DE SMEYTER-RESTIAEN - 1e Nationaal Kampioen Fond oude

Melden – Melden is een dorp in het zuidwesten van Oost-Vlaanderen en is een deelgemeente van de stad Oudenaarde. Het ligt in de Vlaamse Ardennen en in de week voor de Ronde van Vlaanderen is het allemaal wielrennen wat er de klok slaat. Melden gaat er bovendien prat op dat het met de Koppenberg de lastigste beklimming van "De Ronde" op haar grondgebied heeft. Met zijn 79 m is het een van de meest gevreesde kasseiheuvels van de Ronde van Vlaanderen. Maar ook de Oude Kwaremont, de Patersberg, de Knokteberg, de Kluisberg, de Kruisstraat, de Eikenberg en de Taaienberg klinken de wielerliefhebbers als muziek in de oren en die vind je allemaal in een straal van 10 kilometer rond Melden.

Met de duivensport is het daar een stuk minder goed gesteld want je vindt er amper nog twee duivenmelkers. De tandem De Smeyter-Restiaen, die daar het voortouw neemt, heeft in de duivensportmiddens een naam als een klok wanneer het over fond en grote fond gaat. Afgelopen seizoen werd de succesvolle fondkolonie uit Melden 1e Nationaal Kampioen Fond Oude KBDB en 8e Nationaal Kampioen Grote Fond Oude KBDB.

Grootvader Hubert en oom Jan

Joost De Smeyter (43) was in zijn jeugd een jonge man die begeesterd was door dieren en hij zag een toekomst als landbouwer beslist zitten. Fauna en flora boeiden hem enorm. Vader De Smeyter was geen duivenmelker maar opa zaliger Hubert Restiaen, de vader van moeder, was een goede snelheidspeler. Hij speelde samen met oom Jan en ze woonden aan de Hevelweg in Melden. Als kind was Joost heel veel bij opa en oma en werd daar met de duivenmicrobe besmet.

Vader was zelfs een beetje anti-duivenmelker maar het lot was de 10-jarige Joost gunstig gezind. Het begon allemaal rond Pasen met de paaskuikens die Joost in de winkel cadeau kreeg. Die werden eerst gehouden in een kartonnen doos maar toen die groter werden heeft oom Jan een kippenhokje-volière gebouwd waarin de kippen onderdak kregen samen met twee pauwstaarten. Maar Joost was toch niet helemaal tevreden omdat zijn duiven niet geringd waren zoals die van grootvader.

Na 1 jaar was het lied van de kippen/paaskuikens uitgezongen en werden hok en bewoners verwijderd en kwam er een nieuw duivenhokje in de plaats. De duiven die er een plaatsje kregen werden door Joost opgeleerd met zijn fiets maar met duiven spelen... daar was geen sprake van. Toen hij 18 jaar oud was, hij had toen wel een hoklijst, trok Joost zonder het medeweten van zijn ouders naar een landmeter om een coördinaat te steken. Toen hij helemaal in regel was is hij in 1992 beginnen spelen en met behoorlijk succes. Hij speelde met jonge duiven niet in kampioenenstijl maar won toch behoorlijk prijs. In 1995 won hij 1e lokaal Barcelona en 1e provinciaal Cahors. Op dat kleine hokje in de achtertuin van zijn ouders in Ronse speelde hij in 2003 ook de 1e Internationaal Perpignan met "De Joost" die later de stamvader van zijn kolonie zou worden.

Joost heeft tot 2004 thuis gespeeld en is toen gestopt in Ronse. De beste vliegers en kwekers werden er toen op het kweekhok gezet. In 2005 is hij op de huidige locatie opnieuw begonnen op nieuwe hokken.

Op jacht naar topduiven

Zoals gezegd werd "De Joost" die 1e Internationaal Perpignan won in 2003 de stamvader van de kolonie. Hij had als vader een doffer van Jozef Vervisch (1e internat. Barcelona) x een duivin van Jan Ernest, Steenbergen.

De "Narbonne I" werd daarna de stamvader en hij werd geboren uit een doffer van Louis Van Grimbergen, Zottegem x een duivin van Charles Lapage, Zottegem. Dit was een doffer die zowel de 1e prijs van 27 km kon winnen als de 1e lokaal uit Narbonne. Verder won hij 2 x 1e lokaal Perpignan en 1e lokaal uit Pau.

Ook de "Grand Cru" die de 1e Internationaal Bordeaux won in 2006 kreeg het etiket van stamvader opgespeld.

Joost had ook nog een speciale hobby en maakte jacht op topduiven. In het begin moest hij zich beperken tot het kopen van jongen uit de toppers. De laatste 5 jaar is hij via een netwerk van vrienden in de mogelijkheid om de toppers zelf te kopen. Zijn dure verzameling omvat nu 6 x 1e nationale asduif grote fond; 10 nationale asduiven; 5 nationale winnaars (waaronder 3 internationale winnaars) en 3 Europese asduiven. Deze kostbare duiven zitten op verschillende beveiligde plaatsen. Er wordt geprobeerd om de "oude basis" te kruisen met de aangekochte toppers.

Geen duivin bij inkorving

Joost De Smeyter begon aan het seizoen 2017 met 75 weduwnaars, 50 duivinnen (Barcelona en Perpignan), 100 jaarlingen (doffers en duivinnen), 300 jonge duiven voor eigen gebruik die opgeleerd worden tot Bourges, en 50 koppels kwekers.
Vanaf Perpignan tot eind februari komen er geen duiven los. De weduwnaars blijven samen tot Lichtmis (2/2/17). Er wordt niet gekweekt of gebroed voor aanvang van het vliegseizoen. De weduwnaars worden 3 dagen gekoppeld en worden opgeleerd. In 3 etappes gaat het tot 30 km en ze worden daarna opnieuw gescheiden.
In het voorjaar trainen de weduwnaars om de twee dagen. Daarna wordt het aantal trainingen stelselmatig opgedreven en tijdens het vliegseizoen trainen de weduwnaars iedere dag. In de periode van de grote vluchten wordt er tweemaal daags getraind. Training en ritme brengen in de vliegploeg is zeer belangrijk en dat gebeurt door ze vluchtjes te laten vliegen en door de training op te drijven.

Joost ziet graag zijn weduwnaars enkele malen 10 minuten wegtrekken ... in kleine groepjes intensief trainen... en het liefst van al nog dat ze volle gas geven.
De weduwnaars vliegen voornamelijk het gamma van Pau-St-Vincent-Perpignan en gaan dus om de drie weken de mand in. Bij de inkorving krijgen de weduwnaars hun duivin niet te zien. Het samenzijn na aankomst van een wedstrijd hangt af van het verloop van de vlucht. Soms blijven ze maar 1 u samen maar het kan ook tot 's anderendaags. Naar extra motivatie voor de weduwnaars wordt er niet gezocht. De duiven motiveren zichzelf via liefde voor het hok en voor de partner.
Er wordt zoveel mogelijk per hok/groep gespeeld op dezelfde wedstrijd. Het opvoederen, de bijproducten en de medische begeleiding worden dan volledig op die vlucht afgestemd.

En dan hebben we uiteraard nog de selectie! Bij de jongen is de natuurlijke gezondheid en de selectie in de hand zeer belangrijk. Joost houdt van een goed gesloten duif met een stevige rug en een lang borstbeen. Verder krijgen de duiven met een zachte pluim en die dik gepluimd zijn de voorkeur. De duiven worden ook nog beoordeeld volgens de kwaliteit van de keel maar ogen en vleugel zijn minder belangrijk.
Als ze als jaarse goed vliegen dan is het vluchtresultaat de waardemeter. Gaat het minder vlot dan wordt er beoordeeld op het onderling resultaat of het klassement binnen de kolonie. Als oude duif telt alleen het wedstrijdresultaat!

Duivinnen op een nestje

De duivinnen vliegen Barcelona en Perpignan op een nestpositie. In de winter gaan ze voor enkele maanden in de volière voor een "kalmeringsperiode". De volière is noordoostelijk gericht ... de duivinnen zitten op stokken en dan worden er niet veel eieren meer gelegd.
De duivinnen blijven tot begin maart in de volière en gaan daarna alleen op de hokken. Door lesbisch gedrag worden de eieren nu zeer talrijk. De lesbische koppeltjes worden behouden, er komen nestschotels op het hok en de duivinnenparen doorlopen verschillende broedcyclussen.
De niet lesbische duivinnen worden gekoppeld met een doffer in functie van Barcelona. Bij de lesbische paren worden de eieren weggenomen en ze krijgen bevruchte eieren ondergeschoven ook in het vooruitzicht van de inkorving van Barcelona. Joost streeft er naar dat de duivinnen allemaal ingekorfd worden op jongen van 4 dagen oud. Na Barcelona wordt het nestje afgebroken en wordt er een nieuw nestje opgezet zodat de duivinnen kunnen ingekorfd worden voor Perpignan op 10 dagen broeden.

Jaarlingen op totaal weduwschap

De jaarlingen worden op totaal weduwschap gespeeld en de duivinnen vliegen Agen en Narbonne... de doffers vliegen 2x 600 km. Als jonge duif ruien ze eerst op het hok van de jonge duiven en eens uitgeruid worden ze in de maand maart overgewend naar het hok van de jaarlingen. Zij trainen ook 1x per dag en het aantal trainingsbeurten wordt stelselmatig opgedreven. Voor het vliegseizoen hebben de jaarlingen gebroed maar geen jongen groot getrokken. In 6 à 7 etappes worden ze opgeleerd tot 30 km. Bij de inkorving komen doffers en duivinnen een half uur samen. Na aankomst van een wedstrijd blijven ze dikwijls tot 's anderdaags bij elkaar.
Agen en Nabonne en de twee 600 km-vluchten zijn de scherprechters voor de jaarlingen en de beste jaarse gaan naar het hok van de oude duiven.

Jonge duiven alleen opgeleerd

Er worden alleen jonge duiven gefokt uit de 50 koppels kwekers. Zij worden alleen opgeleerd tot en met Bourges maar worden niet gespeeld. De jongen worden niet verduisterd en niet bijgelicht. Natuurlijke gezondheid bij de jonge duiven is de enige selectienorm. Bij het spenen gaan doffers en duivinnen samen op de hokken.

De jongen worden in 6 à 7 keer in kleine stapjes opgeleerd. Ze trainen 1 u per dag en zitten op schuine bakjes en hebben weinig of geen paarlust. Op een gans seizoen moeten er bij de jonge duiven geen 10 eieren geraapt worden. De jongen zitten op een "open fronthok" en achteraan is er ook nog een volière.

De prestaties van de jonge duiven worden niet opgevolgd. Wanneer er op het einde van het seizoen nog 150 à 200 jongen overblijven dan is Joost tevreden. Zijn het er meer dan wordt het "te veel" in de hand er uitgeselecteerd. De grootste "korvee-periode" bij de jonge duiven is in het voorjaar. De roofvogel komt de rust verstoren... de jonge duiven luisteren nog niet ... en de kinderziektes doen hun intrede.

Voeding Versele Laga

Alle mengelingen van Versele Laga I C worden gebruikt in functie van het seizoen. De tijdspanne van drie weken tussen 2 klassiekers op de grote fond wordt in drie belangrijke periodes ingedeeld.

1. Recuperatie: Dan wordt er een eiwitrijke mengeling gevoederd gedurende 3 dagen tot een kleine week.
2. Trainingsperiode: Dan zit de melker met het dilemma van te weinig voederen en niet voldoende trainen... en te veel voederen en niet blijven eten tot aan de inkorving. Dan wordt er een lichtere sportmengeling + zuivering + Gerry Plus gevoederd.
3. Opvoederen: Dit gebeurt tijdens de laatste 6 voederbeurten met Champion I C + Superstar I C + Energymengeling.

Als voedingssupplementen worden er "Joost Mix Race" en "Joost Mix Recup" van Belgavet Seiffert verstrekt. "Joost Mix Recup" (Joost Mix BVP+ Inovator BVP + Biceptorax BVP) wordt na thuiskomst twee dagen na elkaar gegeven. "Joost Mix Race" (Joost Mix BVP + Redbeet BVP + Crëetine BVP) wordt tijdens het vliegseizoen 3x per week verstrekt. Ook wordt er veelvuldig gebruik gemaakt van Wonder Pigeon, en dit in het bijzonder bij de jonge duiven als prima alternatief tijdens de "adeno periode".

Geen blinde kuren

Pascal Lanneau is de vaste dierenarts ten huize De Smeyter-Restiaen. Tijdens het vliegseizoen komt de dierenarts gedurende een 15-tal weken op zondagvoormiddag de volledige kolonie bekijken. De duiven die thuiskwamen van een wedstrijd alsook de duiven die de mand ingaan voor de volgende opdracht worden onderzocht. Op die manier krijgen de duiven, na controle, alles wat ze nodig hebben om op een goed niveau te presteren. Er wordt niet blind gekuurd tegen o.a. trichomonas, coccidiose, wormen, etc. Na samenspraak tussen Joost en de dierenarts wordt na mindere prestaties behandeld tegen luchtweginfecties. Alleen wordt er 10 dagen in de maart preventief via het drinkwater behandeld tegen paratyfus.

Geen overbevolking

De weduwnaars en de jaarlingen krijgen onderdak op een gemetst hok van 26 m. De Barcelonaduiven hebben een tuinhok van 4 m als vlieghok. Het gemetst hok heeft hogere temperaturen nodig voor een goed hokklimaat wegen de zuidwestelijke richting van het hok.

Op alle hokken is het plafond volledig dicht en de verluchting gebeurt via het open zetten van de ramen tijdens de trainingsbeurten. Deze verluchting is voldoende maar overbevolking wordt hier geschuwd als de pest! Op de compartimenten van 2,4 m x 2 m zitten maximaal 16 duiven en daar is geen probleem met de verluchting. De jonge duiven zitten dichter op elkaar maar die hebben een "open front" hok met ook nog een volière achteraan. Tocht en vocht op een hok zijn gevaarlijk.

Via transportbanden worden de hokken dagelijks gereinigd. Bovendien zitten de duiven op het gemetst hok op roosters. Het andere hok heeft een plankenvloer en dat wordt een keer per week gereinigd. Joost is zeker geen kuismaniak.
De drinkpot wordt nooit gereinigd tussen Perpignan en de paratyfuskuur. Tijdens het seizoen wordt de drinkpot wekelijks op maandag gereinigd omdat er in het weekend suikers in het drinkwater zijn.

Topduiven

Joost De Smeyter stelt geen kweekparen maar topduiven voorop die in kweekboxen ondergebracht zijn. Deze topduiven met referenties worden gekoppeld met de "basis". De eieren worden altijd bij stopkoppels ondergeschoven.
De vaandeldragers van de kolonie De Smeyter-Restiaen zijn:

• "Cas" B10/4281712 met de 1e Internat. Pau 9.052 d / 1e nat. Pau 1.980 d
• "Laval" B13/4285904 en die was "Beste Duif België Grote Fond (3 wedstrijden) met 8e nat. Perpignan 5.254 d; 9e nat. Pau 1.980 d; 49e nat. St-Vincent 3.037 d. Hij was ook 2e Nat. Asduif Grote Fond KBDB 2015.
• "Elsie" B11/4274336 en die was 1e Nationale Asduif Grote Fond KBDB 2013 met 23e Nat. Agen '13 5.507 d en 9e nat. St-Vincent '13 3.738 d.
• "Peggy" B09/2045788 en die was 1e Nat. Asduif Grote Fond KBDB 2011 met 37e Nat. Barcelona '11 12.170 d en 13e Nat. Perpignan '11 5.591 d.
• "Carrera 911" B14/4240911 en die werd Beste Belgische Duif 3 internationale vluchten 2017 met 48e nat. Perpignan 4.620 d; 74e nat. St-Vincent 3.053 d; 202e nat. Pau 2.135 d.