GLADWIN, JARVIS & FAMILY - Winnaars Gouden Duif VK & Ierland

Read the article in English here.

Terwijl we eind februari 2020 met zijn allen genoten van de geweldige sfeer op de Gouden Duif-viering in Broechem, en we collectief uit ons dak gingen op het duivenfeest van het jaar, begonnen langzaam aan via Chinese contacten de onheilstijdingen door te sijpelen over de ernst van de pandemie die ons allen boven het hoofd hing. Niemand had toen nog een vermoeden van de donkere wolken die boven Europa en de wereld aan het samenpakken waren. 

In Engeland betekende de eerste lockdown dat men pas begin juni kon beginnen met wedstrijden vliegen. Gevolg hiervan was een korter seizoen met de oude duiven en dus ook minder kansen om te scoren in de Gouden Duif-competitie. Een rampvlucht vanuit Frankrijk resulteerde er dan weer in dat twee nationale inrichters de afstanden van hun eindvluchten inkortten. Wederom verminderde dit het aantal kansen van sommige melkers om punten te behalen.
Er is echter de zegswijze “de juiste man op de juiste plaats”. Al klinkt dit credo anno 2020 eerder als “de juiste man en vrouw op de juiste plaats”. Zo werd de man-vrouwcombinatie John Gladwin en echtgenote Theresa Jarvis winnaar van de 5e editie van De Gouden Duif VK en Ierland. En dus wordt de naam “Gladwin, Jarvis and family” in gouden letters bijgeschreven in het grootboek van deze, ondertussen ook in het Verenigd Koninkrijk al, vermaarde competitie.

John: “We hebben de familie Hermans leren kennen in Blackpool bij de jaarlijkse veiling daar van Stuart Wilcox. Toen de Gouden Duif VK & Ierland het daglicht zag, hebben we met een groep vrienden de eerste viering bezocht. Dit viel zo goed mee dat we er vier jaar op rij een fantastisch weekend weg met de vrienden van hebben gemaakt, en toen de vrienden in 2020 niet konden, ben ik er toch samen met Theresa alleen naartoe gereden. Ironisch genoeg meteen onze laatste trip sinds het coronatijdperk. 
De Gouden Duif is een unieke ervaring. De sfeer, het feest, de organisatie en de bezoekers, mensen van over de hele wereld. We hebben er al veel vrienden gemaakt. Gewoon het hoogtepunt van het winterseizoen. Ik zou willen dat er ook in Engeland iets gelijkaardigs zou zijn!
Ook de competitie is uniek voor Engeland. Ik zeg altijd dat we ervoor spelen, we proberen toch zeker in alle verschillende categorieën duiven in te korven om kans te maken. 
Hopelijk kan er later nog een soort van prijsuitreiking komen, fingers crossed. Zowel wijzelf als John Cowlin speelden één van de beste seizoenen ooit. We zouden veel prijsuitreikingen bijgewoond hebben en podia beklommen, maar alles werd geannuleerd of uitgesteld. Een fantastische winter is zowat om zeep, maar beter om iets te winnen zonder prijsuitreiking of viering dan niets te winnen natuurlijk!”

Leigh-on-Sea, 64 km ten oosten van Londen in het estuarium van de Thames, het rivierbekken waar de Thames majestueus in de Noordzee vloeit, dateert reeds uit de tijd dat de Romeinen met de plak zwaaiden in deze contreien. Leigh werd reeds verkozen als één van de beste plaatsen om te wonen in het Verenigd Koninkrijk. Dit geldt zeker voor de duiven van Gladwin, Jarvis & family, want die halen blijkbaar halsbrekende toeren uit om toch maar zo snel mogelijk terug thuis te komen in dit adembenemend mooie stukje Engeland.

Het team bestaat uit het echtpaar John Gladwin en Theresa Gladwin (voorheen Jarvis), waar nodig bijgestaan door hun drie kinderen en zeven kleinkinderen, in de leeftijd van 6 tot 16. Ook deze laatste staan paraat wanneer ze in het weekend of tijdens schoolvakanties logeren bij opa en oma.
John is 45 en werkt in de financiële sector in de City of London, het hart van de mondiale financiële sector. Een stresserende job en de gemoedelijke sfeer op het duivenhok is dan ook een welkome afwisseling om wat tot rust te komen. Als derde generatie duivenmelker zette John zijn eerste stappen in de duivenwereld samen met vader John Sr. en moeder Pam. Vervolgens ging hij in 1996, in elke betekenis van het woord, een partnerschap aan met Theresa Jarvis. Voortaan zouden ze hun duivenpassie delen evenals hun leven en bedstee.
John is letterlijk geboren in de sport. Toen zijn moeder thuis was met zwangerschapsverlof, hield ze zich bezig met het trainen van de jonge duiven van manlief. Toen haar weeën begonnen wilde ze zeker zijn dat alle duiven ingekorfd waren voor ze naar het ziekenhuis vertrok. Vader John Sr. moest maar naar de kraamkliniek komen eens hij zijn duiven geklokt had. Helaas was de jonge John sneller dan de duiven van zijn vader en zo “klokte” de kleine spruit nog voor zijn vader ter plaatse was.
Theresa  – een gentleman vraagt natuurlijk nooit naar de leeftijd van een dame maar ze ziet er uiteraard veel jonger uit dan John – is geboren en getogen in Oost-Londen en is ook al derde generatie duivenmelker en dus afkomstig uit een echt duivennest. Pa en opa waren beide bekende duivennamen in Londen en omgeving.
John pendelt normaal gesproken dagelijks vier uur van en naar zijn job in “the City”, sommige dagen is hij meer dan 14 uur van huis. Ondertussen staat Theresa in voor de verzorging van de duiven en runt ze ook nog eens heel het huishouden. Van geen kleintje vervaard haalt ze de kinderen van school, verzorgt ze de was en de plas en staat ze in voor alle andere huishoudelijke taken die elke huismoeder kent. Deze dappere dame runt dus een huishouden en een duivenhok en is zo meer dan een klein beetje verantwoordelijk voor het succes van dit tophok.
John: “Vanwege corona werk ik sinds maart 2020 bijna constant van thuis. En wat extra tijd is altijd handig, zeker op het duivenhok, dat is aan de resultaten ook te zien. Wat dat betreft mag mijn thuiswerk vanwege corona zeker nog wel tot juni of juli duren!”

Formula 1 Lofts (kweekhok)

De meerderheid van de vliegploeg bestaat uit duiven gekweekt in het “Formula 1 Lofts” kweekhok. Formula 1 Lofts is opgericht in 2003 door John en Theresa samen met John Cowlin, met als uitdrukkelijk doel uit de beste van hun beider kwekers goede vliegduiven te kweken voor henzelf. Daarnaast kweken ze een aantal ronden bestemd voor de handel. 
Zo konden John en Theresa, die toen drie kinderen op te voeden hadden, en John Cowlin, toen een amper 17-jarige schoolverlater, hun financiële en colombofiele middelen bundelen. De opbrengst konden ze dan opnieuw herinvesteren in nieuw bloed om hun respectievelijke hokken te versterken.
Ondertussen wordt het kweekhok overwegend bevolkt met duiven van dr. Frans Zwols uit Gramsbergen (NL). De eerste duiven van Frans Zwols kwamen terecht op het hok in Leigh-on-Sea in 2010 via Stuart Wilcox en het mag gezegd, met onmiddellijk succes. De volgende Zwolsduiven kwamen rechtstreeks van Frans. En toen Frans in 2015 besliste te stoppen met de sport, kochten John, Theresa en John het hele hok op. De beste manier om te zorgen dat je alle appels uit een boomgaard in je bezit krijgt is de hele boomgaard kopen: niet alleen de appels, maar ook de bomen.
Sindsdien zijn er reeds 51 verschillende 1e of 2e Nationale winnaars voortgekomen uit dit “Formula 1” kweekhok van Frans Zwols, waaronder 7 x 1e Nationaal op de hokken van ofwel John Cowlin ofwel de familie Gladwin zelf.
Hoogtepunt van 2020 was de National Flying Club race vanuit Coutances in september. Tegen 3.159 jonge, ingezet door 315 spelers, verdeelden Cowlin en Gladwin onder elkaar de 1e tot de 10e met nog een hele resem prijzen daaropvolgend.

Spelsysteem

De vliegploeg van John en Theresa bestaat uit 5 koppels voor de snelheid en 7 koppels voor de fond die allemaal gespeeld worden op totaal weduwschap. Deze worden gekoppeld eind januari en worden terug gescheiden voor de duivinnen de tweede keer leggen. De doffer en één jong blijven in de nestbak tot het spenen, de moeder en het andere jong verhuizen dan naar het jonge duivenhok. Na het spenen verhuist de duivin dan terug naar het hok van de oude vliegduiven.
Iedere zaterdag wordt er snelheid gespeeld in de plaatselijke Hullbridge Club. De fondduiven vliegen eerst een aantal binnenlandse vluchten. Vervolgens enkele halve fondvluchten vanuit Frankrijk om ten slotte klaargestoomd te worden voor de fondvluchten die op hun programma staan.
Daarnaast wordt met 24 doffers en 24 duivinnen volgens het celibatair systeem gespeeld op de halve fond en het nationaal programma. Deze duiven worden niet gekoppeld, noch voor, noch na het seizoen. Ook worden ze niet getoond voor of na de wedstrijd. John maakt gebruikt van hun territoriumdrang om ze te motiveren, en dit met groot succes.
Het snelheidsteam wordt vaak gelapt maar ver wordt er dan niet gereden, de fondploeg wordt tijdens het seizoen weinig gelapt. Een aantal duiven wordt gelapt op ca. 40 mijl (64 km) van het hok, specifiek op de lijn van de nationale vluchten.
De duiven voor de halve fond vliegen tussen de vluchten over het Kanaal door enkele binnenlandse vluchten. Wanneer er een weekend geen vlucht is dan worden zij gelapt tot 40 mijl (64 km), dit om de duiven mentaal scherp te houden en om onderling paren te vermijden.
Als gevolg van enkele zware vluchten uit Frankrijk werd het seizoen 2019 afgesloten met 50 oude duiven.
De 75 jonge duiven uit het “Formula 1 Lofts breeding team” worden verduisterd van 21 maart tot 21 juni en bij het spelen worden er meerdere motivatietechnieken toegepast waaronder nestspel en de schuifdeur.
Door de ligging van hun hok in een laaggelegen dal, een kom in het landschap, verloopt ten gevolge van de weersomstandigheden (o.a. de beruchte Engelse mist) het opleren van de jongen niet elk jaar even vlot . In de jaren dat het opleren vlot verloopt worden ze vervolgens zo vaak mogelijk gelapt beginnend op 5 mijl (8 km) en oplopend tot 45 mijl (75 km) als voorbereiding op hun eerste wedstrijd waarvan de afstand 137 mijl (219 km) bedraagt. In de jaren dat de natuur niet mee wil werken wordt er gestart met lappen op 1 mijl (1,6 km). Pas wanneer ze vanaf deze korte afstand deftig en vlot thuiskomen wordt de afstand mondjesmaat vergroot.

De hokken

Het hok van de oude duiven is 23 meter lang en 1,8 meter diep, heeft 6 compartimenten (3 duivinnen, 3 doffers) en een schuin dak. Dit is het hok waarmee Mark Gilbert met zijn “Southfield Supreme” 2e International Dax won in 2003 en daarna 1e International Dax in 2004. Na hun internationale overwinning investeerden John en Theresa in de verbetering van hun hokken. Ze kochten het hok van Gilbert en verhuisden dit van Windsor naar Leigh-on-Sea. Elke sectie is uitgerust met een volière van D&D Averies uit Birmingham waar de duiven opgesloten kunnen worden tussen de trainingssessies door.
Het hok voor de jonge duiven is 7,2 m bij 2,4 m en heeft 3 aparte afdelingen. Ook deze hokken zijn uitgerust met volières van D&D waar de jongen veilig kunnen relaxen in het zonnetje zonder gevaar voor rovers.

Clubs

Voor de snelheid wordt er ingekorfd bij de plaatselijke “Hullbridge Club”. Deze club is zeer competitief aangezien het ledenbestand uit meerdere Nationale of zelfs meervoudig Nationale winnaars bestaat. Hullbridge is aangesloten bij de “Thames North East Counties Flying Club” en is één van de meest progressieve verenigingen van het VK. Zij voorzien vluchten voor alle leeftijden zodat de jongen vroeger kunnen opgeleerd worden dan in de rest van het VK waar de oude worden gevlogen tussen april en eind juli en de jongen van eind juli tot eind september. “The Hullbridge Club races” worden gevlogen vanuit Littlehampton 73 mijl (116 km) tot Honiton 173 mijl (276 km).
Er is ook het Combine racing (overkoepelend samenspel), zowel binnenlands als vanuit Frankrijk kan er gevlogen worden via “The Inter Counties South Road Federation” en er zijn nationale races vanuit Frankrijk via “The National Flying Club”, “British Barcelona Club” en de “British International Championship Club” (wedstrijdvliegen in het Verenigd Koninkrijk is verschillend aan het spel in België en Nederland, om deel te kunnen nemen moet men lidgeld betalen aan de inrichtende clubs).
John and Theresa’s Franse vluchten bestrijken een afstand van Coutances 197 mijl (315 km) tot Narbonne 581 mijl (929 km).

Voeding & supplementen

De gebruikte wedstrijdmengelingen zijn van Versele Laga en de basismix is Gerry Plus (hier wordt zoveel van gebruikt dat ze het beter “John Plus” kunnen noemen!). Hieraan worden Superstar Plus en Energy Plus (vetten) aan toegevoegd. De samenstelling en hoeveelheid voer zijn afhankelijk van de vorige race, de volgende race en de weersomstandigheden. Ze hanteren geen vast voederschema aangezien de duiven ook een divers vliegschema hebben.
De jonge duiven krijgen hetzelfde voer met toevoeging van G10-korrels die een probioticum bevatten. Bij de kwekers staat een kweekmix van Bamfords op het menu, tijdens de rui en in de winter krijgen ook de vliegers Bamfords-mengelingen voorgeschoteld.
Dagelijks wordt er een verse gritmix “Matrix” gegeven. In de winter worden Naturaline en appelwijnazijn toegevoegd aan het water. Bij thuiskomst van een race ten slotte krijgen de duiven 48u lang ook “Race Strike” van Gem Products bij het drinken (alkalinepoeder).
John en Theresa hebben in de loop der jaren vele supplementen getest maar de meeste gaven naar hun mening maar weinig resultaat. Vandaag de dag gebruiken ze alleen nog de drie hierboven genoemde producten, Strike, Naturaline en appelwijnazijn.

Medische begeleiding

De jaarlijkse vaccinatie tegen paramyxo, een algemene behandeling tegen paratyfus en een 14-daagse kuur met “Para-Coli” van dr. Vincent Schroeder, worden uitgevoerd in november, vlak na de welverdiende jaarlijkse familievakantie eind oktober.
De jongen krijgen bij het spenen de PMV-vaccinatie en verder niets, tenzij anders opgedragen door de dierenarts.
Uitstrijkjes en meststalen worden op geregelde tijden onderzocht door Holly and Lisa van “Pigeon Health” in Colchester. Afhankelijk van deze testresultaten en de diagnose wordt er indien nodig behandeld met producten van “Schroeder-Tollisan”.