdag. Daarna worden ze terug gescheiden en zijn al de eerste koppeltjes gevormd.
Vanaf Bourges blijven doffers en duivinnen samen tot de dag na thuiskomst en worden dan opnieuw gescheiden. Ook dan is het chaos troef bij aankomst van een wedstrijd en niet iedere duivin heeft een doffer maar dat is op zich helemaal geen probleem.
Verder wordt er op alle manieren naar variatie gezocht in het weduwschap. Zo komen de doffers een week op het hok van de duivinnen te zitten en omgekeerd... of de vliegploeg zit heel de week dag en nacht in de volière. Begin augustus worden de beste duiven in de volière gezet en niet meer gespeeld. De overige oude duiven worden dan (5/8) over gewend naar het hok van de jonge duiven en worden daar verder gespeeld volgens het systeem van de jonge duiven (schuifdeur). Dus zeker geen vast stramien en er wordt gepoogd om iedere week iets anders te doen tijdens de voorbereiding op de wedstrijd.

Voeding

Voeding is heel belangrijk voor duiven die elke week gespeeld worden want in vrij korte tijd moeten de batterijen opnieuw opgeladen worden. Tijdens het vliegseizoen worden alle mengelingen “volle bak” gevoederd en na een half uur pikken wordt de dis afgeruimd.
Zaterdag bij thuiskomst wordt het een eiwitrijke mengeling aangevuld met proteïne en in het drinkwater is er “Koehoorn mix”. Op zondag, en dit tot dinsdagmorgen, wordt een lichtere mengeling gevoederd. Op zondag gaat er CMK van Dr. Brockamp in het drinken. Vanaf dinsdagavond tot aan de inkorving wordt een vetrijke mengeling geserveerd aangevuld met klein zaad... pinda’s... en gemalen walnoten.
Tijdens het vliegseizoen gaat er twee weken non stop Herbial (Herbots) in het drinkwater en daarna drie weken elke dag bietensap in het drinken. Deze cyclus herhaalt zich het hele wedstrijdseizoen.

Medisch

Ulrich Lemmens heeft zijn kansen in het verleden verwed op een ruime medische begeleiding, maar hij is op zijn stappen teruggekeerd. Nu is er een nultolerantie en alle antibiotica wordt geweerd. Als de dag komt dat hij antibiotica “moet” gebruiken dan zal hij het gebruiken maar die dag is nog niet gekomen.
Als tegengewicht voor het wegvallen van geneesmiddelen wordt er nu veel meer gevaccineerd. Zo wordt er ingeënt tegen paramyxo, tegen pokken (inspuiten + borsteltje), tegen paratyfus (alleen inenten zonder medicijnbehandeling) en tegen het herpesvirus. Dit gebeurt allemaal in de loop van het seizoen. Het inenten verhoogt de natuurlijke weerstand en het is het ideale middel om van “basisconditie” naar “wedstrijdconditie” over te schakelen.
Tegen trichomonas wordt er helemaal niet meer behandeld evenmin als tegen luchtwegeninfecties. En in zieke en zwakke duiven wordt helemaal geen Latijn meer gestoken... ze worden gewoonweg geëlimineerd.
Ulrich Lemmens : “Ik heb alles geprobeerd maar de huidige methode is de beste. Door de natuurlijke immuniteit van de duiven te stimuleren komt men tot een pittige vliegcarrière.”

Jonge duiven

Normaal worden er zo’n 150 jonge duiven gefokt maar door grote verliezen moesten er nog 100 bij gefokt worden. Op een heel slechte warme dag werden de jongen opgeleerd en 100 jonge duiven gingen verloren.
Er worden 3 rondes uit de kwekers gefokt en die gaan allemaal naar hetzelfde hok (bijzetten). Op 15 maart komen de jongen allemaal samen los en er werden toen geen abnormale verliezen genoteerd. Er werd verduisterd vanaf begin maart tot 1 juli... en er werd bijgelicht van 1 juli tot Guéret. Doffers en duivinnen werden twee weken voor Bourges gescheiden en werden daarna op de schuifdeur gespeeld.
Op het hok van de jonge duiven is gezelligheid troef. Er worden wegkruipbakjes geplaatst... er komen kartonnen dozen op het hok... er worden bijkomende schabjes opgehangen... en er kan in alle hoekjes en kantjes een liefdesnestje gebouwd worden. De vloer van het hok wordt bedekt met beukenschilfers die al 5 jaar gebruikt worden. Er zit relatief weinig mest tussen de beukenschilfers omdat de duiven veel in de volière of in hun nestvak vertoeven. Het is vooral de bedoeling dat het stof onder de vloerbedekking komt en niet in de lucht.
Bij de inkorving gaat de schuifdeur open en doffers en duivinnen komen zo’n 3 u samen. In het begin moeten de jongen het stellen met partners van eigen leeftijd. Na Bourges II komen de mindere oude vliegduiven op het hok van de jonge duiven.
Bij de jonge duiven wordt dezelfde voedermethode en hetzelfde medisch systeem toegepast als bij de oude duiven. Na aankomst van een wedstrijd krijgen de jongen een streepje Fucithalmiczalf in ieder oog.

Selectie - goede duif

De selectie is op een vrij eenvoudige leest geschoeid... alles mag blijven zo lang er plaats is ! In 2014 werd voor de eerste keer een selectie doorgevoerd en de allerbeste duiven werden op het kweekhok gezet... en de rest mocht blijven. Deze duiven zijn nodig om het motivatiesysteem aan de gang te houden... want hoe meer duiven hoe meer chaos ! Er zijn ook niet echt selectie criteria voorzien... één keer per honderdtal is voldoende.
Ulrich Lemmens : “Een superkweker heeft alles, ik heb er nog nooit eentje gezien met gebreken. Een topper heeft vooral een zachte pluim. Ik hou ook van duiven met een “speciaal oog”... niet van die “vlakke” ogen maar een oog met vlekjes en streepjes. Een grote vleugel met lange, smalle pennen en een goede ventilatie draagt mijn voorkeur weg. Ik zie graag duiven met veel pigment in de banden en de staart. Het zwart moet van dat blinkend zwart zijn en zeker geen doffe tint hebben. Maar onder alle types zijn er goede duiven te vinden.”

Het kweekhok

Zoals hoger gezegd... de “Gustlijn” loopt als een rode draad doorheen het kweekhok. Ulrich is geen voorstander van familiekweek en de “Gustlijn” wordt voornamelijk met andere succesvolle bloedlijnen gekruist.
Wanneer er een nieuwe topper aangeschaft wordt gaat die tegen de beste duivinnen/doffers van de “Gustlijn” en de nakweek wordt zo hard mogelijk gespeeld ! Er worden “stopkoppels” gebruikt om zoveel mogelijk rendement te halen uit de beste kweekkoppels.

Een nieuw hok... een nieuwe ambitie ?

“Ik heb al twee keer een nieuw hok gebouwd en ben nu aan mijn derde installatie toe. De binnenzijde van het hok wordt volledig dichtgemaakt maar voor alle hokken worden er volières gebouwd. De duiven zitten heel veel in de volière... en van september tot mei zitten ze dag en nacht in de volière. De rest van het seizoen van 7 u ‘s morgens tot 8 u ‘s avonds. Volières voor de hokken zijn een zegen voor mijn duivensport. De constructie van het hok is van ondergeschikt belang mits er een volière voor gebouwd wordt.
Alles uitproberen en een objectieve analyse maken is zo’n beetje mijn aanpak van de duivensport. Momenteel ben ik zeer tevreden maar alles kan beter... en het beoogde doel is eindeloos. Grenzen verleggen is de grootste motivatie.
Waar ligt de grens bij een duif ? Niemand weet het, maar in ieder geval veel verder dan wij verwachten!”

Een eigen visie

“Wil de duivensport nog een toekomst hebben dan heeft de K.B.D.B. een CEO nodig die een structuur op poten zet en die werkgroepen creëert. Het is hoog tijd voor een dialoog met de duivenliefhebber. Het is ook hoog tijd dat er verantwoordelijkheid genomen wordt i.p.v. deze steeds maar door te schuiven.
Nog iets ! Wanneer de grenzen van de zones niet goed zijn moet men ook de provinciegrenzen afschaffen want die zijn ook op niks gebaseerd. Het is in elk geval jammer dat het afschaffen van de zonegrenzen het gevolg is van onderlinge afgunst tussen topliefhebbers. Met grenzen heeft men afwisselend voordeel en nadeel maar daar moet men mee kunnen leven.”