COMB. VAN WANROOIJ - 1e NAT. ASDUIF OUD NEDERLAND WHZB

Geffen - Is een dorp in de provincie Noord-Brabant en vormt samen met Nuland en Vinkel de gemeente Maasdonk. Geffen is het grootste dorp binnen de fusie en om die reden staat het gemeentehuis van de gemeente Maasdonk in Geffen.
Iemand die een beetje begaan is met de duivensport van "Kring Oss" kon de afgelopen jaren niet naast de Combinatie van Wanrooij uit Geffen kijken. Ook in Midfondclub Oost-Brabant en Fondclub Zuiderkempen behoort deze kolonie tot een van de allerbeste. Het seizoen 2011 was er eentje uit het patersvaatje getapt met als absolute uitschieter de titel van 1e Nat. Asduif Oud Nederland W.H.Z.B. ! Een heel bijzondere titel ... des te meer als je weet dat het de eerste keer in de geschiedenis van W.H.Z.B. is, dat alle duiven van alle liefhebbers automatisch uitgerekend en geklasseerd werden. Bovendien is de “Guus” een uitzonderlijke crack die bij opgave ook in 2010 al hoge ogen gegooid zou hebben.

Vader Wim...

Grondlegger van de kolonie was vader Wim van Wanrooij die vroeger samenspeelde met schoonbroer Jos Korsten onder de naam Korsten-van Wanrooij... een naam met de klank van een klok. In 1989 verhuisde Wim naar zijn nieuwe woning aan de Elst in Geffen en ging daar samen met zijn zoon John op hetzelfde elan verder onder de naam Combinatie van Wanrooij.
De basis van de kolonie werd in eerste instantie gevormd met duiven van voornamelijk leden van de vereniging als daar waren Janus van Nistelrooij en Adriaan van den Bosch. Een injectie van klasse kwam er met de inbreng van duiven van dierenarts Fernand Mariën, Tielen ... en momenteel heeft nog 50 procent van de duiven deze bloedlijn in zijn pedigree.
Op de totale verkoop van Jo Schutjens, Geffen werden ook enkele toppers aangekocht... en ook met het soort van de "Super Bokser" (Mariën-origine) van René Renders (vooral kleinkinderen) werd heel wat succes geoogst. Af en toe wordt er ook links en rechts een kampioentje op de kop getikt...

Zoon John...

John van Wanrooij (41) is een dynamische ondernemer... directeur en mede-eigenaar van een ontwikkelings- en bouwbedrijf dat gespecialiseerd is in nieuwbouw. Hij rolde van jongs af in de duivensport en nam samen met vader de nieuwe start aan de Elst in 1990. Vader kwam in 2004 te overlijden en toen kwam hij alleen aan het roer te staan van deze succesvolle kolonie.
Het drukke zakenleven liet John niet voldoende vrije tijd om alleen op topniveau verder te gaan en een "rechterhand" werd gezocht en gevonden in de persoon van Rien Clement (58). Een kleine maand geleden kreeg hij assistentie van Henri van Doorn (44). Hij wordt er full-time verzorger ... maar speelt nog verder met jonge duiven onder zijn eigen naam. Ook ome Cees steekt nog regelmatig een handje toe en staat in voor het africhten van de duiven.
John van Wanrooij is naast alle drukke bezigheden ook nog voorzitter van de florerende duivenvereniging "P.V. Maasdonk".

Klassiek weduwschap

Met een team van 50 doffers en 40 duivinnen... de partner blijft thuis... wordt het klassieke weduwschap gespeeld... ofschoon er een gedeelte van de vliegploeg volgens een variante van het klassieke weduwschap gespeeld wordt.
De duiven vliegen de natoer op een nestpositie (5 weken) ... de 3e week van september staat hun laatste wedstrijd op het programma... en eind september worden ze gescheiden. Tijdens de rui blijven ze op de hokken... komen niet meer los... krijgen een 5-tal dagen karnemelk in het drinkwater en moeten het tijdens de rui hoofdzakelijk stellen met een goede ruimengeling.
De eerste koppeling van een gedeelte van de vliegploeg vindt op 15 januari plaats en er wordt een ronde jongen groot getrokken. De ploeg voor de eendaagse fond (60) wordt eind februari gekoppeld en trekt vervolgens ook een ronde jongen groot. Daarna volgt er geen tweede koppeling meer.
Het opleren start rond 15 maart... 5 x wegvoeren tot 40 km... vervolgens Strombeek... Huy ... tot Poitiers als eindpunt van de ééndaagse fond. Bij de inkorving komen doffers en duivinnen altijd samen. In volle seizoen worden 30 duiven gespeeld op vitesse / midfond... en 60 duiven op de dagfond.
Tot eind april wordt er 's morgens om 7 u gedurende 1 u getraind met de vlag. Vanaf mei staan er twee trainingsbeurten gepland... om 7 u en om 16 u. Daarnaast kan het gebeuren dat de oude duiven nog 1x per week... voornamelijk de duivinnen... tussendoor op 40 km gelost worden.

Eén doffer ... twee duivinnen !

Twaalf doffers... die niet gespeeld worden... worden ieder gekoppeld aan twee duivinnen uit de vliegploeg (24)... doorgaans een jaarse en een oudere duivin. De rest van de weduwnaarsploeg ... doffers en duivinnen... doet het met één partner.
De jaarse duivinnen worden eerst gekoppeld met de doffers en brengen samen een koppel jongen groot. Daarna wordt de doffer gekoppeld met de oudere duivin ... er wordt tien dagen gebroed... en dan worden doffer en duivin gescheiden.
Bij de inkorving komt er een nestschotel in het nestvak ... komt de eerste duivin bij de doffer ... en wordt daarna in de mand gezet. Daarna komt de tweede duivin samen met de doffer en wordt daarna ook ingekorfd.
Bij aankomst van de wedstrijd is de duivin die het eerst thuiskomst meteen aan het feest. Zij mag samen met de doffer in de nestschotel duiken maar dan ook weer niet te lang. Daarna komt de duivin die als tweede thuiskomt aan de beurt. Het is de bedoeling de periodes van samenzijn kort te houden zodat de doffer zich niet teveel aan een van de twee duivinnen gaat hechten.
Daarna komen de twee duivinnen afwisselend nog een paar keer bij hun gezamenlijke doffer. Het motivatie scenario eindigt wanneer de twee duivinnen... zonder doffer... samen komen in het nestvak. Dan wordt er nog eventjes "haartjepluk" gedaan...

Jonge duiven met de schuifdeur

In een 4-tal rondes worden er ongeveer 300 jonge duiven gefokt. Zij worden allemaal intensief gespeeld... en gaan de mand in van het begin tot het einde van het seizoen... van begin juli tot de 3e week van september. De jonge bende is ondergebracht op 8 verschillende compartimenten. De jongen worden gespeend aan de ouderdom van 22 dagen en wanneer ze goed vliegen komen 1e en 2e ronde... en 3e en 4e ronde samen op één hok. Aanvankelijk blijven de geslachten samen... wanneer ze 4 wedstrijden in de vleugels hebben worden doffers en duivinnen gescheiden... en wordt er op de schuifdeur gespeeld. De jongen worden verduisterd vanaf einde maart tot half juni... van 17 u tot 8 u 's morgens. Daarna wordt er "bijgelicht" tot de 3e week van september (einde seizoen)... van 18 u tot 22 u ... en 's morgens van 6 u tot daglicht.
Wanneer de jongen goed "trekken" wordt er aan opleren gedacht. In zo'n 10 etappes gaan ze naar 40 km... vervolgens Strombeek... Huy...verder het hele programma met als afsluiters Orleans en Pithiviers. Eens in volle zwier worden de jongen nog één keer per week gelost op 40 km. Bij aankomst van het trainingsvluchtje worden doffers en duivinnen zo snel mogelijk opnieuw gescheiden. Aan huis wordt er normaal tweemaal daags getraind.
Bij het spel met jonge duiven wordt er weinig naar extra motivatie gezocht. Op de hokken zijn er de klassieke woonbakken voor jonge duiven en er ligt stro op de bodem. Bij inkorving gaat de schuifdeur open en doffers en duivinnen komen een half uur samen. Alleen voor de drie NPO-vluchten... 2x Orleans en Pithiviers komen doffers en duivinnen enkele uren samen. Jonge duiven worden niet op het weduwschap gespeeld en er worden ook nooit oude partners ingeschakeld.
Eens het vliegseizoen volop aan de gang is vallen de jongen terug op hetzelfde voederpatroon als de weduwnaars met ook mineralen en conditiepoeder. In 2011 werd er 1x behandeld tegen trichomonas en 1x tegen luchtwegeninfecties. Jaarlijks wordt er op de klassieke manier ingeënt tegen de pokken... tegen paratyfus wordt er niks ondernomen.
Van de 300 jongen gaat er doorgaans 30 procent verloren... uit de overblijvers worden er 50 jaarlingen (vliegduiven) geselecteerd... waarvan er daarna zo'n 25 bij de oude vliegploeg ingelijfd worden.

Voederschema...

De vliegploeg voor de dagfond wordt doorgaans om de twee weken gespeeld... soms staat tijdens het "rustweekend" wel een snelheidsvluchtje gepland. Van thuiskomst tot een paar dagen voor de inkorving van de volgende wedstrijd wordt er een afgemeten portie sportmengeling gevoederd. De laatste vijf maaltijden wordt er "volle bak" gevoederd met een supplement pinda's en snoepzaad.
Zaterdag bij thuiskomst gaan er mineralen (dierenarts Mariën) over het voeder... en op zondag gaat er conditiepoeder over het eten. Met een lastige wedstrijd in het vooruitzicht kan er nog een tweede dag conditiepoeder bijkomen.
De medische begeleiding is hier dus volledig in handen van dierenarts Fernand Mariën. Tijdens het vliegseizoen komt hij eenmaal per maand gezondheid en conditie controleren... en zijn advies wordt uiteraard tot op de letter gevolgd. Wie het begeleidingschema van dokter Mariën kent weet dat het medicamentengebruik zoveel mogelijk teruggeschroefd wordt. In 2011 werd er bij de jonge duiven 1x vijf dagen behandeld tegen trichomonas... en 1x zes dagen behandeld tegen luchtwegeninfecties. De oude duiven werden helemaal niet behandeld. Weinig medicamenten... meer natuurlijke weerstand... sterkere duiven... daar kan men zich voor honderd procent in vinden in Geffen !

Goede duiven... en selectie !

Goede duiven... ze zijn het alfa en het omega van een succesvolle duivensport ! Wanneer echte klasse aan de basis ligt en een perfecte stamopbouw de ruggengraat vormt van een succesvolle kolonie dan moet selectie deze goeie trend bestendigen.
Van de 90 oude duiven van de vliegploeg blijven er aan het einde van de rit nog 35 duiven over. De behaalde resultaten zijn van primordiaal belang ... de afstamming speelt ook een belangrijke rol... de handkeuring heeft ook zijn zegje ... evenals het oordeel van dierenarts Mariën.
"Wij verwedden onze kansen in de eerste plaats op een duif met een zachte pluim... soepele spieren ... en een kop met uitstraling. Wij houden van een duif die goed in de hand ligt... en de onderdelen hebben minder belang dan het geheel."

Mooi en goed !

Dan hebben we het over de prachtige reeks hokken achter de knappe villa in Geffen ! Ze werden samen met vader Wim in 1990 gebouwd... en na wat aanpassingen in het begin hebben ze ondertussen hun degelijkheid bewezen.
Men huldigt er het principe van "weinig duiven op veel hokken" ... geruggensteund door een perfecte verluchting. Geen verluchting in de voorwand van het hok... de nok is 10 cm open... en vooraan in het plafond boven de duiven is er een vaste verluchtingsspleet van 50 cm. Het zijn in de eerste plaats temperatuurvaste hokken die de seizoenwisselingen probleemloos opvangen zonder al te grote temperatuurschommelingen.

Eerst vliegen... dan kweken !

Zo'n 45 kweekparen krijgen onderdak op het kweekhok... en zowel doffers als duivinnen moeten een degelijk palmares kunnen voorleggen vooraleer ze de status van kweekduif toegekend krijgen. De carrière van weduwnaar duurt zo'n 3 à 4 jaar. Uitzondering op de regel wordt gemaakt voor broers of zusters van echte toppers die als laat jong zonder palmares bij de kweekploeg kunnen ingelijfd worden.
Bij het fokken wordt het principe van goed x goed gehandhaafd. Er wordt zelden of nooit aan familiekweek gedaan... maar aan kruisingen des te meer. Daarnaast schrikt John van Wanrooij er niet voor terug om serieuze investeringen te doen in topkwaliteit.

Jong en dynamisch !

John van Wanrooij is een jonge dynamische ondernemer... en het succes op professioneel vlak straalt ook af op zijn duivensport. Maar zijn duivenliefhebberij blijft voor hem een hobby ... een uitlaatklep naast de zakelijke beslommeringen van elke dag.
"Samen met Rien Clement en Henri van Doorn vormen we een team met een "drive" om er voor te gaan in de duivensport. We plannen alles samen... we willen lukken... en de uitdaging is een mooi seizoen te maken.
Hoe ik de duivensport zie ? Het antwoord is voor de hand liggend... het wordt minder zoals overal trouwens. Ik ben voorzitter van P.V. Maasdonk...dat is nog steeds een leuke vereniging (fusie van 3 maatschappijen) met 80 leden... hier is de malaise nog niet echt voelbaar. We krijgen nog geregeld jonge mensen bij en aan vrijwilligers hebben we nog geen gebrek. Een meer professionele aanpak van de duivensport zal in de toekomst aan belang winnen."