Liefhebber:
Onderwerp:
Budingen – Driewerf hoera voor Team Lossignol! Hun jaarse duivin BE24-2062061 vloog de nationale zege naar Vlaams-Brabant. Niet enkel was zij reekswinnares, zij was het snelste van het ganse konvooi dat deze vlucht uit 25.545 eenheden bestond. Een prachtprestatie die mentor Leon Kemerlinckx vast en zeker vanop zijn duivenwolk nauwgezet volgde.
Leon was een fantastische duivenliefhebber die op 27 januari overleed. Hij nam Michel Lossignol en Geert Vlaeyen onder zijn vleugels. Deze was zeker en vast voor Leon. Roger Bruninx (Genoelselderen) won reeds een Nationaal met een duif gekweekt bij Lossignol, dit is echter de eerste nationale overwinning van de heren zelf.
Niet dat ze een bescheiden palmares hebben. Onder andere 2x Gouden Duif, 1x Eerste Opvolger Gouden Duif, Superstar van het Jaar snelheid, menig provinciale titel en 1e Prov. Asduif, prijken reeds op hun palmares.
Zes duiven werden ingemand op deze nationale grote halve fondvlucht, twee oude en vier jaarduiven. Met een dag vertraging werd er gelost om 9u30. Geert en Michel zagen hun duivin, BE24-2062061, om 15u35 en 30 seconden uit de lijn knallen. Goed voor een gemiddelde snelheid van 1474,70 m/m. Zo haalde ze het van de gebroeders Herbots (1472 m/m) en Karlo Van Rompaey (1464 m/m). Als jonge duif presteerde ze o.a. 106 tegen 26.549 Nat. Bourges, 270 tegen 16.872 Nat.Vierzon en een 15e tegen 757 Argenton. Zij vlagde af als 37e Nat. Asduif grote hafo jong 2024. Een veelbelovende pieper, die nu dit exploot neerzet!
Geert verzorgt de kwekers en Michel is de man van de vliegers. Hij beschikte bij aanvang van het seizoen over 16 weduwnaars (nu nog 14) die op klassiek weduwschap gespeeld worden en 16 duivinnen (nu nog 13) waarvan er enkele ook een vliegende partner hebben. Naarmate het seizoen vordert, worden dit er minder en wie niet goed genoeg presteert blijft thuis. Of indien een duivin heel goed vliegt, sparen ze soms ook haar partner. Zodoende zijn er nu nog een 5-6 doffers van de vliegduivinnen die mee de mand in gaan (de partner van de winnares vliegt nog altijd).
Gekoppeld werden de vliegers op 1 januari. Er worden dan eieren ondergelegd, de duivinnen mogen dus een jong uitbroeden, maar niet het hunne. Begin maart is Michel ze gaan uitlaten. Vanaf begin april zijn de heren beginnen opleren en ze zijn er een 5-6 keer mee gereden tot 30 km.
Vanaf dan wordt er enkel nog aan huis gevlogen. De duivinnen trainen samen met de jongen, simpelweg omdat de ploeg anders te klein is om goed aan het vliegen te houden. Ze vliegen dan 1,5 tot 2 uur. Michel heeft de oude gedresseerd en wanneer hij met zijn nootjes schudt maken ze zich los van de jongen en komen ze binnen. Daarna roept hij de jongen binnen. Wanneer Geert deze taak eens overneemt gebruikt hij hetzelfde potje nootjes, hetzelfde fluitje en doet hij dezelfde groene stofjas aan, maar toch komen ze dan minder vlot. Ze kennen hun meester!
De winnende duif vloog tot nu toe eenmaal Momignies en vanaf dan vloog ze enkel nog prijs. Ze vloog 70e Soissons 1135 d., 212e Soissons 1305 d., 86e Melun 3595 d., 285e Toury 4895 d., 2500e Nat. Bourges 17.189 d. en 80e Lorris 4449 d.
In Budingen gebruiken ze de mengelingen van Matador (D21, D100 en Energy). Bij de laatste voerbeurt is dit hoofdzakelijk Energy. Bij inkorving krijgen de duiven altijd hun partner te zien. Bij thuiskomst hangt het er een beetje vanaf, afhankelijk van het verloop van de vlucht, maar in principe gaan ze wel altijd dezelfde dag nog uit mekaar.
Zoals wel meer duiven op het hok van Lossignol is ook bij deze duif de soort van Willem de Bruijn zeer prominent aanwezig in de pedigree, maar die kan u zelf lezen. Zo behaalden de heren hun eerste Gouden Duif-successen niet op het podium, maar in de wandelgangen, alwaar ze aan de praat raakten met Willem!
Auteur:
