GASTON DE RYCK – Algemeen Kampioen Hafo-Kempen

Gaston De Ryck (°1941) woont in Pijpelheide. Sinds 1875 was het een zelfstandige gemeente, maar later werd het een deel van Booischot. Sinds de fusie van de gemeenten (1977) is Booischot zelf een deelgemeente van Heist-op-den-Berg geworden. Gaston woont op enkele honderden meters van de grens met Vlaams-Brabant.

In een vorig leven was Gaston een verwoed paardenliefhebber. Internationale tornooien en wedrennen waren zijn ding. Maar in de jaren ‘80-’90 ging het serieus bergaf met de paardensport. Gaston kapte ermee en van dan af stak hij al eens een handje toe op het duivenhok bij zijn vader. In 1997 besloot Gaston zelfstandig met duiven te gaan spelen.

Een droomstart

Met een duiver (1995) van Fonne Verstappen (vader van Erwin) gekoppeld aan een duivin van Frans Verbruggen (eieren Remi De Mey) was het onmiddellijk een schot in de roos. Het koppel leverde uitzonderlijk goede duiven op. Maar na 2 jaar kweken, kwam er onverwacht een einde aan. De hond was in de ren geraakt en had 10 slachtoffers gemaakt, waaronder de kweekduivin van Verbruggen. De duiver van Verstappen kreeg de volgende 2 jaren meerdere andere duivinnen, maar het wilde niet echt meer lukken.

De Kaasboer

Tijdens zijn legerdienst lag Gaston op dezelfde kamer als Jef Goovaerts. Ze waren goede kameraden en later zochten ze elkaar af en toe nog een keer op. Wanneer Gaston bij een bezoekje vertelde dat de hond zijn beste kweekduivin had dood gebeten en dat het met andere duivinnen niet lukte, deed Jef hem een vale duivin cadeau met de woorden: “Probeer het hier ne keer mee”. En… het pakte. Later kwamen er nog meerdere duiven van Jef naar “Papelha”. In een redelijk aantal duiven die er momenteel rondvliegen in de Jaarmarktstraat zit nog steeds de soort van “De Kaasboer”.

Het kweekhok

Wanneer Gaston van start ging, wist hij maar al te goed dat kweken minstens zo belangrijk was als spelen. Kweken uit topkwaliteit is de enige kans op succes. Dan was in de paardensport zo en dat zou in de duivensport niet anders zijn, redeneerde hij. Momenteel zitten er op het kweekhok enkel duiven met een knappe erelijst of een uitzonderlijke afstamming. Inbreng van Gaston Van de Wouwer via een bon voor een koppel eieren, een late duivin van 2010 (ring 2006) uit de Mont Ventoux van Marc Vlaeminck en enkele duifjes van Jules Lens en Jos Wouters hebben een belangrijk aandeel in de huidige successen. De laatste 4 aanwinsten komen van Marc & Marcel Van Opdenbosch die hij in 2012 leerde kennen. De resultaten van hun afstammelingen laten het beste vermoeden, maar of ze in de toekomst ook hun stempel zullen drukken op de kolonie valt nog af te wachten.

Verzorging

Gaston is een toonbeeld van orde en stiptheid. Een vast patroon in de verzorging is zijn handelsmerk. De melker verwacht dat zijn duiven op tijd komen, het omgekeerde moet dan ook maar kunnen. Wie in een sport succes wil oogsten op langere termijn, zal zich daarvoor moeten inzetten. Wie denkt dat het vanzelf gaat, kan beter zijn geld aan de lotto uitgeven.

Het medisch plaatje

Inentingen gebeuren door Dr. Johan Nijs, maar ook voor onderzoek loopt Gaston al een keer langs bij hem.
Voor het seizoen wordt gekuurd tegen coccidiose en trichomonen. Tijdens het seizoen probeert Gaston dit te beperken, maar als hij twijfels heeft of de uitslag is al eens wat minder, dan wordt er blind gekuurd.
Dr. Peter Coutteel maakt deel uit van dierenartsenpraktijk Trigenio uit Nijlen. Eigenlijk is hij gespecialiseerd in vogels, maar voor voedingssupplementen gaat Gaston bij hem te rade. Amino-Fort en elektrolyten van Dr. Coutteel zijn ondersteunende producten die Gaston met regelmaat gebruikt. Vroegere dopingcontroles waren bij Gaston negatief en volgens de dokter hoeft hij zich daarover ook in de toekomst geen zorgen te maken. Ook Belgasol van De Weerd gebruikt hij met regelmaat en wekelijks het potje grit verversen staat eveneens op de agenda.

Het spel

Het seizoen 2014 werd aangevat met 9 weduwnaars en 15 weduwduivinnen waarvan de partners niet gespeeld worden. Einde november worden er uit alle koppels jongen gekweekt en daarna verblijven de duiven een periode in de rennen. Begin maart gaan de duiven terug naar het vlieghok. Half maart mogen de duivers nog een 5-tal dagen broeden. Het opleren start enkel als het weer wat meezit. Gaston neemt geen onnodige risico’s, zeker niet in het voorjaar, maar ook niet tijdens het vluchtseizoen. De duivinnen worden niet herkoppeld. Enkele jaren geleden heeft Gaston het totaalweduwschap uitgeprobeerd. Het is bij dat ene jaar gebleven. Dat de partner bij aankomst thuis zit te wachten, kan volgens Gaston de motivatie van de vliegploeg toch alleen maar aanzwengelen. Trouwens bij heel veel liefhebbers die het totaal weduwschap beoefenen is na enkele vluchten de vliegploeg al flink uitgedund. Een koppel waarbij zowel de duiver als de duivin het super doen en dat een gans seizoen volhouden, eerlijk, ik weet ze niet zitten en heb er ook nog nooit van gehoord.
De jonge duiven worden op de schuifdeur gespeeld. Van het opleren wordt werk gemaakt. Voor ze in de verenigingsmand komen, zijn ze toch zeker een 10-tal keren met de wagen weggebracht. In het seizoen zelf wordt er op woensdag gereden tot zo’n 40 km.

Selectie

Een strenge selectie heeft ongetwijfeld één groot voordeel: je hebt geen last van overbevolking. Het kweekhok bestaat uit 18 koppels en van de vliegploeg bleven hier na het seizoen van de 9 weduwnaars er nog 3 over en van de 15 duivinnen nog 7. Bij de jonge duiven zit er natuurlijk nog meer kaf tussen het koren. Hier worden de 70 vroege jonge duiven degelijk uitgetest en wie zich niet enkele keren goed op tijd heeft aangemeld wordt na het seizoen opgeruimd. Trouwens een jonge duif die 3 keer na elkaar mist, verdwijnt onmiddellijk. Hier wordt geselecteerd op basis van prestaties. Wordt er al eens iets bijgehaald, dan probeert hij iets te bekomen uit bewezen koppels bij liefhebbers waarin hij vertrouwen heeft. En zelfs dat is geen garantie op succes.

Het seizoen 2014

In het voorjaar zat het weer deze keer mee en duiven opleren vormde geen enkel probleem. Op 12 april vlogen ze hun eerste Soissons (214 km). Gaston begon met 1, 2, 3 bij de 123 oude duiven en met 1, 2, 3 bij de 188 jaarduiven. Om zo’n uitslag te lukken moet het wat meezitten, maar het stelt je toch gerust dat de conditie perfect is. Ook de volgende twee weken deden vooral de oude duiven het goed. Op 19 april werd tegen 208 duiven begonnen met 7, 11 (8/8) en op 26 april tegen 291 oude met 1, 10, 22, 23 (7/8). We geven hieronder ALLE uitslagen van de vluchten waaraan Gaston heeft deelgenomen in Hafo-Kempen. Twee keer werden de duiven teruggebracht (28/06 en 05/07) en uit voorzichtigheid bleven zijn duiven twee keer thuis (11/05 en 12/07). Voor de provinciale vlucht uit Gien (26/07) korfde hij elders in.

Kampioenschappen 2014

Met kampioenschappen is Gaston niet echt bezig en al kan je wekelijks de tussenstanden op de website volgen, het zijn meestal de anderen die hem wijzen op zijn goede klasseringen. Ondanks hij in elke categorie 3 kampioenschapsvluchten links liet liggen, speelde hij het toch klaar om algemeen kampioen te worden. Bij de oude haalde zijn eerste twee getekenden 13/16 en bij de jaarlingen zelfs 15/16 wat hem ook de titel in deze categorie opleverde. Bij de jonge duiven kwam hij aan 13/14 en ook daarmee werd hij kampioen. Geen makkie in een verbond met 13 inkorflokalen en waar dit jaar meer dan 300 liefhebbers met meer dan 32000 duiven aan de wedstrijden hebben deelgenomen. Proficiat, Gaston, en minstens evenveel succes in de toekomst.

tussendoor