HANS PEETROONS - 1e Nat. Kampioen Snelheid jonge duiven

Huizingen – Huizingen ligt in de provincie Vlaams-Brabant en is een deelgemeente van Beersel. In de schaduw van het prachtige kasteel van Huizingen ligt het uitgestrekt Provinciedomein waar iedereen zijn gading kan vinden. Wandelen, zwemmen, minigolf, roeien op de vijver en toeristische treintjes behoren er tot de mogelijkheden. Zo'n 95 hectare plezier gegarandeerd voor wie van de natuur en ontspanning houdt.De streek is ook bekend voor het Hallerbos waar het zeer aangenaam toeven is. Rond half april zorgt de bloei van de boshyacint voor een sprookjesachtig paars bloementapijt. De natuur kent er helemaal geen grenzen want op amper 12 km van Huizingen strekt het Zoniënwoud zich uit.

Huizingen telt nog een 10-tal duivenmelkers en het zijn vooral de buitenlanders die de smaak van de duivensport te pakken krijgen. In de plaatselijke duivenmaatschappij zijn het vooral Polen, Roemenen en Portugezen die de duivenkiel omgorden.
Maar hoe mooi de natuur er ook mag zijn, de roofvogels zorgen voor veel problemen bij de duivenmelkers. Vooral de jonge duiven die hun eerste verkenningsvluchtjes maken in de omgeving zijn een gemakkelijke prooi voor de klamper. Op een basiliek in de omgeving werd een nestvak opgehangen voor de slechtvalk en dat zijn uiteraard jagers bij uitstek.

Beter nieuws van het duivenfront is dat Huizingen op een positieve manier in het nieuws kwam. Hans Peetroons (55), bediende bij het ACV, speelde zich niet alleen nationaal kampioen snelheid jonge duiven KBDB maar nam ook de 5e Nationale Asduif snelheid jonge duiven KBDB voor zijn rekening.

Via de buurman

Vader Peetroons was een echte natuurmens die zijn tuin, kippen, vogels en kanaries koesterde maar een duivenmelker was hij niet. Het was de vroegere buurman Patrick Hamelrijck die Hans Peetroons tot de duivensport bekeerde. Hans was dertien jaar toen hij in de hete zomer van 1976 als jonge melker debuteerde. Hij speelde dat jaar drie keer met zijn duiven en behaalde zijn eerste prijzen. Duiven van Patrick Hamelrijck en van een nonkel langs moederskant hielpen de neofiet in het zadel. Sindsdien heeft Hans zijn hele leven met duiven gespeeld met uitzondering van een jaar of drie dat het wat minder ging. Met vallen en opstaan en na het lezen van heel veel duivenliteratuur begon hij op niveau te presteren.
Versterking werd gehaald bij Willy Vanhoutte, Wevelgem (80% van de kolonie) via een kameraad die familie was van de kampioen uit de Vlaanders. Er werden verder duiven uitgewisseld met Chris Vantemsche, Alsemberg. Via een vriend kwamen er ook nog duiven bij van Willy Vanlommel, Ranst... een excellente melker. Verder werden er ook nog duiven uitgewisseld met Jos Demol, Dworp.

Strenge selectie

Hans Peetroons begon het seizoen 2017 met een ploeg van 16 weduwnaars, 65 jonge duiven van de 1e en 2e ronde en 11 kweekkoppels en kan hiermee bij de kleine melkers gerekend worden.
De weduwnaars werden op 27 november gekoppeld en trokken een koppel jongen groot. 
Bij heel wat melkers gebeurt het dat de jaarlingen de eieren van kwekers of van oude duiven ondergeschoven krijgen. Hier gebeurt dat niet, zegt Hans, want uit de jaarlingen worden regelmatig goede duiven gefokt. De 5e Nationale Asduif snelheid jonge duiven (1e ronde) werd gekweekt uit een jaarling.
Na de winterkweek is rust aan de orde en krijgen de weduwnaars veel gerst en een beetje “Gerry Plus”. Van oktober tot eind februari vliegen er geen duiven uit en voor de hokken worden er dan grote volières geplaatst.

De tweede koppeling heeft plaats het tweede weekend van maart. Er wordt dan nog drie dagen gebroed... de duiven worden daarna gescheiden en zitten op het weduwschap. De tweede week na het scheiden zijn het dan al “echte” weduwnaars.
Het opleren van de weduwnaars wordt ook serieus genomen. Met de wagen worden ze een 5-tal keren weggevoerd van 10 tot 30 km. Doorgaans wordt er het tweede weekend van april gestart op Noyon.

Vanaf het laatste weekend van maart wordt er één maal daags getraind vanaf 17u. Vanaf eind mei wordt er tweemaal daags getraind. Hans vindt dat de duiven uit zichzelf moeten trainen en een kwartier wegtrekken vindt hij al voldoende. Trainen is voor hem niet de graadmeter van de conditie en de poelbrief wordt ingevuld op basis van de prestaties van de weken voordien. Zowel met jonge als met oude duiven wordt er uitsluitend Noyon gespeeld (158 km).
Bij het inkorven krijgen de weduwnaars altijd hun duivin te zien en het maakt niet uit hoe lang de partners samen komen. Alle duivinnen komen op het hok en na twee minuten worden de weduwnaars één voor één in de mand gezet. Er wordt begonnen met de oude duiven en de jaarlingen zitten dan zo 10 à 15 minuten samen. De weduwnaar mag zijn duivin treden. Er wordt een stuk karton schuin over de nestschotel geplaatst om het wat extra donker te maken. In het gezellig donker hoekje worden de doffer en duivin vrij snel rustig.

Het gebeurt ook dat in de maand juli een lege woonbak open gezet wordt maar deze vorm van motivatie moet opgebouwd worden aldus Hans. Van in het begin van de week wordt het nestvak zo’n half uur open gezet en vervolgens steeds maar langer naar de inkorving toe.
Conditie en succes gaan samen maar er is weinig aan te doen. Wanneer de duiven gezond zijn en niet te vet zitten komt de “forme” automatisch. Een gemotiveerde duif komt sneller in conditie aldus Hans Peetroons. De duiven eten en drinken uit een gezamenlijke voederbak en drinkpot.

Hans Peetroons: “De selectie is een van de belangrijkste pijlers van een succesvolle duivensport. De oude duiven gaan 16 à 17 keer mee in het seizoen en ze moeten 50 procent per tiental vliegen. Het kan gebeuren dat een duif een minder seizoen kent en daarom wordt ook het vorig seizoen in overweging genomen. Aan het einde van de rit bleven er slechts 6 van de 16 weduwnaars over. De jonge duiven gaan 14 à 15 keer mee en van hen wordt verwacht dat ze 5 prijzen per tiental vliegen. Hoe hoog de lat komt te liggen wordt ook bepaald door de moeilijkheidsgraad van het seizoen. Er bleven 8 jongen over van de 1e en 2e ronde waarmee er zal gespeeld worden. Deze ploeg wordt aangevuld met zomerjongen (vliegen 4 x Noyon) en die zijn meestal broers van de toppers.
Ik heb ook geen tamme duiven en tijdens de winter is het een beetje behelpen. Van zodra het zomeruur ingevoerd wordt kan ik de duiven verzorgen zoals ik het in feite altijd zou willen. Ik hou me niet echt bezig met de band tussen melker en duif aan te zwengelen maar de duiven zijn gedresseerd en ze moeten luisteren. De weduwnaars mogen na de training nog eventjes op het dak zitten. Bij de jongen is het op het dak en binnen !”

Op schuifdeur en op nest

Er worden 65 jongen gekweekt uit kwekers en vliegers. De jongen van de 1e ronde worden gespeend aan 22 dagen en de weduwduivinnen gaan nog 1 week mee om ze te voederen. De 2e ronde wordt gespeend aan 25 dagen en die moeten het zonder hulp rooien.
De jongen worden niet verduisterd en Hans vindt dat niet nodig. Er wordt alleen Noyon gespeeld en begin juni moeten de jongen al op hoog niveau kunnen presteren. Verduisteren heeft dan weinig zin vooral als je weet dat de laatste weken van augustus het vet al van de soep is op Noyon. Wanneer er verduisterd wordt dan komt de conditiepiek later. Bij het spenen blijven doffers en duivinnen samen op het hok. De 2e ronde krijgt een ander hok tot wanneer ze mee trainen en dan komen alle duiven samen.
De jonge duiven trainen niet bijzonder goed en niet langer dan 20 minuten. ‘s Morgens om 7u krijgen de jongen hun eerste trainingsbeurt. Hans gaat werken... en de jongen komen vanzelf binnen omdat ze weten dat er een portie eten klaarligt. ‘s Avonds om 18u wordt er een tweede maal getraind en wanneer ze op het dak neerstrijken worden de jongen meteen binnen geroepen.
De jonge duiven worden heel goed opgeleerd. De jongen trekken niet echt weg en er wordt opgeleerd in kleine stappen. In 10 à 15 etappes gaat het tot 30 km. In het begin worden ze in groep gelost. De laatste vijf keer worden ze in groepjes van 5 gelost. Eens opgeleerd worden ze daarna niet meer tussendoor weggevoerd tenzij in de maand augustus wanneer Hans met verlof is. Het is de bedoeling dat de jonge duiven tegen de 1e Noyon voldoende ervaring hebben kunnen opdoen.
Na het opleren worden de doffers en duivinnen gescheiden en wordt er op de schuifdeur gespeeld (1e week van juni). Bij de inkorving komen doffers en duivinnen zo’n 4u samen. Naarmate het seizoen vordert wordt de periode van samenzijn korter (1u). Na aankomst van een wedstrijd blijven de partners tot ‘s avonds samen.
Om de motivatie wat aan te zwengelen worden in alle hoeken van het hok schuine plankjes geplaatst waaronder de jongen kunnen stoeien. Ook van de nestbakken wordt met een stuk karton een donker en gezellig plaatsje gemaakt.
De laatste week van juli blijven doffers en duivinnen samen en komen 10 dagen later met eieren. Wanneer ze niet zelf leggen worden er kalkeieren onder geschoven. Het voorlaatste weekend van augustus komen ze dan met kleine jongen en blijven dan in de pluimen. Dan kunnen de jongen nog 3 keer gespeeld worden, jongen van 3 dagen, 10 dagen en 17 dagen. De kwekers worden op hetzelfde moment gekoppeld als de jonge duiven zodat er steeds jongen in voorraad zijn om bij de jonge duiven onder te schuiven.

Duivinnen op weduwschap

In 2017 waren het de jonge duivinnen die de plak zwaaiden. Drie staken er met kop en schouders bovenuit. Kun je de drie beste jonge duivinnen thuislaten als jaarling ? Er werd dus een hok gereserveerd om het eens te proberen met enkele duivinnen op het weduwschap. De 4e duivin is een dochter uit de “502”. Ze zullen tijdens het seizoen opgesloten worden in hun nestvak en verzorging en spel verloopt op dezelfde manier als bij de doffers.

Eten tot de laatste maaltijd

Zowel oude als jonge duiven worden iedere week gespeeld. Na thuiskomst van een wedstrijd wordt er van zondag tot woensdag “Gerry Plus” (eiwitarme mengeling) gevoederd. Op zondag is er druivensuiker in het drinkwater. Ook op zondag krijgen zowel oude als jonge duiven een afzonderlijk bakje met eten dat bevochtigd is met lookolie en biergist. De duiven kunnen kiezen wat ze eten op de aankomstdag.
Van donderdag tot aan de inkorving wordt het “Champion Plus”(sportmengeling) van Versele  voor oud en jong. Op vrijdagavond wordt er “volle bak” gevoederd. Op zaterdagmorgen wordt er nog een soeplepel gevoederd per duif maar dan wordt er meestal niet meer gegeten. Bij warm weer wordt er in het begin van de week krap gevoederd zodat de duiven blijven eten tot de laatste maaltijd.
Er wordt geen snoep gegeven bij het binnenlopen van de training maar er wordt wel elke dag mineralenmengeling van Natural en verse grit verstrekt. Vitamines zijn niet nodig om Noyon te spelen aldus Hans.

Zeg maar “TKL”

Tweemaal per jaar wordt er mest opgestuurd naar het labo om die grondig te laten onderzoeken (salmonella, wormen, paratyfus). Dit gebeurt in oktober en februari en dat geeft de mogelijkheid om nog in te grijpen voor het kweek- of vluchtseizoen. De oude duiven worden 1x ingeënt tegen paramyxo en herpes, de jonge duiven tweemaal. Oud en jong worden ook ingeënt met het borsteltje tegen de pokken.
Tegen trichomonas, kopziekten en luchtwegen wordt er behandeld met een combinatieproduct “TKL” van de dierenarts. Twee weken vooraleer het vliegseizoen begint wordt er 1 week behandeld met “TKL” bij oude en jonge duiven. Verder in de loop van het seizoen wordt er om de 3 à 4 weken 3 dagen met “TKL” behandeld. Hans heeft goede ervaringen met dit product en het heeft geen invloed op de conditie.

Stro op de hokken

Het vlieghok is 16 m lang en bestaat uit 5 afdelingen, 2 voor de weduwnaars, 2 voor de jonge duiven en in 2018 1 hok voor de duivinnen op weduwschap. Het is 40 cm boven de grond gebouwd. Het is dubbelwandig en alleen de vloer is enkelwandig. Het zijn heel droge hokken. Op alle hokken van jong en oud ligt er stro. Er wordt éénmaal per jaar grote kuis gedaan en dan wordt het oude stro vervangen. In de loop van het jaar worden de hoopjes mest en vuil stro onder de kapelletjes regelmatig vervangen. Er zijn dan ook nog twee volières... eentje voor de kweek- en weduwduivinnen en eentje voor de jongen van de 3e en 4e ronde. Verder is er nog het kweekhok van 3m x 3m met een volière voor het hok.
De verluchting gebeurt via een rooster in de voorwand van het hok. Er is een verluchtingstrook van 80 cm voor en boven de duiven die voor de helft dicht geschoven is. In de winter zijn deze schuiven volledig dicht want dan staat er een volière voor de hokken en de spoetnik blijft dan dag en nacht open.
De hokken en de woonbakken worden slechts één keer per jaar gereinigd met uitzondering na de vorstdagen in de winter (grote vochtigheid).

B2-dynastie

Het stamkoppel van de kolonie Peetroons is ongetwijfeld B05/3105135 x B05/3223569 en werd “Stamkoppel Bak 2” genoemd. Beide zijn 100% Willy Vanhoutte aangekocht in 2005 door Antoine Simeons en uitgeleend aan Hans Peetroons.
De beste zoon van het kweekkoppel is de B11/2011502 met 44 prijzen per 10-tal en 9 x 1e prijs. Het is de beste Noyon duif van de laatste jaren en hij zit sinds vorig jaar op het kweekhok. Hij is grootvader van 5e nationale asduif 2017. Op het kweekhok zitten nog 8 broers en 1 zuster van de “502”. De “B2 dynastie” is zonder twijfel de ruggengraat van de kolonie Peetroons.

Een topper

Een topper van de kolonie is ongetwijfeld ook de B17/2004537... of de 3e beste jonge duivin. Zij won 15e Noyon 453 d, 4e Noyon 212d, 18e Noyon 402 d, 5e Noyon 302 d, 1e Noyon 499 d, 8e Noyon 348 d, 3e Noyon 468 d, 7e Noyon 244 d, 13e Noyon 272 d.