VERGAERDE-DENOLF - 1e Nat. Perpignan 3766 oude

Liefhebber: 

Onderwerp: 

De nationale winnaar Perpignan kwam dit jaar thuis vlak bij de Belgische kust in Jabbeke op het hok van Kurt Vergarde en Anja Denolf. De winnares B18-3049737 “De 37” kwam thuis met een gemiddelde van 987,78 m/m over de 953 km. Ze arriveerde om 8:39:51u, spijtig genoeg te vroeg voor Kurt die nog in bed lag, maar Anja was wel getuige van de thuiskomst, een onvergetelijk moment!

Kurt: “Ik had vijf nachten gedraaid - als verpleegkundige - en lag te slapen. Ik had Anja gevraagd me te wekken als we een vroege hadden, en dat heeft ze heel enthousiast gedaan. (lacht) Eigenlijk had ik natuurlijk gehoopt dat het mijn eerste getekende was (deze won 74e Nat.), maar ik was natuurlijk ook heel blij met deze (2e getekende).”
Anja: “Ik zei hem nog, het is niet de eerst getekende, maar ze is wel heel erg vroeg. Heel spijtig voor Kurt, maar voor mij was de aankomst toch heel bijzonder. Ze dook ook recht de plank op en binnen, maar dat doen onze duiven normaal altijd.” Kurt: “Eentje die blijft zitten daar scheelt iets mee, die heeft ergens pijn.”
Kurt en Anja zijn specialisten van het allerzwaarste werk, een bewuste keuze. Kurt: “Wij hebben niet de tijd om ons op alle disciplines toe te leggen, daarom kozen we om ons te specialiseren. Dit spel past het beste bij ons. Bovendien, met onze ligging hier in een uithoek van het land denk ik dat wij in deze discipline de beste winstkansen hebben.” Anja: “En winnen daar doen we het voor, je steekt daar veel tijd en energie in, en je wil dan toch resultaat zien.” 
Het echtpaar is ook een echt duivenkoppel, ze zijn niet alleen maar in naam een combinatie, de zorg voor de duiven wordt onder hen samen verdeeld. Kurt: “Anders gaat dit ook niet, als je er alleen voorstaat kan je nooit opboksen tegen die professionele en semi-professionele hokken. Anja doet de vroege duivenshift en ik de namiddagshift. Gelukkig kan ik mijn werk redelijk goed plannen rond de duivenvluchten om. Deze week was een uitzondering en moest ik toch onverwacht nog invallen, waardoor ik dus de thuiskomst heb gemist. (teleurstelling klinkt duidelijk door in zijn stem) Ook de KBDB maakt het ons niet altijd gemakkelijk, uitgestelde vluchten dat is van alle tijden, maar vooral naar voren geschoven vluchten zijn een groot probleem, ik kan zo laattijdig mijn werkuren niet meer aanpassen.”
Het echtpaar Vergaerde-Denolf heeft twee vliegploegen. Vijf koppels vormen de “Agen-ploeg” en vijf de “Barcelonaploeg”. “De 37” behoort tot de Agenploeg, deze duiven werden ingekorfd op jongen van 4-6 dagen. Kurt: “Wat mij betreft de ideale nestpositie, bij een jong van 7-8 dagen begint bij de duivinnen de eivorming alweer, en dat is niet ideaal.”
B18-3049737 “De 37”Wat opvalt is dat ze daar in Jabbeke heel planmatig te werk gaan. Kurt’s motto is dan ook “beter een plan hebben dan zomaar wat doen.” Het nestspel ligt hen dan ook perfect: plannen, uitrekenen en daarna liefst oogsten. Ze doen dit met veel succes, want naast talloze trofeeën en bokalen voor asduiven, kampioenschappen en provinciale overwinningen, staat ook een nationale trofee (Agen 4664 jaarse) te pronken in hun trofeeënkast, naast een 2e plaats in onze Interationale Zware Fondcompetitie Gouden Duif in 2018 en de 1e plaats in 2019. 
Kurt: “Ook dit seizoen waren we sterk gestart met 10/10 op Pau, 7/10 op Barcelona (maar wel een goeie kwijt), 9/13 op St.-Vincent en op Narbonne hadden we een 5e Nationaal. Alleen Agen viel tegen, ze vlogen wel prijzen, maar geen vroege. Persoonlijk denk ik omdat het, voor ons, een te snelle Agen was. Dat is niet ons spel, daar hebben anderen betere, snellere, duiven voor, voor ons kan het niet zwaar genoeg zijn.”
Anja: “Wat zeker ook meegespeeld heeft, is dat wij toen allebei flink door corona waren getroffen. Volgens mij heeft dit een rol gespeeld in het dipje dat onze duiven toen hadden. Je doet je best, maar een ideale voorbereiding is dat zeker niet.”
Ook hier was Narbonne geen prettige ervaring. Momenteel zijn ze er nog 14 van de 41 kwijt. Kurt: “Er zijn er nog verschillende thuisgekomen en ik verwacht eigenlijk dat minstens de helft van die 14 ook nog thuiskomt. Er staat eten genoeg op de velden en onze duiven kennen het om open water te zoeken om te drinken. Al diegene die nog thuiskwamen hadden slijkpoten, die hebben dus drinken gevonden.”

Opleren

Tijdens de winter gaan de duiven om de andere dag buiten, afwisselend de doffers en de duivinnen. Begin maart worden ze dan gekoppeld en trekken ze 1 ronde jongen groot. Daarna gaan ze uit elkaar, maar de eerste worden een week later al terug gekoppeld zodat ze op Pau op een jong van 4-6 dagen kunnen ingekorfd worden.
In het begin van het seizoen wordt er een paar keer gereden tot 70-80 km, daarna vliegen ze tweemaal Clermont om dan direct een Bourges of Châteauroux voorgeschoteld te krijgen. Verduisteren doen ze niet in Jabbeke, bijlichten wel. Kurt: “De langste dag wordt aangehouden. In het coronajaar, met het uitstellen van de seizoensstart heb ik dit gedaan en dit heeft duidelijk een positieve invloed op de conditie en op de rui.”

Voeding en medicatie

Voor Bourges of Châteauroux wordt er gekuurd tegen tricho en voor iedere internationale wedstrijd krijgen ze een trichopil. Gele druppels daar hebben ze minder vertrouwen in, “het doet wel iets, maar is zeker niet ideaal, en het is ook zo een gedoe.”
De duiven krijgen veel en goed voer. Anja geeft ook heel veel grit, “daar zijn ze zot op”. Ze proberen alles te geven via de voeding, dan krijgt het water geen “vieze” smaak. In het drinken gaat vaak wel appelazijn of een ander aanzuurmiddel. Zeker naar het einde van het seizoen worden er ook regelmatig extra vitamines gegeven, niet te vroeg op het seizoen, want dit kan de rui inzetten. Omdat de duiven, zeker wanneer ze op nest zitten, veel vetrijk voedsel krijgen, wordt er soms ook iets gegeven om de lever te “ontgiften”.

Basis van het hok

De basis van de kolonie vormen duiven van Deschacht-Denduyver (Westkerke), Hendrik Wynant (Wetteren) en Jelle Jellema (Nijverdal). Kurt: “Die bij Jellema haalden we ondertussen al 16 jaar geleden, de hond heeft er daar nog één van gepakt. We kunnen echter niet ontkennen dat we vanaf toen beter zijn beginnen spelen, en die duiven zitten nog in veel van onze goeie. Ons spelsysteem past ook goed bij die “Hollandse” duiven denk ik.
De inbreng van Hendrik Wynant is echter heel groot. We hebben reeds veel duiven gekregen van hem en die brengen generatie na generatie toppers voort. Het is denk ik in de duivensport ook belangrijk goede vrienden te hebben die je willen helpen.
Goede nestduiven zijn naar mijn ervaring trouwens vaak ook goede kwekers, met weduwnaars is dit veel onzekerder. Allez, dat is mijn visie natuurlijk.”
Scherp mes!
Kurt en Anja Vergaerde-Denolf wonnen in 2019 nog de Internationale Zware Fondcompetitie Gouden Duif.Kurt: “Onze oude vliegen 69% prijs, dat kan alleen maar als je streng selecteert. Op het einde van het seizoen moet je je gevoel opzij zetten en puur naar de cijfers kijken. De jaarlingen moeten prijs winnen op een internationale wedstrijd, de oude duiven moeten zelfs een vroege prijs winnen.
De winnende duivin verhuist nu naar het kweekhok. Kurt: “Niet dat een goeie bij ons automatisch naar het kweekhok verhuist hoor, maar je kweekhok moet wel sterk genoeg zijn in de breedte om eventueel ook een rampjaar te kunnen opvangen.
Vaak genoeg spelen we duiven die goed gevlogen hebben ook gewoon door, anders kan je ook geen asduiven of andere kampioenschappen winnen, en het hoort ook gewoon bij de sport vind ik. Kampioenen durven risico’s nemen! Soms pakt dat goed uit, en soms niet. Zware fond kost pluimen, ook goeie pluimen. Ik vind dat je het ook moet aandurven om met je beste duiven naar Barcelona of Perpignan te trekken.”

Vriendschap en rivaliteit

Anja: “Wij willen liefst altijd winnen, maar dit is nu eenmaal niet evident. We hadden in 2018 en 2019 twee topjaren en het is niet vanzelfsprekend dat te evenaren, laat staan verbeteren, maar we blijven dat toch altijd proberen.”
Kurt: “Ik zou, als dat mag, willen afsluiten met te zeggen dat ik van de sportieve rivaliteit hou. Gezelligheid in het lokaal met allemaal duivenvrienden, maar je wil wel allemaal de eerste pakken. Ik hou van die competitie, van die strijd, maar in vriendschap. Jaloezie of afgunst kennen wij echt niet, dat is er al teveel in de duivensport, wij gunnen iedereen zijn succes, maar we winnen natuurlijk wel liefst zelf!” 
Dat mag, mooie woorden om af te sluiten. Volgend jaar een nieuw seizoen!


B18-3049737 “De 37”

Auteur: 

Zircon - This is a contributing Drupal Theme
Design by WeebPal.