Liefhebber:
Onderwerp:
Berbroek - Duivensport is ten huize Poels altijd al een familiezaak geweest ! Vader Albert is met zijn 85 nog steeds een begeesterde duivenmelker... zijn zoon Johan (54) rolde als vanzelf in de duivensport een kleinzoon Kenneth treedt in de voetsporen van vader en grootvader. Johan nam eind jaren tachtig het roer van de kolonie in handen en nu spelen ze onder de naam Poels & Zoon.
De basis van hun kolonie berust voor 80 % op duiven van Gebr. Clerinx, Nieuwerkerken... verder nog Evaert & Zoon, Peer... Vos-Jennes, Webbekom... Guillaume Wustenraed, Maasmechelen... en Marcel Forrier, Berbroek die ook hun duit in het zakje deden.
Het seizoen 2013 werd aangevat met een ploeg van 48 weduwnaars en 8 duivinnen. De weduwnaars werden rond Kerstmis gekoppeld en trokken twee jongen groot. De tweede koppeling volgde op 1 april en na 5 dagen broeden begon het weduwschap. In een vijftal etappes ging het opleren tot 50 km... en bij slecht weer, zoals we dit seizoen veel gekend hebben, worden de duiven tot 100 km zelf opgeleerd. Het werd daarna Momignies... 3x Soissons... Melun... Gien en dan Montlucon of Argenton. Er werden 8 oude en 8 jaarse ingekorfd voor Montlucon en 5 oude en 5 jaarse vlogen zich in de prijzen. Nationaal winnaar werd “De Montlucon” B11/5038354... een doffer uit de middelmaat... een schoon oog... goed gesloten... en een zachte pluim... of zoals een duif moet zijn. Hij heeft al 1 pen gestoten en haspelde de wedstrijd af met een stevige stoppel in de vleugel. Gelukkig maar dat noch Johan noch Albert dit gezien hebben bij de inkorving.
“De Montlucon” is niet wat men noemt een uitblinker. Hij won 5 prijzen per tiental als jaarling... en 3 prijzen per tiental als oude duif. Maar toen hij op de klep zat na aankomst van Montlucon was het er aan te zien dat hij er echt voor gevlogen had... maar toch niet zonder eerst nog een extra toer rond het hok te maken... en zo nog wat tijd te verliezen. Hij werd nationaal winnaar tegen 18.885 oude duiven en was de snelste van het totale contingent van 40.358 Montlucon-vliegers.
De weduwnaars worden gespeeld volgens het klassiek weduwschap. Bij het inkorven wordt gewoon de schotel omgedraaid... na thuiskomst blijven doffer en duivin 2 à 3 u samen.
Wanneer de duiven iedere week gespeeld worden krijgen ze bij thuiskomst 2 dagen dieetmengeling. Daarna tot aan de dag van de inkorving een portie van een mengeling die samengesteld is uit “Sport Subliem” (Versele Laga)... “Wal Zoontjens Geel” (Beyers)... en “Turbo” (Matador)... aangevuld met nog wat rode maïs. De dag van de inkorving worden ook nog pinda’s gevoederd.
Wanneer het een beetje minder gaat met de duiven dan trekt vader Albert naar de tuin en doet beroep op de natuur. Het sap van selder... peterselie... en spinazie gaat samen met wat biergist over het voeder... allemaal natuurlijke middelen. En een ferme scheut vlierbessensiroop is dan ook nooit ver af. Vitamines, door de apotheker zelf gemaakt, worden één maal per week verstrekt... en slaolie + vitamineral + conditiepoeder (Dr. Mariën) gaan ook met regelmaat over het voeder.
Voor aanvang van het vliegseizoen gaat Johan met de duiven op controle bij dierenarts Ectors die ook de klassieke inentingen voor zijn rekening neemt. Daarna gaat hij ook zijn opwachting maken bij dierenarts Mariën voor nog een algemene controle en voor de bekende conditiepoeder en vitamineral.
Na controle bleken de oude duiven helemaal niks te mankeren... en zij werden voorlopig nog tegen geen enkele kwaal behandeld. De jonge duiven werden wel behandeld tegen trichomonas.
En voor Montlucon hebben vader Albert en kleinzoon Kenneth het allemaal zelf moeten doen ! Johan zit met de voet in de plaaster en verbleef tot donderdag in de kliniek. Maar het kwam allemaal dik in orde... het was zelfs super !
Auteur:
