Liefhebber:
Onderwerp:
Pulle – “Een dikke proficiat met de nationale palm. Hopelijk kan ik u de volgende keer te grazen nemen.” Dat was de sportieve boodschap per sms van Jelle Roziers aan Rik Hermans een paar uur na de aankomst van Bourges.
In 2011 won Cowgirl na een millimeterspurt met een duif van Dré Roodhooft, Bourges Nationaal... Friendship, dat andere fenomeen, won dan in 2015 weer met ruime voorsprong nationaal Chateauroux en Rik heeft echt niet lang gewacht om nu een derde nationale zege aan zijn inmiddels formidabel palmares toe te voegen met Nikè, die de snelste was van 27.980 jonge.
Cowgirl en Friendship zitten ondertussen op het kweekhok en ze zitten er in het goed gezelschap van een uitgelezen kransje vliegduivinnen, allemaal toppers op nationaal vlak: Athena, Isis, Beautifly, Charlene, Tinky, Minerva... En straks komt daar Godiva nog bij, momenteel in de running voor de nationale asduiftitel grote halve fond. Ze vliegt dit jaar viermaal in de eerste honderd nationaal en zevenmaal in haar ganse carrière, een wereldduif wiens vader overigens een volle broer is van moeder Cowgirl.
Uiteraard is er vanuit de internationale duivenwereld al fors geboden voor deze diva’s maar elk bod wordt – net zoals bij Gerard en Bas Verkerk – door Jan en Rik met de glimlach in de schuif gelegd.
Wat Rik en Jan bijzonder aanspreekt is dat die prestatieduivinnen enorme kweek blijken te geven. Kijkt u even mee naar de eerste vijf aankomsten van Bourges
1e met Nikè, een dochter Athena
29e is een dochter Kleine Propere (o.a. 12e nat. Gueret en 13e prov. Orleans)
36e is zoon Cowgirl, verder commentaar overbodig (1e getekende)
69e is dochter Minerva, 10e nat. Gueret, 21e nat. Argenton en 1e asduif Cureghem Centre)
70e is nestzuster Nikè (tweede getekende)
Cowgirl blijkt dus een superkweekster, net als Athena trouwens en dus is het helemaal niet verwonderlijk dat op deze Bourges buurman Danny Van Dyck de 8e nationaal wint met... een kleindochter Athena.
Terug naar de orde van de dag: Rik korfde op deze Bourges 7 oude, 18 jaarlingen en 29 jongen in.
Daarmee werd een werelduitslag op papier gezet:
nationaal 6862 oude: 29-37-66... (6/7)
10.111 jaarse: 21-31-61... (14/18)
28.078 jonge: 1-29-36-69-70-143-168... (15/29)
Hoe kom je tot zulke fantastische wapenfeiten? We beginnen bij het spenen.
Vader Jan kweekte geen al te vroege eerste ronde (gekoppeld een week voor Kerstmis). De jongen werden bij het afzetten geënt tegen paramyxo, wat zes weken later herhaald werd maar dan met een combinatie-enting paramyxo-herpes. Tegen de pokken werd dit jaar door omstandigheden laat geënt en wel rond 1 juni.
De jongen komen de eerste weken niet buiten en zetten hun eerste stappen in de wereld na de Gouden Duif-viering eind februari.
Verduisterd wordt vanaf 1 april tot 21 juni en wel van 17:30 tot ongeveer 9 uur. Verduisteren wil zeggen: pikdonker, het ganse plafond dicht met een paar spleetjes open om een beetje lucht door te laten. Bijlichten na 21/6 wordt NIET gedaan.
Jongen die zolang binnen in de volière hebben gezeten zijn niet meteen de grootste “luchtveroveraars” en Rik krijgt ze dus in het begin maar moeilijk aan het vliegen.
Maximum een half uur in de lucht blijven vindt hij al een hele prestatie. Ligt hij daarvan wakker ? Het antwoord is neen.
Omdat ze uit zichzelf zo weinig ervaring opdoen wordt er bij het opleren met zeer kleine stapjes gewerkt: de eerste keer op 1 kilometer en daarna gaat het met mondjesmaat: 2-3-5-5-10-15-15, dan tweemaal Vilvoorde.
Op 9/6 vlogen ze Brussel (35 km) en daarna op 12/6 Quiévrain (dan nog met 43 duiven en een 5-tal gekwetsten waarbij dient opgemerkt dat er van een lapvluchtje ineens 10 wegbleven, vermoedelijk door de electriciteitsdraden verrast).
19/6: weer Quiévrain (115 km) en dan midweeks Peronne, een slechte vlucht waarbij er drie achterbleven.
26/6: Noyon (215 km) voor de duiven die tijdig thuiskwamen van Peronne (12 thuis)
3/7 Noyon
9/7 Souppes (365 km) (9 prijsjes)
Na 9/7 worden ze gescheiden. Vermits dan het programma van de ouden stopt, worden deze op nest gebracht en intensief gelapt. De jongen worden dan meegelapt: ze vliegen dan driemaal per week Halle en eenmaal Vilvoorde (en een paar keren aan huis).
Op 17/7 staat Noyon op het programma. Gien zou lastig worden volgens de voorspellingen en dus werd daar niet op gezet. Om op Bourges uit te blinken hoef je helemaal geen Orléans of Gien te spelen, dat had Rik voorgaande jaren al bewezen. Op deze Souppes 13 prijzen van 36 duiven. De prestatiecurve gaat al de hoogte in... zou dat aan het lappen liggen ?
23/7 Souppes
30/7 Souppes
06/8 Bourges
Wint 5 weken op rij: | ||
31e Nat. Bourges | 27.980 d. | (1e get.) |
8e Souppes | 2194 d. | |
15e Noyon | 3309 d. | |
32e Souppes | 2636 d. | |
186e Souppes | 2248 d. |
Voeding ?
Rik is een fervente volger van het Versele-gamma. De jongen krijgen bij het spenen Start Plus en daarna tot de eerste Noyon wordt een mix van Rui-Gerry Plus en Junior Plus voorgezet. Vanaf de eerste Noyon wordt overgeschakeld op Gerry Plus en Champion Plus en als voorbereiding op Bourges wordt er uitsluitend Champion Plus en een klein beetje vetrijke mengeling gevoederd. Ook doorheen de week bij het lappen wordt er uitsluitend Champion Plus gevoerd en ruim.
Het medisch plaatje ?
De duiven zitten op maiskolven (ook de schapjes worden niet gekuist) en krijgen vanaf het spenen zo weinig mogelijk buiten de noodzakelijke entingen. Ze kregen een trichokuur rond 1/6 en nacontrole door Hoekstra op 1/7 (niks aan de hand).
Na 9/7 wordt gewerkt met de ondertussen bekende gele druppels. Eenmaal per week bij thuiskomst. Natte ogen worden behandeld met oogdruppels van Hoekstra of Clinagel.
Bijproducten (vitaminen, biergist, olie) worden ALTIJD over het eten gegeven. Vraag aan Rik niet wat hij allemaal geeft qua supplementen, hij doet het allemaal op gevoel, ja soms wel met iets “wat hij nog in de kast had staan”. Supplementen altijd twee dagen in de week meestal maandag en dinsdag.
Favoriet product is ook Dextrotonic. Krijgen ze voor de halve fond de dag van de inkorving en voor de nationaals twee dagen.
Bij thuiskomst drinken ze Belgasol.
Pieken
Het systeem van Rik Hermans is er dus op gericht te pieken naar de vier nationaals te beginnen met Bourges.
Dat betekent dat hij de duiven vooraf zo weinig mogelijk energie laat verspillen in de voorafgaande vluchten en er geen sleet komt op de nog prille relaties die worden opgebouwd aan de twee kanten van de schuifdeur.
In de praktijk wil dat zeggen: de geslachten scheiden op 9/7 maar dan op de volgende Noyon op 17/7 de schuifdeur gewoon dicht houden.
De duiven zien mekaar dan voor de inkorving van Souppes van 23/7 en 30/7.
Bijeenlaten voor Souppes van 23 en 30/7 gebeurt als volgt: eten en drinken rond 13:30 uur en daarna “rommelen” tot aan de inkorving.
Bij thuiskomst mogen ze nooit tot ‘s anderendaags bij elkaar blijven.
Voor de eerste nationale vlucht wordt er niet meer kort getoond maar mogen de jongen een feestje bouwen. Ze mogen dan, zoals ook voor deze Bourges gebeurde, woensdagavond bij mekaar en wel tot aan de inkorving zodat ze goed weten waarvoor ze naar huis komen. Er staan geen kartonnen dozen maar speciale wegkruipbakjes die Herman Van Oystaeyen destijds onder de zitbakjes timmerde. Wie daar zijn gading niet vindt, kan altijd nog gaan stoeien tussen de maiskolven...
Voor Bourges werd op dinsdag en woensdag niet gelapt wegens het slechte weer en daarom werd donderdag, dag van de inkorving (!), nog gereden.
Tien dagen voor Bourges werd voor de koppen gekuurd op advies van veearts Hoekstra. Ook werd er met Koudijs droogontsmetter gewerkt (ook in Pulle heeft men last van one eye cold... er moesten er acht thuisblijven van Bourges) en dat gaat als volgt: hokken potdicht met de duiven erop. Zo te zien, helpt het...
Tenslotte: wat de stand van de pennen betreft: de meeste jongen hebben nog geen pennetje gestoten, sommige eentje. Alleen een zoon van Cowgirl die stootte er vier en stopte dan. En wij die dachten dat die pennenstoters niks waard waren: hij wint de 31e nationaal.
Bas
Toen Rik in 2006 in Pulle neerstreek en er met zijn tweede ronde voor de eerste keer in zijn leven op een nationaal speelde en wij die mannekes fris en monter (en op tijd!) naar beneden zagen komen, dachten wij “dat komt in orde”.
Het is ondertussen DIK in orde gekomen.
Om een duif tot prestaties te brengen, kennen wij geen betere.
Wij achten hem zowat de evenknie van Bas Verkerk. Als dat geen referentie is.
Hij gaat er vol voor en spaart zijn beste niet.
Ondertussen Rik, hou je bij de volgende nationaals misschien toch maar best de Jelle uit Bevel in het oog.
Auteur: