Liefhebber:
Onderwerp:
Neeroeteren – Nadat we voor de nat. asduif grote halve fond bij de jonge duiven naar het oosten van Limburg dienden af te zakken, mogen we voor de kleine hafo bijna dezelfde richting uit. Weliswaar moeten we hiervoor een stuk korter naar de Limburgse bovengrens met Nederland en begeven we ons naar Neeroeteren, tegenwoordig net als Opoeteren een deelgemeente van de stad Maaseik.
Beide gemeenten danken hun naam aan de Oeter, officieel de Bosbeek genaamd. Deze beek ontspringt aan de rand van het Kempisch plateau, in de omgeving van As, waarna ze zich stroomafwaarts te Maaseik samenvoegt met de Maas. Het is de streek waar Jos Quix opgroeide van kleine duivenmelker aan vaderszijde, tot zelfstandige plaatser van ‘sectionale’ poorten en momenteel succesvol duivensporter.
Nadat Jos Quix eind 2014 na lang twijfelen een duivenhok in zijn achtertuin installeerde, werd hij in Limburg vrij snel tot één van de revelaties van het moment gerekend. Samen met zijn vader Martin had hij vele jaren voordien ook nog de duivenschort gedragen, maar hetgeen hij vanaf 2015 liet optekenen was van een hoger niveau. Uiteraard beschikte Jos op de huidige hokken over meer kwaliteit dan tijdens zijn jeugdige periode bij zijn ouders thuis. Maar dat dit lang niet alles is, mag blijken uit de volgende reportage.
De start
Nadat Jos de deur van de ouderlijke woning te Rotem achter zich dichttrok, vestigde hij zich in buurgemeente Neeroeteren. Samen met zijn vrouwtje Sandra realiseerde hij aldaar zijn dromen en naast een prachtig gezin met een mooi huis, bouwde hij er zijn eigen zaak op. Zovele jaren later, in de zomer van 2014, wordt hij gecontacteerd door Jaak Stevens. Een buurman van vroeger, toen Jos nog met zijn ouders in Stokkem op de Boyen woonde. Jaak voelde zich door zijn ziekte niet meer in staat om met de duiven te spelen. Wetende dat Jos vroeger al duiven had gehad, vroeg hij aan Jos of die niet opnieuw wilde beginnen, en zijn duiven van hem wilde overnemen.
Jos: “We hebben er lang over nagedacht en besloten ondanks het drukke leven door ons bedrijf, als ontspanning voor in het weekend, toch op het aanbod in te gaan. Eind juli zijn we met de bouw van de hokken begonnen. In september waren de werken voltooid en zijn we bij Jaak Stevens en Mia Derkoningen de duiven gaan halen. Normaal zou Jaak nog naar de duivenkoten zijn komen kijken, maar helaas is hij door zijn ziekte reeds begin oktober overleden. Samen met de duiven van Jaak, kwamen er nog van bij mijn vader Martin, van wijlen Henri Geraerts alias Henri de coiffeur (Neeroeteren), Jean Dreesen uit Lanklaar, en ten slotte Georges Corstjens uit Dilsen. Dan kwam ik eind 2014 door mijn werkzaamheden terecht bij de zussen van Jos Das uit Lummen. Zodra ze wisten dat ik met duiven begonnen was, vonden ze direct dat ze iets moesten terug doen en broer Jos werd door één van hen geïnformeerd. Jos heeft mij hierna vrijwel onmiddellijk een korf duiven gratis gegeven, maar ik heb er daarna ook nog een aantal van zijn allerbeste bij gekocht. Tevens door de aankoop van bons bekwam ik waardevolle duiven, zoals van Mathieu Beckers uit Boorsem.”
Bingo
Dan brak het seizoen van 2015 aan, en er werd gestart met de late jongen van ’14, gekregen van de eerder vermelde liefhebbers. De eerste weken was het natuurlijk wat aanmodderen, maar eens de late jongen geleerd waren ging het heel wat beter. Er werden twee ‘groot gewestelijke’ overwinningen geboekt en eind juli werd besloten om ook enkele duifjes op Bourges mee te geven. Het was meteen bingo... De B14-2099943, een late van Jean Dreesen, vloog zowaar de 4e nationaal, de 1e zonaal en de 3e provinciaal. Sandra: “We konden het amper geloven dat we echt gewonnen hadden. Het was nog maar ons eerste jaar en het was al meteen prachtig.”
Bij aanvang van het seizoen 2016 probeerde Jos zijn duivenploeg te versterken met de aankoop van verscheidene bonnen van liefhebbers uit de streek. En het moet gezegd, er volgde opnieuw een succesvol duivenjaar en zowel met de jaarlingen als met de jongen werden mooie prijzen geboekt met o.m. tweemaal de 1e groot gewestelijk. Maar ook op de fond en grote fond was Jos Quix regelmatig in de bovenste regionen van de uitslag terug te vinden. In hun tweede duivenjaar plaatsten Jos en Sandra zich provinciaal viermaal tussen de eerste vijf en alles samen werden hiermee drie asduiftitels binnengehaald. Met de titel van 1e Prov. Asduif grote fond jaarse KBDB Limburg werd de tot dan toe belangrijkste kers op de taart gezet.
Nog beter
Na dat seizoen besloot Jos om, samen met zijn goede vriend Davy Klingeleers, het duivenbestand van Henry Baeten (Neeroeteren) over te nemen. Later zou blijken dat dit de zoveelste goede insteek was. Maar met of zonder deze ingreep werd het daaropvolgend jaar, 2017, alweer een voltreffer. Want naast de 1/553 d. prov. op Montélimar won Jos viermaal de 2e en stond hij in Limburg tienmaal tussen de eerste tien. Daarnaast won het hok Quix drie gewestelijke vluchten, hadden ze op de fondvluchten in de ‘Olijftak’ te Maaseik 11x de 1e prijs en plaatsten zich vier van hun gevleugelde atleten tussen de asduiven.
In 2019 werd de 1/628 jaarse prov. gewonnen op Limoges en dan werd het een beetje stiller rond Jos Quix. Er kwamen heel wat duiven bij ten huize Quix, zo een beetje van jan en alleman, meestal van liefhebbers die ermee ophielden.
Jos: “Toen is het langzaam steeds minder beginnen gaan, tot ik het moe werd. Hier zaten plots veel te veel duiven, het spelpeil was voor mij beneden niveau en er zou dringend afgeslankt worden. Ik heb dan zelfs een van de hokken terug afgebroken.”
Albert
Ondertussen had Jos Gerry Kennes uit Paal leren kennen. Vrij snel hadden ze een goede band met elkaar en vanaf 2021 zijn er jaarlijks een aantal duifjes van Paal naar Neeroeteren verhuisd. De vriendschap met Gerry is primordiaal en ook van bij Jos verhuist er regelmatig wel wat naar het hok van Gerry. Gerry had immers waar Jos reeds langer naar op zoek was, namelijk duiven van Albert Derwa (Herent). In diezelfde periode ging Jos langs bij Jaak Koninx te Zonhoven en hij kwam niet met lege handen terug. Ook Jaak heeft o.m. het atletisch duivenbloed van Derwa op zijn hok.
Jos: “Volgens mij is dat van het beste wat er in België te krijgen is. De acht beste jaarlingen die momenteel nog op het hok zitten, komen allemaal van bij Gerry of Jaak. Ik heb ze wel een beetje gespaard, zo vloog hiervan geen enkele een nationale vlucht.”
Asduif
De jonge winnaar die voor de hoogste podiumplek bij de asduiven heeft gezorgd, is de vuil blauwe duiver met ringnr. B23-5091518. Het parcours waarmee hij deze titel binnenhaalt werd door hem bijna enkel afgelegd in de maand augustus. Hij zat samen met zijn duivin op een koppel eitjes en Jos had gemerkt dat hij hiervoor een heel groot verantwoordelijkheidsbesef had.
Jos: “Eerst heb ik zijn duivin weggenomen zodat hij bij de inkorving alleen op het nest zat. Voor de laatste vlucht had ik dat ook gedaan, maar ik had het deurtje gesloten zodat hij niet bij de eieren kon. Dat heb ik echter redelijk snel terug moeten openzetten. Want de jonge duiver werd helemaal gek, zodanig dat hij zijn pluimenkleed helemaal om zeep hielp. Toen hij die laatste zaterdag super gemotiveerd terugkwam van de vlucht, was het alsof een raket het hok binnen zoefde. De nationale titel won hij met volgende uitslagen: Nanteuil 4/1907, Sourdun 2/369, Sourdun 2/172 en Sourdun 1/518.”
Deze jonge krachtpatser werd getrokken uit de B19-5063519, rechtstreeks van bij Gerry Kennes, (met als ouders twee duiven van bij Albert Derwa) gekoppeld met de B19-5055462, een duivin van de opperbeste afstamming, gehaald bij Louis Ceyssens (Oudsbergen).
Ook provinciaal zal Jos dankzij deze jonge klepper, met de titel van 1e asduif kleine halve fond bij de jongen, op de hoogste podiumplek mogen prijken. Daarnaast legt hij provinciaal bij de oude beslag op de 3e plaats in de reeks bij de asduiven grote halve fond. In zijn lokaal ‘Eerlijk vooruit’ te Neeroeteren mag hij zich voor de komende winteractiviteiten opmaken als 1e algemeen kampioen. In ‘de Olijftak’ te Maaseik eindigt hij op een 3e plaats in het fond kampioenschap met 1e, 2e ,3e en 4e inzet.
Verzorging
In totaal zitten er slechts een 10-tal kweekkoppels, met daarnaast 20 paar vliegduiven. De afgelopen seizoenen werden enkel de doffers voor de wedstrijden ingemand. Volgend seizoen wil Jos ook met de duivinnen spelen en het nog eens proberen op totaal weduwschap. Wat de jaarlingen betreft, is hij er nog niet helemaal uit want deze moeten nog duchtig worden geselecteerd. Deze selectie gebeurt op alle gebieden, o.m. ook hoe ze zich buiten en bij de training gedragen. Duiven die bij de voorbereiding van het nieuwe seizoen uit de toon vallen, gaan er sowieso uit. Met zijn toekomstige jaarlingen heeft Jos keuze te over, zo zitten er nog een groot aantal ongeleerde late jongen die hij pas vanaf begin mei op de vluchten wil meegeven. Voor deze onervaren juniors predikt Jos enige voorzichtigheid.
Jos: “Het voeder komt van bij Anthoons met voor de vluchten de ‘Sport Hi-Tech’ mengeling en voor de jongen staat er steeds ‘Super Recup’ op het menu. Van deze mengeling kunnen ze blijven eten, geven ze de indruk van altijd hongerig te zijn en als ze goed eten is de training navenant. Ook bij aanvang van het seizoen, wanneer de duiven hun eerste echte trainingen aanvatten, is ‘Super Recup’ een aanrader. Naast dit alles ben ik ook een voorstander van een goede gritmengeling en de ‘Ochtendmix’ van Willem de Bruijn (De Patagoon) vind ik hiervoor ideaal. Duiven moeten graag op hun hok zitten en ik vind het belangrijk dat ze na de geleverde inspanningen zo snel als het kan, uit zich zelf recupereren en herstellen. Alle duiven zitten hier op erwtenstro, het is gemakkelijk en aangenaam voor de beestjes. Wat de medische begeleiding betreft begeef ik mij naar Vincent Schroeder of naar ‘Neornivet’ te Paal. Voor de rest krijgen ze van mij heel veel thee, knoflook, tijm en probeer ik ze op een zo natuurlijk mogelijke wijze gezond te houden en te spelen.”
Samengevat
Het voorbije seizoen was er toch weer één waar door Jos en Sandra met een goed gevoel kan op teruggekeken worden. In het samenspel met ‘Achterkant Noord-Oost’ werden 10 zuivere 1e prijzen gewonnen, groot gewestelijk stond hij 3 x op de eerste regel van de uitslag, maar ook 4 x tweede achter Guido Verbeek (Kinrooi) die ook een supergoed seizoen speelde. Over de jaarlingen is Jos erg tevreden, de beste vlogen enkel de programmavluchten, die met een vraagteken achter hun nummer moesten mee op de nationaals. En dan waren er de jongen die aanvankelijk niet direct de goeie vluchtlijn te pakken hadden, maar na enkele weken een geweldige reeks hebben neergezet.
Jos beseft dat er elk seizoen met een blanke lei wordt gestart, doch hij koestert de hoop dat het met zijn kolonie de goede richting uitgaat. Het meest wordt er verwacht van de soort van Albert Derwa, waarvan er nu toch al een aantal op zijn hok zitten. Hetgeen deze duiven het afgelopen jaar getoond hebben, lijkt deze zienswijze alleen maar bij te treden.
Ten slotte
Van een kleine zelfstandige is Jos Quix ondertussen uitgegroeid tot een heus familiebedrijf waarin samen met de kinderen negen personen tewerkgesteld zijn. Niet enkel nieuwe plaatsingen, maar ook onderhoud en herstellingen zijn de belangrijkste werkzaamheden van elke dag. Met een cliënteel wat verdeeld is over heel Vlaanderen, is Jos constant bezig met het innoveren van zijn product. Zo wordt het gamma regelmatig aangevuld met nieuw systemen, modellen en materialen. Steeds worden er lange dagen gedraaid, maar desondanks probeert Jos gedurende het vliegseizoen zijn duiven op een degelijke manier op de wedstrijden voor te bereiden. Dit betekent o.m. dat hij tijdens die periode wat later naar het werk vertrekt. Ook vrouwlief Sandra heeft zowel in het bedrijf als op het duivenhok een belangrijke rol te vervullen. Wat de zaak betreft, ontfermt zij zich over de papieren rompslomp en al het mailverkeer. Wat de pluimenbollen aangaat, vervolledigt Sandra dagelijks de werkzaamheden die door Jos niet uitgevoerd konden worden. Jos: “Moest Sandra dit allemaal niet kunnen doen, was van dit hele verhaal niet veel in huis gekomen. Zij is eigenlijk de back-up van ons bedrijfje en ook wat de duiven betreft kan ik altijd op haar rekenen.”
Tot slot willen we Jos en Sandra nogmaals proficiat wensen met deze fantastische prestatie. Het winnen van een gouden medaille met een tricolore lintje is niet alleen een mooie beloning, maar ook een erkenning van heel wat kwaliteit op de duiventil. Proficiat!
Auteur:
