Mensen en duiven, in gesprek met: ANDRE ROODHOOFT

Met duivensport gaat het helaas niet goed.
Wat opkomt zijn megahokken, professionele hokken maar toch ook... en dat is positief, belangstelling voor de kleine fond of grote halve fond zoals men in België zegt. Wat mij betreft is de man die we nu aan U voorstellen in deze discipline mogelijk de beste met naast hem Willy Daniels.
En daarmee bedoel ik de beste van allemaal.
Toen ik dat onlangs stelde in een klein gezelschap Antwerpenaren was enig gegniffel de reactie. Toen ik vroeg om iemand op te noemen die beter was werd het stil. Ik heb het over Andre Roodhooft uit Pulderbos, bij niet Antwerpenaren ook bekend vanwege zijn leerzame stukjes in Duifke Lacht, het tweede beste duivenblad in dit ondermaanse.
Andre ken ik al lang. Ooit gingen we samen eten met de dames. En zo leerde ik hem kennen als een denker en een zoeker. Iemand die op nuchtere wijze experimenteert met maar een doel voor ogen: Duiven op hun hoogte niveau te doen presteren. En of hij daarin geslaagd is, zelfs zonder veel geld uit te geven.

PRESTATIES

We gaan het hier kort houden.
- In de rijke historie van Union Antwerpen won niemand zo vaak het Koningschap als hij. En Union zou toch de Hogeschool zijn, beweerde Piet de Weerd. Slechte jaren kent hij niet, overdonderende uitslagen des te meer.

-  enzovoorts.
 Voor de rest moet U me maar geloven als ik zeg dat er veel meer is. Mogelijk zijn er die beter deden, maar ik ken ze niet. Tenminste in zijn discipline.

ROODHOOFT ALGEMEEN

Andre, wanneer ben je begonnen goed te spelen en met wat voor duiven was dat?
Eerlijk gezegd was ik eigenlijk al vanaf mijn 18e bij de beste. Toen nog op de vitesse en nog in Geel. Kennelijk had ik daar bewezen duivenmelker te zijn want ik kreeg een uitnodiging van Meneer De Scheemaecker om voor het kweekstation te werken. Zo’n kans om van je hobby je beroep te maken greep ik met beide handen aan en ik verhuisde naar Sint Antonius. Dat was in 1972. Ik nam 10 koppels mee. Daarna kwam er een geweldige impuls met de inbreng van duiven van Nelles Van de Pol, de boezemvriend van Hofkens. Ook een duivin van de vrij onbekende Charel Cuyvers had een enorme impact. Deze duiven staan eigenlijk nog aan de basis.

En daarna richtte je het vizier op de HaFo en kleine fond?
Klopt. Aanvankelijk met de ‘oude’ vitessesoort. Men heeft daar nog mee gelachen, maar dat duurde niet lang.

Welke duiven brachten je later succes?
Een duif van Aelbrecht, gratis gekregen, was een schot in de roos en ook was ik enorm goed met een duif van Engels. Nog een kleinzoon van diens ‘31’, of hoe heet die topkweker van hem?

En Lou Wouters dan?
Natuurlijk, hoe kan ik zo stom zijn hem te vergeten. Bij hem haalde ik meerdere goede. We ruilden ook. Toen hij in 2002 kwam te overlijden zaten er nog 18 duiven. die heb ik allemaal opgehaald, een zestal behield ik voor mezelf en lukte er enorm mee.

Wat was de allerbeste die je ooit invoerde?
Dat is toch die doffer van Engels.

Hoeveel duiven heb je nu?
Ongeveer 20 duivinnen, 40 weduwnaars 20 kweekkoppels en 20 zogenaamde kweekkoppels. ‘Zogenaamd’ omdat er veel probeersels bij zitten. Ik kweek ervan en gebruik die ook als voedsterkoppels.
Jongen heb ik elk jaar veel, wel zo’n 150. Ik moet wel want de draden is hier een ramp. Dit jaar zijn de verliezen voor het eerst beperkt maar nu vliegen er toch wel oude tegen zeker.

HET SPEL

Speel je ook totaal weduwschap? Waarom wel of waarom niet?
Nee, ben er bang van en wel om twee redenen.
Ik vrees dat getekende duiven pakken met dit systeem een probleem is en de doffers minder renderen. Daarom blijven de partners van de vliegers hier thuis.

Ook gecharmeerd geraakt van het spel met duivinnen?
Absoluut. Maar heb daarbij wel een probleem dat anderen niet hebben. Ze willen hier verdorie niet trainen. Hoogstens twee keer een half uur per dag en dan nog met de vlag. Gelukkig vliegen ze wel als het er om gaat, op de vluchten dus.

Men zegt dat je speelt als Verkerk, elke week ‘mee’ tot 600 km. Klopt dat?
Met de duivinnen wel, de doffers niet. Die vliegen wekelijks tot 400 km.
Overigens vind ik drie weken achter elkaar vliegen met tegenwind en 30 graden wel een beetje te.

Doe je iets speciaals om ze te recupereren?
Bij thuiskomst elke week elektrolyten, Belgasol van Henk de Weerd dus, maar ik weet niet of je dat kan publiceren. Over het voer Sedochol.

Worden partners getoond?
Bij een nacht mand wel. Bij 2 nachten mand, dus op de verdere afstanden, nooit.
 
Nog iets speciaals over voeren?
Ik doe er alles aan om de duiven zo veel mogelijk te doen eten.
Geef redelijk wat bijproducten zoals pinda’s, nutri power, oregano-olie, biergist en weet ik wat al niet.
De jongen krijgen tot aan het spelen elke dag naturaline en appelazijn in het water. Wat look betreft laten anderen dat dagen of weken lang in het drinkwater. Hier wordt het ververst.

Zal ik je eens wat verklappen?
Niet lachen hoor, maar van voer ken ik eigenlijk niets. Vraag me niet hoeveel procenten erwten, gerst of maïs in mijn mengeling zitten, ik weet het niet. Van proteïne, koolhydraten en al die zaken heb ik al helemaal geen verstand. Hier gebeurt veel op gevoel.

Kan jij aan een duif zien of die de afstand aan kan?
Totaal niet.
Wel is het zo dat duiven die de afstand aankunnen meestal perfecte duiven zijn.
En... ik op mijn kweekhok alleen zulke duld. Goede vliegers hebben soms opzichtige gebreken, dat geef ik toe, maar uit zulke duiven kweken doe ik zeker niet.

JONGE DUIVEN

Verlies je er ook zo veel en wat is de oorzaak denk je?
Dit jaar verloor ik er te veel en wat de oorzaak is? Zou het echt niet weten.

En Adeno, is dat ook hier een probleem?
Absoluut. Heb er elk jaar mee te maken.

Kweek je uit de vliegers?
Nee. Ik wil daar iets over zeggen. Die zitten in de winter vijf maanden in de ren.
Niet zozeer omdat ik geloof in wat ze een zuurstofkuur noemen, ik doe dat meer voor mezelf en Annette. Dan heb ik er amper omkijken naar. Duiven vergt in het seizoen al genoeg van mijn tijd en privéleven.

Welke jongen worden hier de beste? Die van de winterkweek? De tweede ronde misschien?
Daar zie ik geen enkel verschil in.

Worden de best presterende jongen ook de beste oude?
Bijna altijd ja, maar hier wil ik iets aan toevoegen. Elk jaar kweek ik in augustus nog wat jongen van de beste voor mezelf met de hoop dat er een of meerdere goede vliegers onder zullen zitten. Die kunnen niet meer mee met de grote mand. Best was dat ik die zelf nog wat wegbracht in de vliegrichting maar ik haat het verkeer van tegenwoordig. Wat ik daarom doe is die een keer of tien meenemen naar het kweekstation, dus in noordelijke richting. Toegegeven, daar gaan er nogal wat van verloren, maar elk jaar zit er toch minsten een goede tussen. Ook dit jaar.

Lappen. Doe je dat heel geleidelijk zoals Van den Bulck en Leo Heremans of in sprongen? Zo hoor ik over Constant Gijsbrechts en Gustje Van Aert dat die hun jongen hoogstens een keer of vier lappen en dan worden die ineens ingezet op Quievrain. Ze verliezen er amper. Hoe doe jij het?
Toch meer zoals Leo Heremans en consorten. Dus heel geleidelijk. Ik geloof heilig in veelvuldig lappen. Zelfs ben je er mee voor op de HaFo. Zelf heb ik het er niet voor over om zo vaak met de jongen op stap te gaan.

Hoe speel je die?
Gescheiden of ‘op de deur’ zoals sommigen dat noemen.

MEDISCH

Zijn er standaard kuren voor je duiven?
Zeker. Elk jaar meteen na het spel tien dagen tegen paratyfus.

Heb je je mening over medische zaken wel eens bij moeten stellen?
Ik heb al veel bij moeten stellen want leer elke dag nog.
Zo kuurde ik een jaar of 15 terug voor het spel met jongen begon standaard een tiental dagen ‘tegen de koppen’. Dat doe ik niet meer.
Nu speel ik in op de situatie van het moment en speel daarbij kort op de bal.
Als ik ook maar iets vermoed wordt ingegrepen. Laat je het aanmodderen dan krijg je ze niet meer op de rails en is een heel seizoen naar de knoppen.
 
Kan het nog zonder kuren?
Nee, maar dat wil niet zeggen dat je blind moet kuren.

Geloof je in vitamines?
Helemaal niet.

ROODHOOFT ALLERLEI

Zeg eens iets over je hokken.
Die heb ik in de loop der jaren steeds luchtiger gemaakt. Heb zelfs ventilatoren die ik bij heet, drukkend windstil weer aanzet. Ik voel me goed bij luchtige hokken en de duiven ook.

Bij Dirk Van Dyck zijn ze dicht.
Weet ik. Maar waarom zou ik veranderen als het goed gaat?

Van wie heb je veel geleerd?
Nelles Van de Pol, Noel De Scheemaecker, en, het is niet om te slijmen, wat het jonge duivenspel betreft toch ook heel veel van jou.

Lees je veel? Is internet aan jou besteed?
Op internet zit ik niet. Ik communiceer zelfs niet per mail. Vroeger heb ik wel veel gelezen over duiven, maar nu bedenkelijk minder.

Wie zou je blij kunnen maken met een mand jongen voor je verjaardag?
Hoef ik niet lang over na te denken: Gaby Vandenabeele.

Wil niet indiscreet zijn, maar waarom kom je weinig referenties tegen?
Je mag mij alles vragen hoor. Wat bovenstaande betreft is het antwoord simpel. Ik verkoop weinig duiven. Dagelijks of al is het maar wekelijks volk over de vloer? Ik moet er niet aan denken.
[Noot van de schrijver: Ik denk dat het ook te maken heeft met het feit dat hij zichzelf nooit promoot, geen publiciteit zoekt en een slechte boekhouder is zoals hij zelf zegt. Geen fancy pedigrees, geen foto’s van duiven. Geen website.]

Wie bewonder je als vakman in de duivensport?
Vroeger was dat Lou Wouters, nu, en ik wil weer niet slijmen, ben jij dat. Fantastisch hoe je in Rijkevorsel met die paar duifjes presteert.
(Even blozen.)

Heb je ook hulp? Speelt je vrouw een rol in je hobby?
Jazeker, de Roger is voor mij een onmisbare hulp en mijn vrouw staat me bij waar nodig. Ze zorgt goed voor de letters en gaat de duiven soms ook lappen.
(Annette: duiven letten doe ik soms, maar het duurt me allemaal te lang om in het luchtruim te zitten gapen).

Als jij de baas was, wat zou je meteen veranderen?
Een flink aantal vluchten minder, vooral fondvluchten. Begrijp niet dat men niet naar de mensen luistert. Iedereen wil dat toch? En toch verandert er niets.

Doe jij iets dat anderen niet doen?
Dat stipte ik al aan. Ik wil dat ze eten, eten en eten. Zo veel mogelijk, zeker de laatste dagen van de week.

TOT ZOVER

Tot zover ons vraaggesprek met de man met zijn graag gelezen rubriek in ‘Duifke Lacht’ en in Antwerpen de te kloppen man op vluchten van rond de 600 kilometer.
Hij is een hele grote maar dan wel anders dan velen.
Want als er EEN grote is die de publiciteit niet zoekt is hij het wel. Zo had hij in 2013 een echt superduifke, zijn 049, want zulke namen krijgen die duiven daar. Zou hij het opgegeven hebben dan was het de Nationale Asduif KBDB geworden.
Maar Andre gaf het niet op, nam die moeite niet.
Hetzelfde duifje zou het jaar daarop een 1e Nationaal winnen op La Soutteraine, wat nooit gebeurd zou zijn als ze Nationale Asduif was geweest. Dan was die waarschijnlijk naar het kweekhok gegaan.
Of, hoe elk nadeel zijn voordeel kan hebben. Hoewel, leest U svp verder.

TOT SLOT

Nooit zal ik dat bezoek aan Andre met W. de Bruijn vergeten. Op zijn kweekhok moest hij achter een van zijn betere kwekers vangen, zeer tegen zijn gewoonte in overigens, en toen hij hem eindelijk te pakken had, lag die ineens dood in zijn handen. We werden rood van schaamte.
Maar waar anderen zouden vloeken, tieren en jammeren, zweeg Andre en smeet hem in de vuilnisbak. ‘Niets mee inzitten, het is maar een duif en het heeft zo moeten zijn’ zei hij en pakte de volgende duif.
Mijn laatste vraag was hoe het was met ‘de 049’, de virtuele Nationale Asduif en de Nationale winnaar La Souterraine 2014.
‘Verloren op de ramp van Chateauroux’, reageerde Andre. ‘Op die vlucht verloor ik mijn twee beste oude, de 049 was er een van, en mijn beste jaarling’.
‘Sjonge, dat moet een klap geweest zijn’ was mijn reactie.
Andre haalde zijn schouders op. ‘Het zijn maar duiven’ zei hij weer. De kampioen uit Pulderbos ten voeten uit. En anderen maar wakker liggen van duiven.