ROB TIMMERMANS – 1e Internat. Competitie Gouden Duif Zware Fond

Schellingwoude – Schellingwoude is een landelijk dorp dat deel uitmaakt van Amsterdam in de Nederlandse provincie Noord-Holland. Ten zuiden van het dorp liggen sinds 1870 de Oranjesluizen die de waterscheiding zijn tussen enerzijds het IJsselmeer (voorheen Zuiderzee) en anderzijds het IJ, het Noordzeekanaal en het Amsterdam-Rijnkanaal.

Vroeger was het een vissersdorp met een paar honderd inwoners. Vroeger woonden er in de straat Liergouw vier duivenmelkers... nu tellen ze nog drie duivenmelkers in het hele dorp.
Een onder hen is Rob Timmermans (53) die als ambtenaar werkt bij de gemeente Amsterdam. Hij heeft zijn hart verpand aan de zware fond en speelde een schitterend seizoen 2014 ! Hij deed het zo magnifiek dat hij aan het einde van de rit de titel van 1e Internationaal Gouden Duif Zware Fond met sierlijk handschrift aan zijn palmares toevoegde.

Eerst vader...

Vader Theo Timmermans was duivenmelker maar hield na één jaar de duivensport in 1974 al voor bekeken. Het was het moment dat Rob, die toen amper 12 jaar oud was, de liefde voor de duiven van vader reeds had overgenomen en hierbij nog aangevuurd werd door buurman Willem Gruningen. Vader bleef zijn zoon steunen en het lukte aardig. Hij speelde het hele programma van vitesse tot en met de dagfond en hij werd jeugdkampioen in 1976 in de vereniging Oranje Nassau in Amsterdam Oost.
In 1980 verhuisde hij naar Schellingwoude te midden van duivenmelkers die zich opwierpen tot de schrik van Amsterdam. Er werd een nieuw hok gebouwd en in 1980 werd er echt van start gegaan in de duivensport. De basis van de kolonie werd toen gevormd met vooral “krijgertjes” van vrienden en buren.
Begin jaren negentig werd een ronde jongen gekocht bij buurman Henk Kok... een programmaspeler... maar dan wel een van de beste van Amsterdam. Halfweg de jaren negentig werd het vizier al gericht op de zware fond en werden er duiven aangeschaft van Antoon & Lucy en Jac. v.d. Wegen. Hij kocht er twintig duiven en die maakten een eerder trage start maar nadien vlotte het goed.
Nadien werden er nog duiven bijgehaald van Erik Piels en die had duiven onder de pannen van de Gebr. Giels, Steenbergen en de Gebr. Dominicus, Goes. Verder kwam er nog versterking van wijlen Flip Gielen, Durgerdam, een prima melker op de fond. De laatste jaren werden er nog duiven aangeschaft van de Gebr. Jacobs, Nes a/d Amstel en die hadden duiven van Gerrit Veerman op de kooi die vooral faam genoot met zijn “Betuwe”-koppel. Er kwamen ook nog duiven rechtstreeks van Gerrit Veerman, Volendam die zijn kolonie opbouwde met duiven van Jan Peters, Bemmel. Ondertussen zijn Rob en de Gebr. Hendriks, Zuiderwoude goede vrienden geworden en hebben ze samen een kweekhok opgebouwd waarvan beiden de vruchten plukken.

Met het nestspel

Rob Timmermans pakt de grote fond aan met een ploeg van 48 koppels op het nestspel. De laatste wedstrijd van het seizoen is Perpignan en na de thuiskomst wordt met het nestje waarop ze ingekorfd werden verder gekweekt. Daarna volgt nog een ronde late jongen die eind september gespeend wordt. Vanaf eind september tot eind januari blijven doffers en duivinnen nog samen.
Ze komen samen los... gaan verder door de rui... en er vallen wel enkele eieren te rapen ofschoon daarin niet overdreven wordt. De eieren van de toppers worden verlegd onder de jaarlingen en de jonge duiven. Eind januari worden doffers en duivinnen gescheiden.
De fondduiven worden pas eind maart gekoppeld en alle nestkoppels brengen 1 jong groot.
Begin april start het opleren van de nestduiven... 30 km... 50 km... 80 km. En daarna worden de nestduiven op zondag, de hele zomer lang, doorgaans op 50 km gelost. Dit gebeurt met een beurtrol en in samenwerking met de Gebr. Hendriks en de tandem Bogaart-van Buuren. De nestduiven komen wel voldoende los maar trainen aan huis doen ze niet zoals de weduwnaars.
Ze hebben de ganse dag open hok en brengen bij voorkeur een bezoek aan de braakliggende gronden van IJburg aan de rand van het IJsselmeer. Dus het zondagse opleertripje is een absolute noodzaak om de nestduiven in het trainingsritme te houden. Dus elke zondag 50 km trainen... zelfs op de dag van de inkorving als het moet !
De favoriete nestpositie is hier jongen van 4 dagen in de nestschotel voor zowel doffers als duivinnen. De koppeling van de duiven gebeurt in functie van de wedstrijden waaraan deelgenomen wordt en op een andere nestpositie wordt er niet gespeeld.
De fondduiven in Schellingwoude worden slechts tweemaal per jaar echt gespeeld en in totaal worden ze ingezet op 7 wedstrijden. De planning voor de fondters ziet eruit als volgt... een ploeg vliegt Pau - Narbonne... een tweede ploeg wordt ingezet op Agen - Perpignan... een aantal duiven vliegt St. Vincent... dan nog de duiven die Barcelona - Perpignan voor hun rekening nemen... en de duiven die het duo Pau - Marseille afhaspelen. Uiteraard is het een hele rekensom om te zorgen dat alle duiven die de mand in moeten perfect jongen hebben van 4 dagen oud.
Tussen twee klassiekers is er een recuperatieperiode voorzien van minimaal vier weken. Je merkt het zo wanneer de duiven gerecupereerd zijn. Ze komen vlotter naar buiten... ze zijn feller op hun nestje... komen strakker in de pluimen... beginnen op te zwellen... en gaan opnieuw blinken. Kortom het worden terug “echte” duiven... duiven die vragen om opnieuw ingekorfd te worden. Rob springt zeer zuinig om met kwaliteit en de duiven worden gespeeld tot aan de ouderdom van 7 jaar... en misschien nog wel langer.
De eerste twee dagen na aankomst van een wedstrijd wordt er licht voeder verstrekt in een afzonderlijk bakje aan de woonbak. Daarna wordt er weer “volle bak” sportmengeling gevoederd. De laatste week voor de inkorving wordt er een aanvullend mengsel verstrekt van Tovo + pinda’s + snoepzaad + wit zaad + hennep.
Aan de motivatie van de nestduiven wordt er niet gesleuteld. De nestpositie is voor hen de enige motivatie. Het nestje wordt na thuiskomst niet onderbroken opdat ze bij de volgende inkorving 4 à 5 weken later opnieuw op kleine jongen zitten. Het is beter de duiven niet met een nieuw nestje te laten komen want dan blijven de duiven langer en beter in de pluimen. Wel wordt er vanaf de langste dag bijgelicht vanaf 5 u tot 23 u zodat de rui later in het seizoen begint.
Wat de verzorging betreft kunnen we stellen dat die zeer nauwgezet gebeurt. Tijdens het vliegseizoen komen stipt iedere morgen om 5.45 u de duiven los. Bij thuiskomst van de job worden de duiven binnen geroepen en dan is het de beurt aan de jaarlingen en de jonge duiven om een uurtje de vleugels te strekken. Om 6 u zitten alle duiven dan weer op hun hok.

De carrière van een fondvlieger

Zoals gezegd... een jonge duif wordt hier niet gespeeld. De eerste ronde jonge duiven wordt opgeleerd tot 30 km. Er worden zo’n 90 jongen geringd en normaal overleven ze allemaal het eerste jaar als er geen echte tegenvallers roet in het eten komen gooien.
Als jaarling gaan ze wekelijks mee in de club. Ze worden “ingevlogen” en daarna worden ze ingekorfd voor de dagfondvluchten... van 400 tot 700 km. Er wordt nog altijd geen selectie doorgevoerd maar door de duiven die wegblijven wordt de ploeg een eerste keer geselecteerd.
Als tweejaarse gaan ze allemaal de mand in voor Agen en Perpignan maar nog steeds wordt er geen echte selectie doorgevoerd maar je kunt stellen dat in totaal 1/3 van de duiven verloren gaat op de wedstrijden.
Als driejaarse wordt het stilaan tijd dat de fondvliegers zich gaan bewijzen. Ze worden verdeeld over de verschillende vluchten en het wordt stilaan belangrijk hoe de duiven thuis komen. Was het een makkelijke wedstrijd dan is het goed wanneer ze niet overdreven moe thuis komen. Was het een moeilijke vlucht dan mogen ze wel vermoeid thuis komen maar hoe snel gaat het dan met de recuperatie. Het moment is aangebroken dat ze het laten zien dat ze het kunnen. Liefst al eens een prijs per 10-tal winnen maar nog veel beter is een echte kopprijs.
Een goede fondvlieger gaat zeker mee tot hij zeven jaar oud is. Het is van de goede duiven dat je het moet hebben en duiven inhouden die hier drie goede prijzen gevlogen hebben komt in Schellingwoude zeker niet voor. En 8 goede prijzen op zeven jaar tijd is wel de norm.

De perfecte fondduif

“Een perfecte fondvlieger is een duif die niet te groot van stuk is... en een duif die lekker in de hand kan wegglijden. Ze moet een vleugel hebben die in verhouding staat tot de rest van haar lijf. Het oog van een duif is niet zo belangrijk en er wordt ook weinig waarde aan gehecht. De spieren van een fondduif daarentegen zijn wel belangrijk. Een duif mag niet aanvoelen als een spons en moet volume en spieren hebben. Komt daarbij dat een stevige rug en achteraan goed opgesloten twee kenmerken zijn die naar waarde geschat worden. Maar nogmaals... de deelkenmerken primeren niet... een duif moet als geheel perfect in balans liggen.”

Medisch

Perpignan is de laatste wedstrijd van het seizoen en na thuiskomst van deze wedstrijd wordt er niet meteen medisch iets ondernomen. Later wordt er 10 dagen behandeld met Parastop maar er wordt niet ingeënt tegen paratyfus.
Tegen trichomonas wordt er 6 dagen behandeld (v.d. Sluis) op 10 dagen eieren van de eerste broed. Net voor de eerste wedstrijd en halfweg het vliegseizoen wordt er dan nog eens 1 à 2 dagen behandeld tegen tricho.
Tijdens het vliegseizoen worden de luchtwegeninfecties aangepakt met Ornicure. Voor elke fondwedstrijd wordt er twee dagen behandeld.
Op zondag gaat er steeds lookolie... biergist... en oregano over het voeder

Het kweekhok

Er zitten 25 koppels kwekers bij de Gebr. Hendriks, Zuiderwoude. Zij bevolken het kweekhok en zijn de leverancier van jonge duiven voor de Gebr. Hendriks en Rob Timmermans. Rob bemoeit zich helemaal niet met de kweek en jaarlijks komen er zo’n 50 jonge duiven van het gemeenschappelijk kweekhok naar Schellingwoude en samen met de 40 jongen van eigen kweek komt men zo aan een totaal van 90 jongen. Moeten er duiven bijgehaald worden dan gebeurt dat in gemeenschappelijk overleg. Dit gebeurde onder meer met jongen uit het fameuze “Betuwekoppel” van Gerrit Veerman en uit de “Super Barca 621” die een zoon is van het “Betuwekoppel”. Ook de superkweker “Stet” heeft hier een jaar op het kweekhok gezeten en zijn sporen nagelaten.

Hok en hygiëne

Het hok heeft een lengte van 15 m en het vlieghok van de oude duiven is 9 m lang en omvat 48 nestvakken. Er is een gang voor de hokken waarvan het plafond open is en waarlangs de verluchting gebeurt.
De broedbakken bij alle duiven worden dagelijks tweemaal gereinigd... zowel zomer als winter. Op de bodem van de hokken liggen er overal beukenhoutsnippers die eenmaal per jaar ververst worden. De drinkpotten worden één maal per maand gereinigd en worden doorgaans bijgevuld.

Een fantastisch seizoen 2014

In 2013 werd er goed gespeeld op Barcelona (8/9). Op Marseille... Narbonne... en Perpignan werden er vroege duiven geklokt. In 2014 was het een zware St. Vincent en werden er vier goede duiven verspeeld. Daarna werd er nog alleen ingekorfd voor de wedstrijden van de ZLU. Het liep als een trein en het werd een fantastisch seizoen ! Rob is volledig overgeschakeld op de morgenlossing en sinds hij de middaglossing afgezworen heeft vliegen zijn duiven meer en meer naar de kop.