NICK & ROGER THYS - 1e Nationale Asduif Allround jonge 2024

Hallaar – Wanneer wij Heist-op-den-Berg horen vernoemen dan moeten we spontaan aan twee dingen denken: Polle Pap (Paul Michiels) en duiven. De Polle omdat hij nu eenmaal de bekendste inwoner is van “Hest” en duiven omdat er nu eenmaal heel veel goede liefhebbers wonen in deze regio. Booischot Itegem, Schriek, Wiekevorst, Pijpelheide, Heist-Goor en Zonderschot, allemaal stukjes Heist die duivenmelkers bekend in de oren klinken. 

Zo ook Hallaar. Dit dorp aan de oevers van de Grote Nete is onder andere de thuisbasis van Roger (73) en Nick Thys (49) die hier samen met moeder Godelieve reeds jaren heel succesvol met de duiven spelen. De reden dat we hier voor een gesprek zijn, is omdat hun “Iron Sagan” (B24-6097418) 1e Nationale Asduif allround jonge duiven werd afgelopen seizoen. Naast die 1e Nat. Asduif mochten Roger en Nick in Bergen ook nog die schitterende trofee voor hun overwinning op La Souterraine tegen 7.368 jaarse (snelste van 12.611d.) gaan afhalen. Daarmee was 2024 weeral een boerenjaar daar in Hallaar.

De persoon verantwoordelijk voor dit succes is feitelijk Godelieve. Niet alleen helpt ze haar man met het verzorgen van duiven, het was immers haar vader, Alfons Puttenaers, die aan de basis ligt van het huidige duivenspel in de tuin bij de familie Thys. Hij was het ook die zijn kleinzoon Nick aanstak met de duivenmicrobe. In 1991 is Nick dan op eigen naam gaan spelen in de ouderlijke tuin. Begin jaren ’90 kreeg Nick ander prioriteiten en Roger, die voorheen als voetballer actief was, nam de fakkel over. Duivenbloed kruipt waar het niet gaan kan en na enige tijd begon het toch ook bij Nick weer te kriebelen. Ondertussen spelen ze in Hallaar als vader-zooncombinatie reeds jaren de pannen van het dak met menige 1e prijzen, asduiven en andere kampioenentitels om hun prijzenkast te vullen.

Nick en Roger begonnen vorig seizoen met een vliegploeg van 38 stuks waarvan er op het einde van het seizoen nog een 25 overbleven (eens de kampioenschappen afgesloten stopt bij Thys het vliegseizoen). De verdeling is altijd ongeveer 50/50 doffers/duivinnen en allemaal hebben ze een thuisblijvende partner. De jongen worden op de schuifdeur gespeeld. Bij thuiskomst zitten ze eerst allemaal door mekaar en vanaf Noyon worden ze gescheiden. 
Er worden voor inkorving geen partners getoond. Bij thuiskomst mogen ze samen. De duur hiervan hangt wat af van de zwaarte van de vlucht, het uur van thuiskomst en naarmate het seizoen vordert wordt dit sowieso langer.

Daarnaast zitten er in Hallaar ook een 20 kweekkoppels en een 6-7 proefkoppels (bijgehaalde duiven of vliegers die ze wel eens op de kweek testen). Jaarlijks kweken vader en zoon Thys een 100-tal jongen om mee te spelen. Om sneller kweekresultaat te hebben van hun beste vliegers worden in de winter de oude vliegduivinnen gekoppeld aan de beste weduwnaars (uit de jaarse doffers wordt niet gekweekt, enkel uit de oude).
Wanneer de jongen 14 dagen oud zijn verhuizen de duivinnen weer naar hun vaste hokken. Er werd vorig jaar op 10 december gekoppeld. Vroeger deden ze dit eerder, maar al enkele jaren gebeurt dit het eerste weekend na sinterklaas. De winnende Asduif was dan weer een jong van de tweede ronde.

Bijhalen steeds moeilijker

De basis van de kolonie waren de duiven van opa Alfons. In de loop der jaren kreeg het hok meermaals een kwaliteitsinjectie met duiven van onder andere Geert Lambrechts (1995), Jozef “De Kaasboer” Goovaerts (2000), Dirk Van Dyck (2008) en Gaston Van de Wouwer (2015).
Ondertussen is de lat natuurlijk zeer hoog komen te liggen en goede duiven vinden wordt steeds moeilijker. Een probleem waar ieder tophok mee zit, wat je bijhaalt moet natuurlijk minstens even goed zij als wat je al zitten hebt. In 2021 werd er versterking gehaald bij Gerard en Bas Verkerk en recentelijk werden er nog duiven aangeschaft bij Jelle Roziers, Pipa en Esther Vereecke.
Daarom wordt er de laatste jaren vooral gewisseld en aan samenkweek gedaan. Hiervoor werd zelfs een geheel nieuw hok gezet. Zo werd er reeds uitgewisseld met de familie Engels (Putte) en aan samenkweek gedaan met Frans en Dirk Maris, Vanmeerbergen-Wilms, Roziers-Xiang en Wim De Troy.

Nick: “Omdat we ook een vrij kleine kolonie hebben wordt koppelen binnen onze eigen soort ook altijd moeilijker, daarom is het belangrijk om nieuw bloed bij te halen, maar dat moet dus wel goed genoeg zijn. In China heb ik Patrick Boeckx beter leren kennen, die eigenlijk hetzelfde probleem heeft. We besloten dan maar om eens samenkweek te proberen, met succes! De winnende doffer komt uit een duif van Patrick (“New Sagan” B19-6123407) die tegen een duivin van ons gezet werd.”
De plaatsen zijn dus beperkt op het hok in Hallaar, en de verwachtingen liggen hoog, het mes is dan ook scherp. Roger en Nick selecteren in principe alleen op resultaten. De duiven krijgen de kans zich deftig te bewijzen, maar na een paar nationale vluchten wordt het mes voor de eerste keer boven gehaald. Wie niet voldoet vliegt eruit, topsport is hard!

Ze moeten niet lang trainen, maar wel goed!

Na de kweek werd er terug begonnen met dagelijks uitlaten en rond begin maart werd er vorig seizoen begonnen aan het trainen van de oude/jaarse duiven. Er wordt een keer of 3 mee gereden (5-15-25 km, verste Ittre) en dan wordt er via de vitesse en de hafo naar de nationale vluchten toe gewerkt. Naar het einde van het seizoen toe kan het eens gebeuren dat er nog eens gereden wordt met de oude, maar dit is meer uitzondering dan regel. Bijvoorbeeld wanneer het heel heet is, dan kunnen ze wat vliegen in de ochtendkoelte in plaats van alleen maar heel de dag op dat hete hok te zitten.

Met het opleren van de jongen zijn ze begonnen rond de eerste mei, in shiften, te beginnen met de eerste ronde vanzelfsprekend. De jonge duiven worden een keer of 7-8 gelapt en gaan dan via een paar Quiévrains en een aantal Noyons naar de hafo alwaar ze klaargestoomd worden voor de Nationals. Zo vloog de winnende duif “Iron Sagan” in de voorbereiding 158e Quiévrain 5599 d. en 6e 769 d. en 683e Noyon 4.228 d. en 16e 875 d.

De oude en jaarse werden in april nog tweemaal daags getraind, maar eenmaal de hafo eraan komt vliegen ze allen nog maar eenmaal daags van thuis uit. Ze vliegen dan immers genoeg wedstrijden. Vroeger werd er meer tweemaal daags getraind maar dit vinden Roger en Nick momenteel niet nodig omdat ze goed trainen. Ze mogen ook vrij trainen en ze worden niet aan het vliegen gehouden, met een dik half uur goed trainen zijn Roger en Nick al dik tevreden, al kan dit natuurlijk altijd ook wat langer zijn. Het belangrijkste is dat ze “goed” trainen, dat er snee opzit. De oude en jaarlingen gaan in principe iedere week de mand in. Is er geen nationale vlucht dan gaan ze mee op de hafo of als ze te heet weer geven naar Noyon.

Alleen de duivinnen werden verduisterd (van 1 maart tot 3 weken voor Bourges I). Onder andere door Jules Engels werd hen afgeraden om de doffers te verduisteren. Een doffer moet gestoten hebben alvorens hij in vorm komt, ze hebben ook licht en warmte nodig om te kunnen presteren. De duivinnen worden dan weer beter naarmate het seizoen vordert en aangezien Roger en Nick er de brui aan geven eens de kampioenschappen gespeeld zijn kunnen de doffers dan nog mee. (zitten dan ongeveer op 3 pennen). De jongen werden verduisterd van begin maart tot eind juni van 18 u tot 8 u. Er werd bijgelicht van eind juli tot einde seizoen van 6 u ’s morgens tot 11 u ’s avonds.

Voeding

Sinds enkele jaren gebruiken Roger en Nick naar grote tevredenheid de mengelingen alsook de voerschema’s van Aidi. Tijdens de week krijgen de vliegduiven Vliegmix 1, 2 of 3. Vanaf de halve fond krijgen de duivinnen Girl Power waar de laatste dag Vliegmix 3 aan toegevoegd wordt. Het voer bij thuiskost is hetzelfde als bij vertrek. Voor inkorving worden er wat gepelde zonnebloempitten gegeven en gaat er wat probiotica over het voer.
Voor de duiven samenkomen na de vlucht krijgen ze eerst rust en eten op het slaaphok en ook na het samenzijn wordt er nog wat gevoerd aangezien ze daar tijdens hun samenzijn weinig oog voor hebben. Ook gaat er bij thuiskomst Belgasol (Belgica De Weerd). in het drinken en op woensdag krijgen ze Aidi Condition booster en ook Health Elixir wordt dan gegeven.

Medische begeleiding

Weinig poespas bij het voeren en ook op medisch vlak wordt alles eenvoudig gehouden. Voor controle en advies rekenen ze bij Thys op dr. Mariën. Hun vertrouwen in hem is heel groot. Ten eerste omdat hij heel veel van duiven kent, maar ook omdat hij een groot tegenstander is van teveel, onnodig gebruik van medicatie. Onder het mom van, zelf neem je toch ook geen pilletje tegen de hoofdpijn die eventueel zou kunnen komen, wordt er geen medicatie gegeven indien niet nodig. Niet preventief kuren dus. Wel zijn ze, net als dr. Mariën, groot voorstander van vaccineren. Zo is Mariën een groot voorstander van de rota-enting.
Vorig jaar werd er één keer gekuurd voor de koppen. Dit jaar zijn ze ook reeds op controle geweest, maar viel er niets te melden. Tijdens het vliegseizoen krijgen de duiven iedere zondag gele druppels over het voer, tevens wekelijks het conditiepoeder van dr. Mariën en eenmaal per maand de conditiesiroop.

“Iron Sagan”

“Iron Sagan” mag zich dit jaar weer gaan tonen, want de Nationale Asduif zal verder gespeeld worden. Mooi toch? Ze vliegen zeker niet dik, de asduiven.
Roger: “Vroeger zouden we dat zeker niet gedan hebben. Onze eerste asduiven zijn indertijd allemaal direct op de kweek gevlogen. (lacht) Maar ja, om te winnen moet je met je beste vliegen he. Eens je al een palmares hebt opgebouwd durf je toch al eens sneller een duif blijven doorspelen denk ik. Onze kwekers doen het goed, het is niet zo dat we hem dringend nodig hebben op het kweekhok, hij mag dus dit jaar zijn kans wagen om wie weet Olympiadeduif te worden. Dat zou mooi zijn.”
En of dat mooi zou zijn! Op onze vraag wat Nick en Roger als raad hebben aan andere liefhebbers, kregen we het volgende antwoord. “Wanneer er eens een minder jaar is, ga dan niet alles in twijfel trekken en omgooien. Wat vorig seizoen goed was kan nu niet plots slecht zijn, soms moet je gewoon kunnen accepteren dat het ene jaar het andere niet is.”