Liefhebber:
Onderwerp:
Na de breuk met zijn voorgaande verzorger moest Jan Hooymans op zoek naar een opvolger, continuïteit was voor hem immers essentieel. Vele spontane sollicitaties vielen bij Jan in de bus en uiteindelijk viel zijn oog op een jonge, fanatieke, sterk spelende West-Vlaming, Kristof Verstraete (Wielsbeke). Met zijn 39 lentes is hij geen snotneus meer, maar op duivenvlak is hij amper de pubertijd ontgroeid.
Als jonge knaap hielp Kristof zijn pa reeds met de verzorging van de duiven. Het vaak lange wachten deed hem echter tegenzin krijgen in de duivensport. Lange wachtrijen in het lokaal, gepriegel met gummi’s, urenlang wachten op duiven, wachten op uitslagen, enfin veel te veel wachten.
Via pa wist Kristof echter dat de duivensport ondertussen gemoderniseerd was. Toen hij ophield met zijn landbouwbedrijf zag hij het dus wel zitten om het weer eens te proberen in de duivensport, aangezien hij nu meer tijd had. “Winnen in het lokaal en zo aan pa laten zien dat ik het ook kon, daar was ik op dat moment al tevreden mee.”...
U leest het volledige artikel in De Duif nr. 37.
Nog geen abonnee? Neem dan nu een abonnement!
Auteur:
