BOB VAN DEN HOEK - 1e Nat. St. Vincent (NL) 19.361 d.

De 74e editie van de enige echte Nederlandse overnachtvlucht St. Vincent de Tyrosse beleefde met een deelname van 19.424 duiven een diepte-record. Het door het ZLU-bestuur genomen besluit om deze klassieker niet meer te laten meetellen voor de Nationale Marathon alsmede de tengevolge van het slechte weer moeilijke voorbereiding zullen hierbij zeker een rol gespeeld hebben. Ook de bij heel wat fondspelers toenemende afkeer van de middaglossingen zal van belang zijn.
Toch is er bij vele “gewone” fondspelers zeker nog sprake van St. Vincent-koorts. Want St. Vincent winnen betekent zeker nog iets en de nacht van vrijdag op zaterdag zullen heel wat deelnemers maar moeilijk de slaap hebben kunnen vatten.
De vroegste melding kwam uit het Zeeuwse Hoofdplaat waar Herman Calon een duif kreeg om 4.38 uur doch geklopt werd door een duif bij Loek Waasdorp in Domburg om 4.42 uur die uiteindelijk ook de 1e won in sector 1 tegen 10.123 d.

Voor Neerlands snelste moeten we echter in Baarn zijn. Baarn is een stadje van zowat 25.000 inwoners gelegen in de provincie Utrecht, tussen Soest en Hilversum. De plaats dankt zijn grootste bekendheid aan Paleis Soestdijk waar in vroeger jaren Koningin Juliana en Prins Bernhard resideerden. En met Prins Bernhard kende Baarn eveneens een prominent “duivenmelker”.
Terug nu naar de vlucht van St. Vincent. Zaterdagmorgen in alle vroegte zag daar de 61-jarige slager Bob van den Hoek zijn 3-jarige donkere weduwnaar 119-10 naar het hok flitsen. Met een “piep” om 5.15 uur betekende dat op een afstand van 1068.645 km. via het ingewikkelde Nederlandse rekensysteem een snelheid van 1787,53 m/m. En daarmee behaalde deze telg uit een echte duivenmelkersfamilie de mooiste triomf uit zijn leven.
De winnende duif, genaamd “De Moolenaar”, werd nadat hij een keer gewond was thuisgekomen, als jonge duif weinig gespeeld. In 2011 won hij een prijsje uit Orange en ook in 2012 volgden nog geen spectaculaire resultaten. Daarmee wachtte deze klepper tot afgelopen zaterdag. Hij ging in de mand als 2e getekende van de 5 en de voorbereiding was een heel natuurlijke.
Toen we Bob zaterdag spraken was hij nog helemaal beduusd. Op zondag, met assistentie van enkele vrienden en familieleden, ging het al heel wat beter.
Eén ding staat vast: in de analen van St. Vincent wordt Bob zijn naam met goud bijgeschreven!