In memoriam Jos Deno - Afscheid van een coryfee

In memoriam Jos Deno
Afscheid van een coryfee

Op 1 april 2020 heeft Jos Deno ons verlaten. Als het geen droevig nieuws was, zou je kunnen denken dat het zijn laatste 1 april-frats was... Want als we iets van Jos zullen onthouden was het zijn guitigheid, zijn fonkelende deugnietoogjes, een Deno altijd gereed voor een joke of een plaagstoot. Maar eerlijk: sinds de schielijke dood van zijn Paula was Jos dezelfde niet meer. Ineens moest hij voor zichzelf zorgen, keek hij op tegen zwijgende muren en liet ook zijn gezondheid het meer en meer afweten.

Maar Jos heeft een goed en rijk gevuld leven gehad, niet bang om te werken was hij altijd op tien fronten gelijk bezig. En tussendoor vond hij de tijd en de energie om jarenlang zowat de beste liefhebber van Vlaams-Brabant te zijn, seizoen na seizoen. Het was "ne fijne" zegden zijn vrienden en concurrenten. Je moest al Gommaar heten om hem af en toe eens voor te pakken op de grote prijskampen. Maar zoals het grote kampioenen past, konden de tenoren van weleer elkaar het succes meer dan gunnen. Jos Deno heeft eigenlijk zijn hele loopbaan goede duiven gehad. Hij ging ze halen waar ze zaten, maar hij had er ook een neus voor. Een geboren winnaar met een apart zintuig. Hij heeft dan ook alles gewonnen wat er te winnen viel: nationale vluchten, nationale asduiven, keizer van de Brabantse Unie.

Meubelmaker van beroep baatte Jos aanvankelijk een schrijnwerkerij en meubelzaak uit in de schaduw van de kerk van Leefdaal. Maar Jos nam er steeds maar werk en verantwoordelijkheden bij en werd uitvaartverzorger. Alsof dat nog niet genoeg was, kwam er de feestzaal bij aan de overkant van de straat: aanvankelijk vooral om broodmaaltijden aan te bieden aan de families na een rouwdienst. Maar de populariteit van Jos zorgde ervoor dat de zaal ook het trefpunt werd van menige duivenhappening. Ook onze eigen Gouden Duifviering ging eind jaren 80 herhaaldelijk door in het Pallekeshof. Het was er niet zo groot, maar dat maakte het er enkel maar gezelliger op. Pallekeshof, dat was sfeer, dat was ambiance verzekerd.

Jos had denkelijk geen vijanden, enkel vrienden. En altijd was er leute en plezier als Deno in de buurt was. Velen gaan hem missen.

We zijn dan ook vanwege De Duif en medewerkers met onze gedachten bij zijn familie en goede vrienden.

Rust nu maar Jos, keizer Jos.