GEBR. HERBOTS - 1e Nat. Asduif Kleine halve fond Jaarse

Halle-Booienhoven – Halle-Booienhoven is een plaats in Vlaams-Brabant. Een deelgemeente van de stad Zoutleeuw... daar waar de provincies Vlaams-Brabant, Limburg en Luik elkaar de hand reiken. Het is al vele decennia lang een duivennest bij uitstek en duivensport van topniveau wordt daar geassocieerd met de naam Herbots.

Inderdaad... de Gebr. Herbots kunnen een erelijst voorleggen om “u” tegen te zeggen. Hun succesvolle carrière wordt gekruid met asduiftitels, nationale overwinningen, Olympiadetitels... vermeldingen in de nationale kampioenschappen... ze werden Gouden Duif-winnaar België 2011... en het seizoen 2013 mag het beste uit de carrière genoemd worden.
“Belgian Star” werd 1e Nat. Asduif Kleine Halve Fond Jaarlingen K.B.D.B... “Magda” werd 5e Nat. Asduif Kleine Halve Fond Jaarlingen K.B.D.B... en “George” werd 9e Nat. Asduif Grote Halve Fond Oude Duiven K.B.D.B.
In het nationale team voor Brno (Tjechië) klasseerden ze zich 1e en 2e Cat. B (halve fond)... 1e en 2e Cat. D (all-round)... 2e Cat. G (jaarlingen)... en 1e Cat. H (jonge duiven).
In het Provinciaal Kampioenschap Brabant scoorden ze 6 maal in de top vijf en hadden ze de 1e Prov. Asduif Kleine Halve Fond K.B.D.B. en 1e Prov. Asduif Grote Halve Fond Oude Duiven K.B.D.B.

Totaal weduwschap

De Gebr. Herbots vatten het seizoen 2013 aan met een ploeg van 70 koppels op totaal weduwschap... 250 jonge duiven... 45 koppels kweekduiven en 28 “beroemde” doffers (asduiven, nationale winnaars, olympiadeduiven) die mee het kweekhok gestalte geven.
Na thuiskomst van La Souterraine, de laatste wedstrijd van het seizoen 2012, bleven doffers en duivin samen en na 5 dagen broeden werden ze gescheiden. Ze gingen door de rui met een goede ruimengeling en met veel Methioforte... Sedochol... en Herbial. Tijdens die periode kwamen ze ook niet meer los.
Op 17 december vond de eerste koppeling plaats... er werd een ronde jongen groot getrokken... en toen de jongen 15 dagen oud waren werd de duivin weggenomen en moest de doffer alleen zijn kroost groot brengen. In januari kwamen de duiven opnieuw los.
Eind maart... begin april volgt dan de tweede koppeling... de duiven komen slechts 5 dagen samen maar er wordt niet gelegd. Deze tweede koppeling staat in feite in functie van het “vlot” opleren van de weduwnaarsploeg. De duivinnen blijven op de hokken en er moet niet gesleurd worden met duivenkorven. In een viertal etappes gaat het naar 60 à 70 km en bij goed weer wordt in de voormiddag en in de namiddag opgeleerd. Vervolgens wordt het Momignies... 2x Soissons... Toury/Pithiviers... tot het eindstation La Souterraine.
Doffers en duivinnen trainen tweemaal daags een vol uur. De doffers mogen eens neerstrijken op het dak om dan opnieuw weg te stuiven. Van de duivinnen wordt er verwacht dat ze een vol uur in de lucht hangen.
Na de training verblijven de duivinnen de ganse dag buiten in de volière. Ze zitten dicht opeen gepakt en er zijn weinig problemen met het onderling paren. ‘s Avonds gaan ze naar het slaaphok waar ze op stokken overnachten. Zijn er toch dames (een drietal per jaar) die met een collega aanspannen dan worden ze opgesloten in bakjes op het slaaphok.
De inkorving gebeurt op donderdag. ‘s Morgens wordt er normaal getraind... na de training wordt er gevoederd... om 10 u worden de woonbakken geopend (kapelletjes weg)... de doffers komen in de woonbakken en daarna volgen de duivinnen.

Nadat ze 1u samen in de woonbakken gestoeid hebben worden de partners opnieuw gescheiden en in de namiddag nog 2 à 3 keer gevoederd. Ze krijgen dan hun klassieke mengeling met een extra portie kempzaad en zonnebloempitten.
Bij het inkorven om 16 u laat men de duivinnen nog eens in de gang voor de hokken van de doffers paraderen. Daarna worden eerst de duivinnen in de mand gezet en daarna volgen de doffers.
Zowel doffers als duivinnen worden iedere week op de grote halve fond gespeeld. Bij aankomst van een wedstrijd wordt er 100 % “Koopman” (zware sportmengeling) van Beyers gevoederd en is er Top-Fit in het drinkwater. Op zondag wordt het dan 50 % “Koopman” + 50 % “Vandenabeele” + eiwitten + 4 Oliën en er is nog steeds Top-Fit in het drinkwater. Op maandag gaat er 100 % “Vandenabeele” in het voederbakje met medicatie ofwel Bronchofit in het drinkwater. Op dinsdag wordt het 50 % “Koopman” + 50 % “Vandenabeele” met medicatie ofwel Bronchofit in het drinken. Op woensdag en donderdag wordt het 100 % “Koopman” met op woensdag Aminovit in het drinken. Op woensdag en donderdag wordt er nog een supplement van 10 % extra cribbs maïs verstrekt. Telkens na de training ligt er bij de vliegduiven een snuifje kempzaad en zonnebloempitten te wachten.
Via een uitgekiende mengeling en bijproducten (Top-Fit, 4 Oliën, Eiwitten) wordt gepoogd om zo snel mogelijk de batterijen terug op te laden. In het begin van het seizoen worden er minder voedseladditieven gebruikt. Het organisme heeft die meer en meer nodig naargelang het seizoen vordert. Super Flight is een uitstekend product om de recuperatie te bevorderen.
Na aankomst van een wedstrijd blijven doffers en duivinnen zo’n 2 à 3 u samen. De periode van samen zijn wordt langer naarmate het seizoen vordert maar duurt slechts bij uitzondering tot ‘s anderendaags. Over een gans seizoen bekeken zijn de duivinnen beter dan de doffers. Ze zijn veel kalmer tijdens het verblijf in de mand en recupereren dan ook veel sneller.

Jonge duiven

Tot einde maart worden er zo’n 200 jongen gespeend. Zijn de verliezen buiten proportie dan worden er nog zo’n 40 à 50 jongen zomerjongen gefokt die tijdens hun geboortejaar nog tot Soissons opgeleerd worden. Het merendeel van de jonge duiven wordt gekweekt uit de kwekers want de eieren uit de “beroemde” duiven worden verlegd onder de weduwnaars.
De jongen worden gespeend aan de ouderdom van 24 à 25 dagen en de geslachten blijven samen tot ze twee Momignies in de vleugels hebben. In principe worden de jongen gespeeld op de schuifdeur maar in 2014 zal ook een hok op weduwschap en een hok op nest gespeeld worden.
De jongen worden verduisterd van 7 maart tot begin juni... vanaf 16 u tot het donker is. Dan worden de rolluiken op getrokken en ontwaakt de jonge bende met het morgenlicht. In 2013 werd er bijgelicht vanaf 26 juni... tot 10.30 u ‘s avonds en vanaf 5.30 u ‘s morgens.
Om de motivatie wat aan te zwengelen komen er naast de open woonbakken ook nog kartonnen dozen... nestschotels.. en stro op de hokken. De ervaring heeft geleerd dat jonge duiven niet te lang samen moeten komen vooraleer ze in de mand gezet worden. In het begin van het seizoen mag het nog wel eventjes duren maar eens ze de knepen van het vak kennen wordt het samenzijn beperkt. Dan komen ze doorgaans in de voormiddag 1u samen... worden dan opnieuw gescheiden... krijgen dan opnieuw eten en drinken... de schuifdeur gaat dan nog eens open en het jonge geweld wordt meteen in de mand gezet.
Er wordt zo vroeg mogelijk gestart... en de jongen worden zo dikwijls mogelijk opgeleerd. Vorig jaar gingen ze 4 à 5 (slecht voorjaar) keer met de wagen op stap vooraleer ze in de mand gezet werden voor Momignies. Het werd dan 2 x Momignies... 2 x Soissons... halve fond tot en met de nationale wedstrijden met zowel doffers als duivinnen.
Filip en Kristof gaven ootmoedig toe dat ze niet “streng” genoeg geweest waren met de jonge duiven. Ze hadden meer moeten opgeleerd worden... ze hadden veel vroeger verplicht moeten trainen... en de dakslenteraars hadden sneller moeten verwijderd worden. Eens opgeleerd moesten de jongen normaal tweemaal per week nog een oefenvluchtje afhaspelen... maar dat is meer niet dan wel gebeurd. Nochtans scherpen deze tussenvluchtjes de oriëntatie aan en zorgen ze voor een sneller vertrek op de lossingplaats. Dit alles resulteerde in het beste seizoen uit de carrière voor oude en jaarlingen... en een minder seizoen voor de jonge duiven.
In gans het seizoen worden de jongen ingekorfd voor zo’n 20 wedstrijden met inbegrip van de nationale wedstrijden. Alles wat pluimen heeft moet vliegen is hier de stelregel en op die manier selecteren de jongen zichzelf. Wie presteert wordt in de watten gelegd... maar voor plantrekkers is in Halle-Booienhoven geen plaats.
De beste jongen zijn doorgaans de beste jaarlingen en een uitgeperste jaarling heeft meer nadeel dan een jonge duif die in het rood gegaan is. Een goede jaarling die als oude duif niet meteen de draad opneemt laat je beter een jaar rusten anders loop je het gevaar dat zijn hele weduwnaarscarrière naar de vaantjes is.

Medische begeleiding

Aan het einde van het vliegseizoen wordt er 5 à 7 dagen behandeld tegen trichomonas... en verder geen medicamenten meer tot aan de voorbereiding van de kweek eind oktober. De kweekduiven krijgen dan een kuur van 8 à 10 dagen tegen paratyfus en worden daarna ingeënt met levende entstof. Tijdens het broeden staat opnieuw een trichokuur van 5 dagen gepland. In januari worden de vliegduiven ingeënt tegen paramyxo/pokken... 3 weken later een paratyfus-kuur van 8 à 10 dagen gevolgd door een inenting.
Tijdens het vliegseizoen worden de vliegers om de 3 weken onderzocht op de klassieke kwalen en in 2013 resulteerde dat in 2x een trichopilletje. In 2013 werd er ook 2 à 3 keer 2 dagen behandeld tegen luchtwegeninfecties met een product van dierenarts Raf Herbots. Voor belangrijke wedstrijden (2 à 3 keer per seizoen) wordt er behandeld met Paracoli (antibioticum)
De jonge duiven krijgen bij het spenen een Spartrix en een Appertex opgestoken en worden ook ingeënt tegen paramyxo en pokken. Drie weken later worden ze ook ingeënt tegen Herpesvirus. Inenten zorgt voor gezonde duiven met meer natuurlijke weerstand. Vier weken na het spenen wordt er 7 dagen behandeld tegen trichomonas... 6 weken na het spenen wordt er ook 7 dagen behandeld tegen paratyfus gevolgd door een inenting. Verder in de loop van het seizoen wordt dezelfde begeleiding als voor de oude duiven gevolgd.
Eens het vliegseizoen in volle zwier is en de zware halve fond op het programma staat worden de bio-oogdruppels zo’n 3 à 4 keer per week gebruikt bij zowel oude als jonge duiven.

Selectie

Een strenge selectie draagt er zorg voor dat de kolonie niet uit haar voegen barst en dat de kwaliteit komt boven drijven. Van de 70 koppels oude en jaarduiven die aan de start komen van het nieuwe seizoen halen er slechts een dertigtal de eindstreep. Halfweg het seizoen is de totale ploeg reeds tot ongeveer 45 koppels gereduceerd. Bij de jonge duiven is de selectienorm nog strenger en van de 250 jonge duiven weten er amper 70 à 80 te overleven.
Bij de oude duiven gebeurt de selectie uitsluitend op de uitslagen. Kopprijzen en prijzen per tiental zijn een noodzaak om het verblijf ten huize Herbots te verlengen. Bij de jonge duiven zijn de resultaten ook belangrijk maar afstamming en handkeuring (Jo en Kristof) leggen ook wat gewicht in de schaal. Ook een duif met een geweldige uitstraling op het hok kan zonder handkeuring de valbijl nog ontwijken.
Hoe moet een goede duif er bij voorkeur uitzien ?
“In de eerste plaats houden wij van een duif met uitstraling. Wij verkiezen een duif met een zachte pluim en het oog moet blijk geven van karakter en mordant. Wij houden niet van een vleugel waarbij je bij opwaartse druk vlot met de hand kunt door duwen en verwedden onze kansen op een vleugel met een korte voorarm. Bovendien moet een duif vooral evenwichtig gebouwd zijn... goed gesloten zijn... en een stevig karkas hebben. Duiven voor de kweek moeten een dik borstbeen hebben zegde Jan Grondelaers altijd.”

Het kweekhok

“Wij doen wel aan familiekweek om verder te kweken maar niet om mee te spelen. Belangrijke bloedlijnen op ons kweekhok zijn “Nationaal I” (Schellens) waaraan 30 % van onze kolonie verwant is. Van “Yvan” (Deno/Vandenabeele x M. Vandersmissen) kan hetzelfde gezegd worden met een nakweek in 15 % van de kolonie. De moeder van “Yvan” komt uit de lijn van de “Nationaal I”. En dan hebben we nog de “155” (Grondelaers)... eveneens een succesvolle bloedlijn die tekent voor een nakweek van 20 % van de kolonie.
Het is ook zo dat wij liever fokken uit een duif met een goed palmares dan uit een duif met een goede afstamming. De kans op succes is beduidend groter.
Een duidelijk voorbeeld van een succesvolle lijnenteelt is “Kenzo” B04/2116092 die 1e Asduif Kleine Halve Fond K.B.D.B. werd in 2007. Uit “Kenzo” x lijn 155 werden in 2009 de B09/5163265 en B09/5163264 geboren. De 264/09 werd 9e beste jonge duif over 4 nationale vluchten en de 265/09 werd de 19e beste jonge duif over 4 nationale vluchten in de Pipa Ranking.
De 265/09 was een echte super en hij werd vader van B11/2186203 die top nationaal won met daarbij nog 4e Olympiadeduif Cat. B en 5e Olympiadeduif Cat. D in Nitra 2013. De 264/09 werd grootmoeder van de B12/5046508 met 1e nat. Guéret jaarse 14.940 d en snelste van in totaal 27.542 duiven.

Volières voor de hokken

“Er wordt gespeeld op 50 m vlieghokken. Op zowel de kweek- als vlieghokken is zuurstof zeer belangrijk. Met het plaatsen van volières voor de vlieghokken gingen we van het vagevuur naar de hemel. De duivinnen zitten altijd in de volières... behalve tijdens de trainingsmomenten van de weduwnaars. Ook de doffers kunnen op zondag... maandag... en dinsdag kiezen voor een verblijf op het hok of in de volière. Woensdag en donderdag blijven ze op de hokken.
Er werden stralingsplaten ATX aangebracht op alle vlieghokken en ook bij de jonge duiven. Deze zijn gekoppeld aan een hygrometer en een thermometer en moeten het verschil in dag- en nachttemperatuur zoveel mogelijk beperken. Na een slechte wedstrijd (regen) worden deze platen een paar graden hoger gezet om een gezellig klimaat te creëren voor melker en duif.”

Een succesvol team

De tandem Gebr. Herbots staat voor het team Jo, Miet, Raf, Flip, Jacqueline, Cois, Kristof en Geoffrey. Na een schitterend seizoen 2013 lopen ze op wolken en de ambitie voor het nieuwe seizoen stijgt met de dag.
Bij deze dan toch een speciaal woord van dank voor de jongeren in de ploeg. We hebben het dan over Kristof Daniels, de vroegere verzorger van broer Jos, en over de laatste aanwinst Geoffrey Janssens. Ze doen het alle twee uitstekend en hebben het duivenmelken in de vingers... en een grote toekomst is voor hen weggelegd.