MICHEL VAN MUIJLDER - 1e Nat. Asduif snelheid jaarse & 2e Olympiadeduif jaarse

Liefhebber: 

Beersel – Beersel is een gemeente in Vlaams-Brabant, gelegen ten zuiden van de Brusselse agglomeratie. Het is een "plezante gemeente" zeggen de Beerselnaars. Het zijn aangename mensen, er is niet te veel industrie... en je leeft er in volle natuur op een steenworp van Brussel. Beersel heeft aan verschillende adellijke geslachten toebehoord en kreeg in de loop van de geschiedenis heel wat oorlogen over zich heen. 

Het kasteel van Beersel raakte aan het einde van de 18e eeuw in verval. Het werd zelfs gebruikt als katoenweverij. In het midden van de 20e eeuw werd het grondig gerestaureerd en zo werd een pareltje van middeleeuwse militaire architectuur van de ondergang gered. Het kasteel van Beersel, omgeven door slotgrachten, werd ook nog de achtergrond van een stripverhaal van Suske en Wiske.
De duivensport kende er in de vorige eeuw een grote bloei maar is zoals op de meeste plaatsen op zijn terugweg. Toch werden er afgelopen seizoen nagels met koppen geslagen ! Michel Van Muijlder had er met “Danny” niet alleen de 1e Nationale Asduif Snelheid Jaarlingen maar had ook de 2e Olympiadeduif Jaarlingen. Een knappe prestatie van een melker die met een handvol duiven zich in meerdere kampioenschappen wist te manifesteren.

Stamopbouw

Vader Frans Van Muijlder was niet echt te vinden voor de duivensport en zoon Michel werd duivenmelker in het spoor van zijn grootvader Francois Surkijn, Linkebeek. Grootvader was een goede “nestspeler” maar toen het weduwschap opgang maakte heeft hij de trein gemist. Michel, toen 18 jaar oud, werd het hulpje van grootvader die stilaan ook last van de jaren begon te krijgen maar hij leerde er ook de eerste knepen van de duivensport. Hij ging de duiven inkorven en op zondag was hij de “letter” van dienst.
In die periode, begin jaren tachtig, bouwde Michel een duivenhokje op een paal in de tuin. En dat werd de eerste echte liefde voor de duiven. Toen grootvader stopte met de duiven ging Michel eind van de jaren tachtig in tandem spelen met Eric Van Nuffel en met behoorlijk succes.
In 1991 ging Eric in Wallonië wonen en Michel trok naar Lembeek. Daar ging Michel een moeilijke periode tegemoet want hij woonde er onder de hoogspanning en het terrein waar de hokken stonden was moerassig. Water beneden en elektriciteit boven was geen goede combinatie en ook heel wat duiven stierven in de electriciteitsdraden.

Michel Van MuijlderIn 1994 is Michel dan op zijn huidig adres begonnen en het duivenhok was klaar vooraleer de verbouwingswerken aan het huis af waren. Hij ging er van start met duiven van Kamiel Van der Roost, Ukkel die het Janssen-soort onder de pannen had. Op de keper beschouwd was dat een meevaller maar natuurlijk werden er ook beginnersfouten gemaakt. Het hok staat noord gericht en er werd veel energie gestoken in het zoeken naar een goed klimaat op de hokken. De ene keer was er te veel verluchting, de andere keer was er te weinig verluchting en de weg naar het succes was lang.
Michel liep dan Gustaaf Van Pottelberg, Jette tegen het lijf. Dat was een fijne melker en die wilde hem helpen. Hij was gestopt met spelen maar kweekte nog duiven voor Guy Van Huynegem. Daar heeft Michel meerdere duiven met palmares gehaald en deze duiven betekenden een injectie van klasse voor zijn kolonie. Via Kamiel Van der Roost kwam Michel in contact met Roger Van Geite wiens kolonie ook gefundeerd was op Janssen-duiven.
Jean Meulemans, Affligem was een vriend van Roger Van Geite en zo kwam Michel ook met hem in contact. Hij is de melker die hem de “ogentheorie” bijbracht en ook zorgde voor goede duiven.
Meer recent kwamen er ook duiven van Roger Buvens, Loksbergen naar Beersel. Een toffe kerel en een uitstekende melker zegt Michel. Ook zitten er nu 4 duiven in de weduwnaarsploeg van Armand Motte, Godinne.

De twee basispijlers van de kolonie Van Muijlder zijn de lijn van Kamiel Van der Roost- Roger Van Geite - Jean Meulemans en de lijn van Gustaaf Van Pottelbergh - Guy Van Huynegem. Deze laatste is trouwens de schrik van de streek op Noyon en Dourdan en doet het nu ook uitstekend op de grote halve fond. 
Nu wordt er nog ieder jaar aan samenkweek gedaan met Guy Van Huynegem, voornamelijk met duiven die ze samen gekocht hebben bij Vannoppen-Luyten, Herk-de-Stad, André Moonens, Strombeek-Bever en Gaby Vandenabeele, Dentergem (via Roger Debusschere).
Michel Van Muijlder is ook de voorzitter van “De Ware Vrienden der Verre Drachten”. 

Jaarlijks vindt daar een mooie bonverkoop plaats en ook via vorige voorzitter Gerard Vandeputte kwam hij in contact met  Sebastien Casaert, Russignies, Joost De Smeyter, Melden, Roger Pierre, Pecrot, Bruno Degand, Ligne.

Een handvol weduwnaars

Michel Van Muijlder kwam aan de start van het seizoen 2016 met een ploeg van 16 weduwnaars (4 oude + 12 jaarse) met inbegrip van 3 late jongen... 80 jonge duiven en 10 koppels kwekers. In 2015 vlogen de weduwnaars hun laatste wedstrijd op Bourges II. Daarna werd er nog tweemaal “vuil” gebroed.
De eerste koppeling vond plaats begin december en de eieren van de kwekers werden bij de weduwnaars onderlegd. Er werd een koppel jongen groot getrokken. De jongen werden gespeend aan de ouderdom van 25 à 28 dagen. Michel houdt er aan om de jongen laat te spenen.
De weduwnaars werden opgeleerd via 2 à 3 keren wegvoeren tot 30 km en gingen daarna naar Noyon waarop ze hoofdzakelijk gespeeld worden. Toch werden ze drie keer op Souppes-sur-Loing gespeeld wanneer de weersvoorspellingen voor zondag te slecht waren. Ook “Danny”, nationale asduif, vloog drie keer Souppes-sur-Loing.

UITSLAGEN JAARSE 2016
17.4 Noyon 635 d. 2, 15, 46, 154, 155, 200, 203 (7/9)
01.5 Noyon 831 d. 1, 6, 41, 152 (4/9)
08.5 Noyon 577 d. 6, 24, 33, 44, 108, 173, 188 (7/11)
15.5 Noyon 465 d. 4, 22, 68, 69, 94 (5/6)
19.6 Noyon 403 d. 1, 3, 98, 99, 100 (5/7)
25.6 Noyon 288 d. 25, 33, 83 (3/6)
03.7 Noyon 287 d. 17, 27, 61, 62, 80, 83 (6/8)
10.7 Noyon 343 d. 3, 8, 62, 83, 114 (5/6)
17.7 Noyon 206 d. 6, 7, 10 (3/6)
24.7 Noyon 313 d. 1, 4, 33, 35, 43, 45, 61, 81 (8/8)
31.7 Noyon 252 d. 1, 2, 6, 15, 58 (5/7)

Bij het inkorven wordt er gezocht naar extra motivatie ! Soms krijgen de weduwnaars alleen maar de nestschotel in hun nestvak. Het gebeurt ook dat er slechts één duivin op het hok komt voor de hele ploeg. Wanneer alle duivinnen op het hok komen blijven ze dan meestal maar 5 minuten samen.
Zo had Michel opgemerkt dat “Danny”, die een woonbak onderaan had, helemaal niet aan zijn nestvak gehecht was. Om dat te verhelpen werd er naast zijn woonbak een schabje aangebracht en deze ingreep zorgde voor een uitstekende motivatie die hem aan het einde van de rit de titel van nationale asduif opleverde.
De duiven trainen in het begin van het seizoen alleen maar ‘s avonds. Verder in de loop van het seizoen en bij warmer weer wordt er tweemaal daags getraind. Michel houdt het trainen van zijn atleten goed in de gaten. Wanneer ze goed wegtrekken en over het hok uiteenspatten dan is hij gerust voor het komende weekeinde.
Voor de conditie van de weduwnaars is de zon belangrijk. Vermits het hok noordelijk gericht staat moet er langer (tot april) op de “forme” gewacht worden. Michel heeft dit probleem voor een groot deel uit de wereld geholpen door ATX-platen aan te brengen op de hokken. Op die manier wordt het warmer op de hokken en is het probleem van de vochtigheid opgelost.
Ook het feit dat Michel voorzitter is in Beersel, is een handicap. Na het vallen van de duiven vertrekt hij rap naar de maatschappij waardoor hij zijn duiven pas kan verzorgen wanneer alle werk in de vereniging gedaan is.

Asduif “Danny”

Michel Van Muijlder kreeg “Danny” B15/2016078 via een bon van Daniel Bucaciuc, Dilbeek. Daniel liet Michel twee jongen kiezen en toen hij er twee gekozen had kreeg hij nog een derde pieper cadeau. Deze jonge duif kwam uit zijn beste kweekkoppel en werd de 1e nationale asduif Snelheid Jaarlingen KBDB, 2e Olympiadeduif Jaarlingen en 1e Provinciale Asduif Snelheid Vlaams-Brabant KBDB.
De moeder van “Danny” is een basisduivin bij Daniel Bucaciuc en ze komt rechtstreeks van Maurits Hasendonckx. Ze was een excellente vliegster en was asduif in de vereniging vooraleer op de kweek te gaan. Maurits was ook de leverancier van de moeder van de 1e Olympiadeduif bij Hok Sapin, Incourt.
Michel noemt het een klein mirakel dat “Danny” deze drie topvermeldingen wist binnen te halen. Vooreerst is zijn hok noordelijk gericht waardoor er zeker tot in april moet gewacht worden vooraleer de “forme” zijn intrede doet. Daarbij komt nog dat “Danny” bij aankomst van een wedstrijd heel wat tijd verdoet bij het binnenlopen. Op zijn eerste wedstrijd won hij de eerste prijs na drie minuten “dakzitten”. Op de tweede vlucht won hij de tweede prijs nadat hij twee minuten “verkwanseld” had. Op de derde vlucht won hij opnieuw de eerste prijs na het verlies van één minuut. “Danny” heeft trouwens niet de manieren van een echte vitesseduif en hij duikt nooit recht naar de spoetnik.
“Danny” is een geschelpte witpen doffer uit de middelmaat. Het is een duif met een zachte pluim die een grote natuurlijke gezondheid heeft en die gemakkelijk in conditie komt. Hij heeft een soepele vleugel met een korte achtervleugel en drie fijne laatste pennen.
Hij heeft een vitaal oog ofschoon er mindere vedetten zijn wiens oog meer vitaliteit uitstraalt. Hij heeft veel pigment in zijn oog... een kleine pupil... en een volledige verkenningscirkel.
Michel Van Muijlder : “Mijn “Danny” is een rare duif ! Hij heeft weinig territoriumdrang... hij heeft niet de allure van snelheidsduif en verdoet veel tijd bij het binnenlopen. Het schabje dat naast zijn woonbak opgehangen werd bracht veel verandering in zijn leven. Maar ondanks al zijn tekortkomingen is hij toch een echte kampioen.”

Een kleinere ploeg jonge duiven

De ploeg van 80 jonge duiven wordt in 3 rondes gekweekt en daar zitten 20 jongen bij van Guy Van Huynegem en 10 van Armand Motte. De jonge bende krijgt onderdak op 4 afdelingen van anderhalve meter. Maar Michel heeft ook nog een voltijdse dagtaak en heeft dus te weinig tijd voor zijn jonge duiven. Een voorzitter van de maatschappij en een voltijdse dagtaak houden in dat hij moet beperken. In 2017 zal er met veel minder jongen gespeeld worden. Er worden nu slechts 50 jongen gespeend waarvan er maximaal 30 aan de start van het seizoen komen. De jonge bende werd niet verduisterd en niet bijgelicht maar dat zal dit seizoen wel gebeuren.
Het spelen van de jongen met de schuifdeur werd geen meevaller en het trainen van de jongen om 18 u was er oorzaak van dat de jongen ook niet wegtrokken. In 8 à 10  keer werden de jongen opgeleerd tot 60 km en werden hoofdzakelijk gespeeld op Noyon. Dat zal in 2017 ook veranderen want dan zal de kleinere ploeg jongen doorgaan tot de grote halve fond. Er zullen
een tiental jonge doffers op weduwschap gespeeld worden met oude duivinnen. Er zal een 8-tal jonge duivinnen aan oude doffers gekoppeld worden en die zullen ook verder doorgespeeld worden.

Voederen

Bij aankomst van een wedstrijd krijgen de duiven een beetje snoepzaad en een beetje dieetmengeling. ‘s Avonds krijgen ze een eerste maaltijd (Recup) en er wordt gevoederd afhankelijk van de moeilijkheidsgraad van de wedstrijd. Tot en met dinsdag wordt er dieet gevoederd. Woensdag en donderdag wordt sportmengeling (opbouw) verstrekt. Op vrijdag wordt er Turbo (energierijk) gevoederd. Op zaterdag wordt er alleen nog ‘s morgens nog wat snoep gegeven. 
Ook worden er voedingssupplementen (Vincent Schroeder) verstrekt als Biergist, Reha-Vital Elexier, Tollyamin Forte (aminozuren, elektrolyten, vitamines), Dosto (oregano-olie) en Immunol (dierlijk eiwit).

Ziekten zijn hokgebonden

Vincent Schroeder neemt de medische begeleiding voor zijn rekening en voor aanvang van het seizoen gebeurt er een algemene controle. Voor aanvang van het vliegseizoen worden de duiven zuiver gezet met een 7-daagse behandelding tegen trichomonas. In de loop van het seizoen krijgen de duiven dan om de drie weken een pilletje tegen tricho opgestoken. Voor de wedstrijden beginnen wordt er 12 dagen “gekuurd” tegen ornithose en Chlamydia met Orni Chlam. In de loop van het seizoen wordt dit 1 à 2 keer herhaald via een tweedaagse behandeling.
Na het vliegseizoen wordt er tien dagen behandeld tegen paratyfus met parastop maar er wordt niet ingeënt.
Michel Van Muijlder : “Ziekten zijn trouwens hokgebonden en zo heb ik zelden of nooit te maken met coccidiose en wormen. Voor aanvang van het seizoen worden de duiven “zuiver gezet” en een kleine ingreep tijdens het seizoen volstaat. Wanneer de duiven goed komen geef ik geen medicamenten of ga op controle bij een dierenarts in de buurt. Ik maak ook een eigen kruidenthee voor mijn duiven.”

Zon op de hokken

De weduwnaars vliegen op twee afdelingen van 1,6 m breed  en in 2017 ook nog 8 in een volière juist ernaast... de jongen op 4 afdelingen van 1,6 m breed en de duivinnen zitten in een volière van 4 m lang. De kweekduiven zitten bij Guy Van Huynegem in de volière.
De hokken van de weduwnaars en de jonge duiven hebben een open nok. Onder een aantal pannen zitten er houten blokjes om de ventilatie te stimuleren. Het plafond in de hokken is uit plastiek om de zon onbeperkte toegang te geven tot het hok. In het midden van het plafond is een verluchtingstrook voorzien. Ook in de voorzijde van de hokken is een luchtinlaat voorzien en aan de binnenzijde van het hok wordt de rechtstreekse luchtaanvoer afgeschermd met een houten plaat.
De verschillende compartimenten in het hok zijn tot in de nok dichtgemaakt om alle tocht te vermijden. Verder zorgen ATX-platen voor een betere temperatuur en wat gezelligheid en droogte op de hokken.
De bodem van het hok van de weduwnaars bestaat uit houten roosters waarvan een gedeelte met een plaat triplex afgedekt wordt. De hokken van de weduwnaars hebben woonbakken met roosters... het hok van de jongen heeft mesttransportbanden. 
De drinkpotten worden elke dag gereinigd en soms gaat er een druppel bleekwater in het drinken.
In 2015 werd het hok en omgeving gescreend op aardstralen en wateraders. De resultaten werden sindsdien beter en beter !
Het kweekhok ziet er positief uit en er kwam versterking van Roger Buvens, Jan Torsin, Sebastien Casaert, Roger Pierre en Guy Van Huynegem. Michel Van Muijlder ziet 2015 als een nieuwe start van zijn kolonie.

Merci...

Michel Van Muijlder heeft een druk leven. Hij heeft een niet te onderschatten voltijdse dagtaak en daarbij nog alleen een duivenkolonie verzorgen is niet makkelijk. Maar er is hulp op komst want zijn vrouw Sonja gaat haar man helpen bij de verzorging van de duiven. Om te beginnen zal zij in 2017 instaan voor het lossen en binnenroepen van de weduwnaars.
Michel heeft ook nog een woord van dank voor zijn vriend Jan Torsin. In 2016 werd hij gecoacht door de ondervoorzitter Torsin en hij werd geholpen in het voederen, observeren en het gezond houden van zijn duiven. Waarvoor een dikke merci !

Auteur: 

Zircon - This is a contributing Drupal Theme
Design by WeebPal.