Liefhebber:
Onderwerp:
Binderveld – Johan Boyen is eigenlijk duivenmelker van toen hij amper kon lopen, als klein manneke vergezelde hij vader Servaes al op het duivenhok en raakte hij serieus besmet met de duivenmicrobe. Eens samen met zijn vrouw gaf hij die microbe graag door, waarna Martine mogelijk nog een iets fanatiekere beoefenaar van de duivensport werd.
Het was aanvankelijk met de oersterke duivensoort van Emile Clerinx dat vanaf het begin succes werd geboekt. De tandem mocht meerdere jaren genieten van de klasseduiven die ze uit de gekregen voorouders van Emile konden kweken. Echter niets is voor altijd en de laatste jaren waren de prestaties niet meer wat ze volgens Johan moesten zijn. Graag wilden Martine en Johan hier iets aan veranderen. Via via kwamen ze op een gegeven moment in contact met Quintina Pigeons. Een Oost-Vlaams kweekhok dat nog een satelliethok zocht in het oosten van het land. De deal was vrij snel beklonken, er zouden nog wel enkele van de oorspronkelijke duiven op het hok van Boyen blijven zitten, doch de rest zou vanaf 2024 aangeleverd worden.
Bourges
Vorig jaar kwamen dan de eerste Quintina-duifjes naar Binderveld. Met een jaarling uit deze lichting werd op 16 juni 2e Prov. Bourges 1766 d. gewonnen. Geen slecht begin dus en met hetgeen we nu weten, zitten Johan en Martine zonder twijfel op het goede spoor.
Van de 62 jongen die begin juli opgeleerd werden, zit er nu nog de kleine helft. Met een aantal hiervan wilde Johan graag nog een nationaal vliegen, maar dan mocht er niet getalmd worden. Ze werden aanvankelijk meegegeven met de vierde reeks, gingen mee tot Vervins, vlogen daarna tweemaal Sourdun en tenslotte Bourges. Dat hij op deze vlucht de 1e nationaal zou winnen, had hij uiteraard niet zien aankomen.
De aankomst
Johan besefte dat hij met deelname aan deze laatste vlucht een groot risico had genomen en het was met een klein hartje dat hij zijn jonge prijsbeestjes zat op te wachten. Hij had op Anons de aanmelding van Kobe & Kato Herbots gezien en wist dat om vroeg te pakken, het niet langer dan vijf minuten mocht duren. Op datzelfde moment begon het bovendien pijpenstelen te regenen en samen met een medeletter werd een droog plaatsje opgezocht. De kans dat er een duif op de klep zou vallen was op dat moment zo goed als onbestaande. Ineens zien ze een duif vliegen, waarvan ze beiden dachten dat het een houtduif betrof. Ter hoogte van het hok maakte ze echter een kleine boog en daarmee zat ze al op de plank. Natuurlijk consternatie alom! Vervolgens werd Anons nog vaker dan normaal geraadpleegd en hetgeen er hierbij allemaal door Johan zijn hoofd raasde, valt moeilijk samen te vatten.
Nestje
Het blauwe duivinnetje B25-4012453 gaf met een gemiddelde snelheid van bijna 1664 m/min het gehele deelnemersveld van 14.835 duiven het nakijken. Gemotiveerd was ze zeker, want na haar terugkeer van Sourdun de week voordien, zat ze stevig op een koppel eitjes te broeden. De tot driemaal toe uitgestelde lossing heeft haar blijkbaar niet van de wijs gebracht, waardoor ze in haar eentje deze prachtige stunt heeft kunnen verwezenlijken.
Dat de duiven op de hokken eigenlijk tot Quintina behoren, stoort Johan niet. Voor Johan gaat het puur om het duivenspel en dat is waar hij samen met Martine nog zo lang mogelijk wil van genieten. Proficiat met deze mooie en fantastische afsluiter van het nationale vluchtseizoen.
Auteur:
