LUC WIELS - 1e Internat. Barcelona 25.382 d.

Roosdaal – Luc Wiels (59) stamt niet uit een duivenmelkerfamilie maar zijn goed hart effende voor hem het pad naar de duivensport. Zijn buurman was blind en duivenmelker en Luc heeft hem vele jaren geholpen bij het beoefenen van zijn hobby. Maar ondertussen was hij zo gehecht aan duiven en duivensport dat die passie hem nooit meer losgelaten heeft.
In 1989 ging hij op zijn huidig adres op eigen vleugels vliegen. Met duiven die hij van vrienden gekregen gehad ging hij in eerste instantie snelheid en kleine halve fond spelen. De overstap naar de grote halve fond gebeurde met duiven van Jef Wellemans, Zandbergen waar hij heel wat eieren en jongen gehaald heeft.
In 2003 volgde de overstap naar de fond en duiven van Alex Ranst, Herent en Carlo Gyselbrecht, Knesselare (Vanbruaene-soort) maakten deze aspiraties waar. Maar Luc zag als einddoel de zware fond en hij zocht zijn fondsoort in Nederland bij Batenburg-V.d. Merwe, Klaaswaal... Ina Roobol, Zwijndrecht (1e Internat. Perpignan 2008)... en de laatste jaren ook bij Maurice Merckpoel, Ukkel.
Luc Wiels kwam aan de start van het seizoen 2013 met een ploeg van 40 weduwnaars gespeeld op het klassiek weduwschap... 100 jonge duiven... en 20 koppels kwekers. Tijdens herfst en winter verblijven de doffers op het hok en komen zoveel mogelijk los. De eerste koppeling vond plaats begin april en na 5 dagen broeden begon het weduwschap. Het werd Noyon... 2 x Angerville... Limoges/Vierzon... Angerville... en dan de koninginnenklassieker Barcelona.
De basispijlers van succes op de zware fond zijn voeding... training... en rust. Normaal zijn er drie weken rust tussen twee fondklassiekers.

Na aankomst van een fondvlucht wordt er de eerste twee dagen sportmengeling gevoederd. Daarna wordt er overgeschakeld op een lichte voeding (eiwitarm) tot de laatste week voor de inkorving. Tijdens die week worden de duiven “volle bak” opgevoederd met een mengeling die samengesteld is uit drie bekende merken van sportmengelingen. Er gaat dan ook “4 Oliën” met biergist over het voeder en er worden ook met regelmaat pinda’s verstrekt.
Wat de training betreft... in de aanvangfase van het seizoen wordt er ‘s morgens en ‘s avonds een vol uur getraind. Eens het seizoen in volle gang is wordt de dagelijkse training afgebouwd tot 1 u trainen per dag. De bedoeling hiervan is minder energie te verspelen die broodnodig is voor de fondvluchten in het verschiet.
Rust betekent de duiven zo rustig mogelijk inkorven... en daarom wordt er nooit een duivin getoond. Bij aankomst van een wedstrijd krijgt de doffer ook niet meteen zijn duivin in zijn nestvak. Hij moet wachten tot de volgende dag... hij is dan ondertussen al een heel stuk gerecupereerd... en heeft dan veel meer aan het samenzijn met zijn duivin.
Eén maal per jaar... voor aanvang van het vliegseizoen... gaat Luc met zijn duiven op controle bij de dierenarts. In de eerste plaats voor de klassieke inentingen maar ook voor een nazicht op de gekende duivenplagen. Voor aanvang van het fondseizoen wordt een volle “kuur” tegen trichomonas gepland. Verder in de loop van het seizoen krijgt iedere fondvlieger bij de inkorving een trichopil opgestoken. Tegen luchtwegeninfecties werd er tot op de dag van vandaag nog niks ondernomen.
De internationale winnaar Barcelona luistert naar de naam “Barca Diego” B08/22226175... of de naam van de kleinzoon. Het is een duif uit de middelmaat... een eerder kalme duif... een witoger met een soepele vleugel. Het is een doffer die geweldig aan zijn woonbak gehecht is en uit zijn territoriumdrang haalde hij de motivatie om deze grootse prestatie te leveren.
En duiven opwachten van Barcelona is natuurlijk altijd een aparte gebeurtenis ! Je wacht al uren en toch is de aankomst van een Barcelonavlieger nog altijd onverwacht. “Barca Diego” kwam perfect uit de lijn... vloog alsof de duivel hem op de hielen zat... maar zijn woonbak was nog niet open. Hij hing te klapwieken aan het deurtje dat Luc met enige moeite open kreeg en kon zijn woonbak met veel gekoer en gekir opnieuw in zijn bezit nemen.
Dat het een keivroege duif was kon Luc meteen vaststellen op internet. Eerst kwam de nationale zege binnen handbereik... maar naarmate de dag vorderde groeiden de verwachtingen. “Barca Diego” werd de internationale winnaar (1057,71 m) tegen 25.382 oude duiven op een keiharde Barcelona... eentje die we al jaren niet meer gekend hebben.